SPRING :Waking Up The Devil's Past(COMPLETED)

♤Chapter 36♤

*Miracle's POV*

Hattchuuuu!

Inuuhog pa ako,bwisit na ulan kasi.

"Ayaw mo ba munang magpacheckup,dalawang araw na yan"baling ni kuya Aquela sa akin habang prenteng nakasandal sa inuupuan niya.

"Try mong ilanding ang eroplano mo sa bubong ng alin mang hospital na madadaanan natin mula dito sa ere."inirapan ko pa siya.Yan din ang bukambibig niya habang nasa kotse pa kami kanina,mukang nairita siya sa kakahatsing ko. Ayaw mahawaan ng germs.

"Pwede rin."saad niya.

"Dont talk to me idiot."anas ko at bumaling sa bintana na nasa gilid ko.
Tanaw ko mula dito sa taas ang malawak at kulay blue na karagatan.
Nakasakay kami ngayon sa private plain ni kuya Aquela at tanging kaming dalawa lang ang lalabas ng bansa.

Saka nalang siguro ako babalik kapag buo na ang nawarak kong puso at kaya ko na niya akong harapin ng walang pagaalinlangan sa isipan at puso niya.
Kung lalayo ako malilimot niya na ako ng tuluyan. Alam kong nasasaktan siya dahil sa espesyal na nararamdaman niya para sa akin,yun lang ang tanging humahadlang sa sarili niya para tapusin ako. Kung sino pa ang magiging dahilan ng kamatayan ko diya pa ang bumubuhay sa akin ngayon...

Kung sa pagbabalik ko ay wala na yun sa kanya handa narin ako na tuluyang harapin ang galit niya.

Ginagawa ko to dahil sa kanya...i want him to find himself too without even noticing me. Ako lang ang sumisira sa buhay niya. Maalala niya ang lahat ng ka lunos lunos na nakaraan kapag nakikita niya ako,masasaktan ko lang siya...masasaktan ko lang siya...yan ang nakatatak sa isipan ko.

Im willing to sacrificed my own happiness for him.
Wala akong pakialam sa tuluyang pagkadurog ng puso ko. I deserve this.
Iniisip ko palang ang tuluyan kong paglayo sa kanya...ikamamatay ko na.

Hatttchhuuuuuu!

Takte!

"Palagay mo makikita ka pa ni Hirano?"out of the blue na saad ni kuya na ngayon ay nagbabasa na ng magazine.

"Hindi ko naman siya pinagtataguan,siya ang nagtatago kaya kailangan ko siyang hanapin."

"Hide and seek o habul-habolan?"

"same."

*Miralane's POV*

Tiningan ko ang kwentas na iniwan sa akin ni Mira.

Ngayon siya na mismo ang nagbigay nito sa akin at hindi ako ang nagpumilit na kunin ito.
I dont need this anymore but i need this because of her. Me as Miracle. Its quite easy for me.

Isinabit ko na to sa leeg ko at nagmartsa pababa ng hagdanan.

Hindi pa man din ako tuluyang nakakababa ng hagdanan ng isang humahangos na Villanueva ang pumasok dito sa loob.

"Anong kailangan mo."alam ko na kilala niya kung sino ako,no need to disguise my self from him.

"Where is she."naghahabol hininga niyang sabi.
Humakbang ako sa huling baitang ng hagdanan.

"Too late insan."nanlaki ang mga mata niya.
"Umalis na siya ng bansa kasama si kuya Aquela."Nakita ko ang pagkalaglag ng balikat niya.

"Hindi man lang ako nakapaglast speech sa kanya."nakasimangot na saad niya. Ngumiti ako at naglakad papunta sa kanya.

"Hindi mo kailangang gawin yun dahil babalik pa siya,may gagawin lang siya para sa sarili niya."

"Nakakainis,sa pagkakataong to wala akong masisi sa kanilang dalawa ni Ramirez dahil parehas silang nagkaroon ng pagkakamali. Pero malaking kawalan ang ginawa niyang pagpapakawala kay Miracle,gusto ko siyang sakalin dahil dun."gigil na sabi niya.