SPRING :Waking Up The Devil's Past(COMPLETED)

♤Chapter 23♤

*Miracle's POV*

"Mira!Mira!Mira...."napakurap ako dahil sa boses narinig ko galing sa kung saang bahagi ng utak ko.
Napapapikit ako ng mariin dahil sa biglaang pagsakit ng ulo ko then somepictures were rushing back to my thought na halos binibiak ang ulo ko.
Napahawak ako sa ulo ko...ahhhhh...it hurts.

"Ilang beses ko bang sasabihin sayo na hindi ako yun."she smile at me bitterly.
Napamulat ako ng mga mata but my head aches even more pero pinigilan ko ang magdaing.

"Mira are you okay girl?!"inalog ako ni Destiny. Parang may nagpindot ng pause botton at huminto ang mga yun na pilit pumapasok sa alaala ko pati sa buong sistema ng utak ko.

Marahan lang akong tumango sa kanya,nakikita ko sa mga mata niya kung gaano siya nagalala. Ngumiti lang ako sa kanya dahil nakikita ko sa muka niya na hindi pa siya satisfied sa naging sagot ko.

"Namumutla ka kaya,tara kaya sa clinic ako nakang ang pupunta sa kantin pagkatapos at hahatiran kita ng pagkain."

"Bruha ka!wala lang to."

"Ha. Ha. Ha. Mahal ang presyo ng ice candy sa northpole,sa muka mong yan ayos ka lang,sinong niluko mo,muka kayang nadrain lahat ng dugo mo sa katawan!"

Ano pa nga bang magagawa ko,nagpahila nalang ako sa kanya papuntang clinic.
Pagkatapos akong suriin ng clinic doctor ay pinagpahinga niya muna ako sa isang bakanteng kama,kurtina lang ang nagsisilbing harang sa bawat kamang naririto.

"Wala naman akong sakit pwede bang umalis na sa lugar na to man?"baka magkasakit ako ng tuluyan dito eh.

"Pakuluan ko kaya ulo mo para lumambot no!antayin mo ako dito ibibili lang kita ng malalamon."sabi niya. Ano pa nga ba,wala akong magagawa,siguro kailangan ko rin ng pahinga.

Anong klase kaya ang mga imahe na nakikita ko sa utak ko.
Is that my missing memory or what. Wala akong makitang malinaw,puro malabo ang mukang naroroon.

Senyales na ba yun ng pagbabalik ng alaala ko,hindi ko masabi kung maganda ba yun o ano.
Kung sakaling malapit na bumalik ang alaala ko ano kayang mangyayari.

Napabuntong hininga nalang ako mukang hindi ko na kailangan na magantay ng matagal para maalala ang lahat.

Kailangan ko munang makasigurado na bahagi nga yun ng nawawala kong alaala o isa lamang mga panaginip na ngayon ko lang naitatak at bumalik sa utak ko.

Kinapa ko ang cellphone ko sa bulsa,hindi ako nagdalawang isip na tawagan siya. Siya lang ang taong sa tingin ko ay makapagtitiwalaan ko pagdating sa bagay na to,and besides magaan naman ang loob ko sa kanya.
Ilang pagring palang ng sagutin na niya iyun.

"Hello"sabi niya mula sa kabilang linya na kinangiti ko. Naririnig ko pa kung gaano siya naghahabol ng hininga niya.

"Kuya Aquela..."

"What is it"natawa ako ng bahagya ng parang wala ng hangin ang natitira sa baga niya. Ano ba kasing ginagawa niya ngayon at hingal na hingal siya.

"Nakaistorbo ba ako?"nagaalala kong tanong pero sa totoo lang natatawa ako. Mukang wrong timing ata ako ng pagtawag.

"Dont get me wrong,someone is hunting me right now so im running."napa ahh... lang ako at inalis ang mahalay kong pagiisip. Yak man!

"Sorry hahaha pwede bang manghingi ng favor sayo,kung ayos lang."

"Tell me."mukang nakakahinga na siya ng maayos.

"Uhmm...pwede mo ba along samahan magpakunsulta sa doctor,ikaw lang ang tanging tao na pwede kong mahi-"