SPRING :Waking Up The Devil's Past(COMPLETED)

♧Epilogue♧

Napangiti siya ng makita ang tomboyin niyang pamangkin na anak ni Aren at Yrah.

"Tita!tinataguan po ako ng magaling niyong anak pagkatapos niya akong ipahiya!"inis niyang sabi.

"Haha! Pagnakita mo siya bugbugin mo, para naman magtanda yang pinsan mo! Lumalaki ng badboy eh."kinindatan niya ang bata at bahagyang tinapik ang balikat nito,ayaw kasi nito tinatapik o ginugulo ang buhok na palaging nakatali dahil sa sobrang haba at ayaw pagupitan ng ama.

Imbes na mainis siya dahil sa palagiang pagaaway ng dalawa natutuwa siyang nakikita ang mga ito sa ganong pangyayari,kagaya ni Aren ang anak nilang si Crustle dahil pinoprotektahan din naman nito si Arrah.

"Sabi mo tita ah,paano kapag sinuntok niya ako,di bale na nga mas malakas pa ako sa kanya,hindi nga niya kayang magbuhat ng isang baldeng tubig eh!sige tita!bye!" paalam nito sa kanya. Natawa nalang siya at tumahak na papunta sa tubigan.

Wala pa siya sa malalim na bahagi ng sumulpot si Lily. Inampon na ito ng tuluyan ni Johann at ngayon nasa puder na nila ito at nagsisilbing ate ni Crustle na matigas ang ulo,pero mabait naman itong bata.

"Mommy!sabay ako sayong magswimming!nagiinit ang ulo ko na sawayin si E.V at Arix doon na naglalaro ng buhangin!tinapunan pa nila ako sa ulo oh!"sumbong niya sa akin saka pinakita ang ulo nito.

Ginulo niya lang ang buhok ni Lily at inaya na lumangoy nalang para matanggal narin ang buhangin sa ulo ni Lily.

Nanghihinayang siya at wala dito si Lane,pinagbilin lang ni Lane ang anak nito sa kanya ganon din naman ang kuya Aquela niya. Malalaki na ang mga yun kaya hindi na siya masyadong nagaalala basta wag lang sila sa dagat magharutan dahil mahirap na.

"Mommmyyyyyy!"nakita niya sa baybayin ang anak niyang si Crustle na tumatakbo dahil hinahabol ito ng pinsan na si Starlie,mas matanda si Starlie dito ng isang taon.
Mukang ininis nito si Starlie ng husto at ngayon ay hinahabol na siya. Knowing Starlie,he is like his father,Aquela. Masyadong seryoso sa mundo.

"Huli ka Crustle!babalian kita ng buto!"sumalubong dito si Arrah na ginalaw galaw na ang leeg at inihanda na ang kamao.

Napailing nalang siya ng makitang kinikiliti ng dalawa si Crustle hanggang sa nasa buhanginan na ito at halos mamatay sa tawa.

"E.V!come here na tama na ang paglalaro kanina pa kayo dyan,hinahanap ka na ng mommy mo,pati na rin ikaw Arix!Shonn Zaine!diba ayaw mong tumaba ka itigil mo muna ang kakakain ng mga yan,masama ang naoover sa spicy food!"saway ni Chance sa mga bata. Wala siya sa mood na magsaya dahil masayang masaya na siya sa buhay niya.

Patakbong lumapit sa kanya ang anak niyang si EV at walang pasabing hinalikan siya sa pisnge at tumakbo paalis.

"Lets swim po tito,nakita ko po kanina sila mommy Dest eh!"aya ni Arix na bata palang ay napakamanly na kahit na malakas mantrip sa buhay kaya nagkakasundo sila ni Crustle na isang taon lang ang tanda sa kanya.
Tumango lang siya at inaya si Shonn na kakadighay palang while Arix is leading their way.

Hindi na siya magtataka kung paglaki ng mga anak nila ay malapit sila sa isat isa. Nanatili parin sila sa Underground City pero hindi na sila lumalaban,maliban nalang kung kailangan at emergency.

Plano nilang itago nalang sa mga anak nila ang tunay nilang katauhan. They want a good and peaceful future for them. Ayaw nilang magaya ang mga ito sa kanila.

Lalo na kay Mira. Nagpapasalamat siya at naging lalaki ang anak nila. Kung dumating man ang panahon na magkaroon ng kaguluhan at madawit sila-na siyang hindi niya hinahangad- ay makakayanan nitong maging malakas. Hindi sa sinasabi niyang walang lakas ang babae pero sadyang may taglay na na kalakasan ang mga lalaki at madali na yung hubugin sa pagsasanay.

