Alone But With The Badboys (Voltooid)

29. Dreigement

Ik lach en knuffel haar. Ze voelt kwetsbaar aan. Maar ook weer liefdevol en een beetje pittig. Ze heeft veel kanten en dat maakt haar zo leuk.

Ik heb haar weer bij mijn zijde... voor altijd... god wat houd ik van haar.
Pov Meredith
Jayden houdt me goed vast en legt me zachtjes in de auto. "Ik kan wel zelf lopen hoor." Zeg ik om hem gerust te stellen. 

"Weet ik maar je moet eerst aansterken." Zegt hij doorgjes. '

Ik lach zachtjes en hij komt naast me zitten. Hij kijkt me aan en glimlacht. 

"Ik kan niet geloven dat je weer bij me bent." Zegt hij met liefde in zijn ogen. 

Je ziet dat het iets met hem doet... Ik kijk hem aan. Diep in zijn ogen. Ik kan zijn emoties zien... hij is zacht, lief en vertrouwd. 

Hij kust me zacht op mijn mond. Ik kus hem terug en leg mijn handen op zijn wangen. "Ik houd van je." Murmelt hij tegen mijn lippen. 

Ik glimlach. 

De auto komt in beweging.

We komen aan bij mijn huis en Jayden rent naar mijn deur en doet hem open. Ik lach en pak de hand vast die hij uitsteekt. Ik stap de auto uit en loop naar de deur. 

"Ik moet nog even eten halen. Ik haal patat." Zegt Tendai. 

Ik knik en druk een kus op haar wang. Samen met Jayden loop ik naar binnen. 

"Ik ga even wat comfortabels aan doen." Zeg ik en ik wil weglopen maar Jayden trekt me tegen zich aan. Hij drukt een kus op mijn mond. "Nu mag je gaan." 

Ik lach en draai me om

En dan voel ik een pets tegen mijn kont. Ik draai me met een ruk om. Jayden kijkt me met een grijns aan. Ik kijk hem boos aan. "Nu krijg je geen kus meer vandaag." Zeg ik en trek mijn wenkbrauwen op. Ik draai me om en loop baar boven.

Pov Jayden
Ik kijk naar hoe Mere weg loopt naar boven loopt. Ik lach zachtjes. Ze is geweldig. Ik loop naar de keuken en ik pak een glas. Ik open de koelkast en pak een fles cola. Ik wil inschenken en dan hoor ik een oorverdovende gil. 

Ik laat de fles cola vallen en ik snel naar boven. Ik zie Mere voor haar deur op haar knieën zitten. Haar handen zitten voor haar mond. Ik ren naar haar toe en ik kijk in haar kamer. 

Er ligt een man op haar bed. Bloed komt uit zijn nek. Het hele bed is bezopen van het bloed. Er ligt een roos op zijn roerloze lichaam. 

Ik loop zachtjes naar de man toe en ik pak de brief die onder de roos zit. Mere's naam staat sierlijk op geschreven.

Ik pak de brief en ik vouw hem open. "Mere... het is voor jou." Zeg ik. 

Ze schud haar hoofd en begint te huilen. "Ik kan niet eens een normale dag hebben." Huilt ze. I

k loop naar haar toe en trek haar omhoog. Ik sla mijn armen om haar heen. Al snel laat ze me los en veegt ze ruw haar tranen weg. Ze pakt de brief vast en vouwt hem open. Haar ogen schieten over de zinnen. Ik kan niet zien wat er staat. Tranen stromen weer over haar wangen. Na een tijdje gooit ze de brief op de grond en rent ze weg.

Ik pak de brief en ren achter haar aan. Ze heeft zichzelf opgesloten in de badkamer. 

"Hij stopt niet... hij dreigt en hij wil me... hij zal niet stoppen." Zegt ze huilend. 

"Wat zei hij dan?" Vraag ik.

"Lees het voor jezelf." Zegt ze zacht. Ik pak de brief en lees.

Lieveling,
Je had de goede beslissing gemaakt. Mijn broer verlaten. Hij verdiend je niet. Je hoort bij mij. En als je dat verkloot... ja daarom heb ik dit cadeautje voor je. Hij is je buurman. Ik dacht ik begin gewoon zachtjes en langzaam. Maar weet dat als je zo door gaat en niet in gaat zien dat je van mij bent dan word het iets dierbaars... zoals Tendai, Phealana of Annemijn.
Je bent van mij en mij alleen. Dit is allemaal mijn plan. Evenlater ben je van mij. Ik kom je halen lieveling. Wacht op me. Het duurt niet lang meer.
Voor altijd de jouwe,
Steven.

Woede borrelt door mijn lichaam. Ik moet iets slaan. Iets kapot maken. Ik haal mijn vuist omhoog en ik sla door de badkamer deur heen. Een gil doet me herwaken. Snel maar ik de deur open en loop ik naar Mere toe. Ze zit op de grond tegen de muur aan. Haar hoofd zit omhoog en haar ogen zijn gesloten. 

"Hij stopt niet..." fluistert ze. Ik ga naar haar zitten en pak mijn mobiel. Ik bel 112.

"Dit is 112, wat is uw noodgeval?" Zegt een rustige stem aan de andere kant van de lijn.
"Ik en mijn vriendin kwamen thuis en we vonden een dode man op het bed van mijn vriendin. Er lag ook een dreigbrief bij." Zeg ik en leg een arm om Mere heen. Haar lichaam trilt en is heel erg warm. 

"Jayden ik denk dat ik ga flauwvallen..." fluistert ze.

"Stuur ook gelijk een ambulance. We wonen in de Halderstraat bij het appartementencomplex 3. We wonen op nummer 22. Kom snel..." ga ik snel verder.
"Ambulance en politie zijn onderweg."
Ik bedank de vrouw en ik hang op. 

Ik til Meredith op in bruidsstijl. Ik loop naar bededen en leg haar op de bank. Snel loop ik naar de keuken en pak ik een doekje met wat water. Ik loop weer terug en leg het doekje op haar hoofd. "Jayden... ik ben bang..." fluistert ze. Ik glimlach.

"Ik zal zorgen dat het niet gebeurt." Zeg ik. 

"Kan je dat beloven...?" Vraagt ze dan. "Nee." Zeg ik eerlijk. "Zijn plannen werken altijd... ik zal alles geven om jou te beschermen. Al is het mijn leven. Maar als het hem lukt dan zal ik je alsnog vinden en je redden." Zeg ik terwijl ik haar hand pak. 

"Hij is in staat om mensen te vermoorden... ik wil niet dat jij zijn volgende bent." Fluistert ze weer. 

"Gebeurt niet... ik zal iedereen besdhermen die slachtoffer zou kunnen zijn." Ik ga met mijn hand over haar kaak. 

"Zelfs Luke?" Vraagt ze en ze trekt haar wenkbrauwen op. Ik zucht.

"Die klootzak mag stikken in zijn eigen bloed." Gromt Black.
"Zelfs Luke." Zeg ik dan. Ze glimlacht en haar greep om mijn hand verslapt. Haar ogen zakken dicht. Ze is flauwgevallen.

Maar net op dat moment hoor ik een stem achter me.

"Ze is niet alleen van jou broertje."
_______
HEY UHM JA.... MINDBLOWN!!
IK HEB 1K 😱😱😱 IK BEN SERIEUS... WOW.... DIT IS ECHT OMG😂😱 SORRY IK HEB GEEN ANDERE REACITE.
MORGEN MISSCHIEN WEER UPDATE❤
XXX LINDA