#3 in Weerwolf 10-08-'17
#7 in Weerwolf 04-08-'17
#8 in Weerwolf 03-08-'17
#43 in Weerwolf 22-07-'17
#64 In Romantiek 30-03-'17
You have me. Remember that. So please, come find me.
_______
Meredith is een onzeker meisje. Ze heeft een gevaarlij...
"Wat zegt ze?" vraagt Steven. "Ze gaat niet weg." zeg ik terug en ik richt me weer op mezelf, ja hoe moet ik het dan noemen. "Hoe kan ik je weg laten gaan?" vraag ik dan. "Dat is simpel." begint ze en ze loopt naar mijn bed. Ze leunt naar voren en zet haar handen op het bed. "Je maakt een eind aan je leven."
Pov Meredith Ik hap naar adem. "Maar..." fluister ik. Steven legt een hand op mijn schouder. Ik schud hem er af. "Raak me niet aan." zeg ik boos. "Meredith..." zegt hij geërgerd. "Nee! Ik wil je dat je weg gaat. Jullie beide. Ik wi een hulp van aanranders." zeg ik boos. Luke kijkt me boos aan. "Meredith, laat me je hel..." hij maakt zijn zin niet af doordat ik er door heen roep. "Ga weg!" roep ik. Luke loopt boos weg en gooit de deur hard dicht. Steven zucht maar staat toch op.
"Ik haat je." fluister ik zacht. Blijkbaar hoort hij het net. Hij stopt met lopen en draait zich om.
Zijn ogen zijn helemaal zwart. "Zeg het nog een keer maar dan in mijn gezicht. Zeg het!" roept hij boos en hij komt voor me staan. Ik kijk hem link aan en trek mijn wenkbrauwen op. "Ik haat je." zeg ik in stapjes en ik stap van het bed af. "Het liefst trek ik je hoofd eraf maar helaas kan ik dat niet doen." zeg ik. Stevens ogen zijn nu helemaal pikzwart. Hij grijpt mijn arm vast en trekt me mee.
"Laat me los! Klootzak!" gil ik. Iedereen stapt angstig uit de weg. Steven opent een deur en gooit me er in. Ik val van een trappetje en knal tegen de muur. Het kamertje is heel klein en stoffig. "Hier heb je nog een angst om onder ogen te komen." zegt Steven. Hij sluit de deur en doet hem op slot. Ik probeer op te staan maar mijn enkel geeft een steek. Ik trek mezelf het trappetje op en bonk op de deur. "STEVEN! Alsjeblieft! Laat me eruit!" roep ik. Ik krijg een zware ademhaling en ik val van het trappetje af.
"Help!" gil ik. Ik slik om mijn droge keel wat gladder te maken. Ik zet mijn handen tegen de muren. "Ik krijg geen adem meer!" gil ik als ik bijna geen lucht meer krijg. "Help! Iemand!" gil ik. Ik probeer weer op te staan en ik hoor het slot open gaan. "Help!"gil ik zodat diegene niet weg gaat. De deur gaat open.
Een meisje van ongeveer 7 staat in de deuropening. Ik klim de trap op en spring naar buiten. Ik hap naar adem en ga tegen de muur zitten. Tranen stromen over de wangen van het meisje. Ik sta meteen op en hurk naast haar neer. Ze heeft bruin haar en lichte ogen.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Hey, wat is er?" vraag ik als ik haar tranen weg veeg. "Waar ben ik?" vraagt ze. Ik kijk om me heen. "Dat weet ik ook niet. Wat doe je hier?" vraag ik. "Ik was aan het buitenspelen. De bal rolde weg en ik rende er achterna en toen was er een man. Hij pakte me op en hij rende toen weg. Hij kon heel snel rennen. Toen kwamen we bij dit huis en ik werd binnen gezet." vertelt ze. Tranen rollen weer over haar wangen.
"Ik wil naar mama toe." zegt ze huilend. "Hey, het is oke. Ik haal je hier weg oke. Wat is je naam, schat?" vraag ik. "Ik ben Meghan." zegt ze zachtjes. "Dat is een hele mooie naam. Hoe oud ben je?" vraag ik dan. "Ik mag eigenlijk niet met vreemden praten van mama." zegt ze.