Gusto nila ni Johann na matuto ang anak nila na makipaglaban para sa sarili nitong kapakanan at hindi para kanino man. Katulad ng ama ni Mira,gusto lang niyang kapag nawala na sila ay makakayanan ng anak nilang si Crustle na manatiling ligtas sa mundong maiiwan nila para sa kanya. Dahil imposibleng may maiwan silang mapayapang mundo para kay Crustle kahit anong tago nila sa mundong yun mula sa anak nila.

Lalo na ngayon na matanda na ang ama at ina niya,wala ng maghahawak at mamumuno sa Acevedo Mafia Clan. May sariling pinamumunuan ang kuya niyang si Aquela kaya tinanggihan nito na maging tagapagmana. Si Miralane naman ay nauna ng tumanggi sa kanya dahil gusto na nitong lumayo sa karahasan. Speaking of her. Yes...Johann already forgave her a long time ago,bago sila ikasal.

Sa dami ng nangyari sa buhay ni Miracle,wala na siyang masasabi at mahihiling pa.

Nagkaroon siya ng napakabuting asawa at isang napakakulit na anak.
Alam niya sa sarili niya na hindi pa dito nagtatapos ang lahat at may darating at darating pang mga hamon at pagsubok sa buhay nila bilang isang pamilya.

"Bunny. Thankyou for everything..." she whisper while her husband is back hugging her. Parehas silang nakaharap sa papalubog na araw.

His chin is on her right shoulder and smelling her dahil hindi maiwasan yun ni Johann sa tuwing napapalapit sa kanya ang asawa. Wala man itong perfume o pabango naadik parin siya sa sarili nitong amoy.

"Im the one who should be thankful. I have everything, its because of you sweetheart." bulong nito sa taenga niya then kissed her cheek,napangiti siya doon.

"You're my everything Mira. Wala na akong mahihiling pa,binigay mo sa akin si Crustle at ang lahat ng pagmamahal mo at pati narin ang sarili mo." sabi pa nito.

Marahan siyang humarap kay Johann na nakayakap parin sa bewang niya. Hinawakan niya ang muka ng kabiyak at hinamplos haplos iyon.

"I love you Johann Ramirez. Hindi ako magsasawang sabihin yan sayo. Malaki ang kasalanan ko sayo noon pero nagawa mo akong patawarin,napakabuti mong tao para sa akin. Alam kong walang perpektong tao sa mundo,but for me, you are more than a perfect man. Hindi ko alam kung anong mangyayari sa akin kapag nawala ka, I want to be with you forever until the day I die, kahit na hindi ko mapapangakong magiging perpekto ang magiging samahan natin, pangakong hindi kita iiwanan at patuloy pa na mamahalin." madamdamin niyang sabi.

Hinawakan ni Johann ang kamay niya na nasa pisnge niya at pinagsalukop yun sa dalawa niyang kamay.

"I love you more,Miracle Acevedo-Ramirez. Maswerte ako dahil nakilala kita,sa dami ng nangyari heto tayo at nabuo bilang isang pamilya. Hindi ko maipapangakong hindi kita masasaktan dahil alam natin pareho na marami pa tayong pagdadaanang pagsubok pagkatapos nito. I cant promise not to make you cry and be happy everyday cause im not perfect at sa isang relasyon alam nating may masasaktan at masasaktan but this is the only thing I can promise, and that is to love you till my life last. I love you so much,mananatili ka puso ko habambuhay."he said then kiss her deeply na malugod namang tinugon ng kabiyak.

Parehas silang busog na busog sa pagmamahal kaya hanggang sa huli ay wala na silang mahihiling pa kundi ang isat isa,ang anak nila at magiging anak nila at ang isang masayang pamilya.

"Mom and dad?are you already planning to make a little sister for me?"agad na naghiwalay sila ng makita nila si Crustle na mukang tuwang tuwa at excited pa sa kanila sa paggawa ng pangalawang anak.

"Later son,later."si Johann.

Kinurot niya ang tagiliran nito na kinaaray ng asawa

"Bwisit ka talaga."anas niya dito.

"Yes sweetie, I love you too,to the space and back." Napaismid si Mira at mayamaya ay ngumiti rin at niyakap ang asawa.

"I loveeeee you,the both of you."then they hug together with their son Crustle.

********

Authors note:Dito na po magtatapos ang lahat,salamat sa pagbabasa at sa pagtitiis na basahin ito. Thank you! kung wala naman sigurong nagtiis basahin to dahil nakarating po kayo sa final

Thankyou everyone love y'all
I truly appreciate you for reading this immature story.
Sorry sa wrong grammars at typos😵😌😊

Date finished:June 2,2016
Date published:Forgot