Alone But With The Badboys (Voltooid)

25. Zo gaat het altijd

"Was u op een date met onze koning?" vraagt ze. Ik knik.

"Lekker naar wilde dieren kijken, daarna elkaar achterna rennen op het strand en surfen op zijn rug..." ik kijk verbaasd.

"Hoe weet je dat?" vraag ik dan als ze me bitchy aan kijkt. "Ow het is traditie." ik schud 'niet snappend' mijn hoofd.

"Hij doet het met al zijn vriendinnetjes en dan als hij je in bed heeft gehad, dan dumpt hij je. Maarja je moet het zelf weten." 

Ik doe mijn armen over elkaar. 

"Ik ben zijn mate. Hij zal dat niet doen bij mij." 

Ze lacht nep en zegt dan: "Ow schat, dacht u nou echt dat u zijn eerste mate was?!" ze lacht gemeen verder en loopt dan door. 

Ik ren gelijk naar mijn kamer en spring op het bed. Tranen rollen over mijn wangen. Ik stap uit bed en trek mijn jurkje uit. 

Ik doe kniekousen aan en ik pak een trui uit mijn koffer. Ik doe hem aan en kijk in de spiegel. Ik zie een meisje staan. Ze draagt kniekousen en een dikke trui. Ze ziet er gebroken uit. Verdriet staat in haar ogen.

Ik sluit mijn ogen en laat mijn laatste tranen rollen. Ik open mijn ogen weer. Ineens staat Matt achter me.

Ik draai me om. 

"Wat is er aan de hand?" vraagt hij.

 Ik schud mijn hoofd en loop naar mijn bed. Hij zit dan ineens naast me. 

"Laat me asjebliefd met rust..." fluister ik als ik ben gaan liggen. Hij legt me op zijn borstkas. 

"Ik wil niet dat je verdrietig ben..." 

Ik wil me loswurmen uit zijn grip maar dan voel ik een vloeistof mijn nek ingespoten worden. Alles word zwart. 

Maar voor ik weg zak hoor ik Matt nog zeggen: "Ik snap dat Steven niet zonder je kan..."

Pov Matt

Ze wil zich uit mijn grip wurmen maar ik pak dan het verdovingsmiddel en ik steek de spuit in haar nek. Ze verslapt meteen en dan is ze weg. Ze ligt hier op mijn borstkas en ze ziet er kwetsbaar uit. Ik moet haar bij Steven brengen zodat ik haar ook kan hebben. Ik had Mere ook zelf mee kunnen nemen maar dan ben ik haar snel kwijt doordat ik dan alleen ben.

Ik ga met mijn hand door haar haar en geef een kus op haar voorhoofd. Dan ineens gaat deur deur open. Jayden stormt binnen. 

Ik til Mere op in bruidsstijl. Ik ren naar het raam en ik wil springen. 

Ik wil Mere meenemen maar ik moet wachten op Stevens teken... anders valt ons plan in tuigen. Ik laat Mere vallen. Een druin gaat door de kamer. Jayden rent naar me toe Ik pak een mes en snijd in haar pols.

Dat was het plan... word je betrapt door iemand dan lijd je ze af met het bloed. Demons kunnen bloed drinken maar ze kunnen ook zonder...maar als je Mere's bloed ruikt... dan zijn ze niet te stoppen

Ik ruik het dan: Haar bloed. Ik grijns naar Jayden die geschrokken naar het bloed kijkt. En dan spring ik het raam uit.

Pov Jayden

Ik voel een steek door mijn hart gaan. Gelijk storm ik naar Mere toe. Ik open de deuren van haar kamer en daar ligt ze op Matts borstkas. Woede overspoelt me.

"Ze gaat vreemd..." piept Black.

Matt tilt haar op en haar lichaam ziet er levenloos uit. Dan zie ik een spuit liggen.

Ze is verdoofd.

Hij wil het raam uit springen. Hij denkt een seconde na en dan laat hij Mere vallen. 

Ze valt met een dreun op de grond. Ik ren naar haar toe. Bloed loopt uit haar hoofd en dan grijpt Matt naar zijn schoen en haalt er een mes uit. Hij snijd in de pols van Mere en dan grijnst dan naar mij. 

Een heerlijke geur komt mijn neus binnen. Haar bloed. Ze word langzaam wakker. Ze kreunt en grijpt naar haar hoofd. Ze kijkt rond en ziet mij dan staan. Ze glimlacht maar dan volgt ze mijn ogen en dan ziet ze de snee op haar pols. 

Ik begin te hijgen en ik probeer me in te houden om niet haar bloed uit haar lichaam te zuigen. "Jayden..." fluistert ze.

Ik kan mezelf niet meer stoppen. Ik loop zacht naar haar toe. 

Ze schrikt en zegt: "Jayden blijf daar... je ogen zijn rood." ik heb alleen oog voor het bloed dag haar arm uit stroomt. Ze staat op en rent naar de andere kant van de kamer, de badkamer in. De deur gaat op slot. 

Ik storm er naar toe en begin er tegen aan te beuken. Water begint te lopen. De geur van bloed wordt minder erg. Ik kom weer bij en ik heb weer helemaal controle. 

"Mere... sorry. Ik rook je bloed en ik... het spijt me." zeg ik en ik klop op de deur. Dan hoor ik iemand snikken. "Mere! Doe de deur open!" roep ik. 

"Laat me even alsjeblieft!" zegt dan de gebroken stem aan de andere kant. 

"Mere..." begin ik. 

"Laat me even zei ik!" roept ze dan. 

"Oke... sorry." zeg ik nog en dan loop ik de kamer uit.

Ik loop heen en weer door de gang en dan ineens komt Noa aangelopen. 

"Wat is er gebeurd?" vraagt ze met grote ogen en met een piep stemmetje... Noa is mijn ex. 

"Ik heb het verkloot..." zucht ik. Ze loopt op me af en slaat haar armen om mijn nek. 

"Is het nu over?" vraagt ze. Ik sla haar armen van me af. 

"Ga weg en nee het is niet over!" roep ik en ik stuur haar weg.

Met pijn in mijn hart probeer ik aan iets anders te denken dan mijn huilende mate.