SPRING :Waking Up The Devil's Past(COMPLETED)

♤Chapter 37♤

*Johann's POV*

"Are you mister Ramirez."Aquela's secretary said in her flat toned voice.

"Yes."
Pagkasabi ko nun ay inihatid niya ako sa tapat ng pintuan ng opisina ni Aquela at hinayaan na lang niya akong kumatok.
Lalapat palang ang kamay ko sa pintuan pero may narinig na ako mula sa loob.

"Come in!"im sure its him.
Hindi na ako nagdalawang isip pa na pumasok sa loob. Nadatnan ko siyang prenteng nakaupo sa swivel chair at nakasiklop ang mga palad at nakapatong ang mga siko sa mesa.

"Hindi ako nagkamali,you came."siya na mukang inasahan na ang pagdating ko.
"I came her for her."

"Alam ko. Pero wala kang sapat na dahilan para makita siya.
Gumawa sila ng napakalaking kasalanan sayo,alam kong kinamumuhian mo sila,hindi ba sapat yun na dahilan para tugisin mo siya at patayin?"
Bahagya siyang sumandal sa upuan niya.

"Nasa akin na ang lahat ng pagkakataon kaya paano mo nasabi na hinahanap ko siya para lang patayin."

"Well...yun ang pinakaunang dahilan...maliban nalang kung..."
Bumunong hininga ako,i know this isn't right to say in front of her brother. Its so cliché to hear but what can i do. Its the only way to make him believe me.

"I cant live without her...yes...i want them dead,but Miracle change all my thoughts. She make me realize many things.
Ang isang buhay niya o ni Miralane ay hindi mababayaran ang buhay ng nawala kong mahal sa buhay. Patayin ko man sila hindi mababalik ang buhay na nakuha na. I love Miracle as her and not her as Spring. Kaya kong magpatawad para sa kanya pero alam nating hindi madali ang makalimot but for her,i can do it.
Hindi ko na kayang mawalan pa ng isang minamahal. I cant kill one of them dahil kung gagawin ko yun...si Lane man o si Miracle ang kikitlan ko ng buhay,iisa lang ang kalalabasan.
I dont want Miracle hated me,i cant bare to lose her in my life.
She's the only person that i want to be with until i'll die at siya ang pinakamahalagang bagay at tao na mayroon ako ngayon."nakayuko kong sabi,i dont want him to see these emotion that i am hiding.

"How can you be so sure that your words is enough for me to tell you where she is."he said flatly.

"Because you believe in me."

"Malalaman ko ang lahat Ramirez,so dont dare."
A smile keep in my lips went out.

"Seryoso ka ba sa gagawin mo dude?"tanong ni Dhane sa akin na halos kulang nalang ay sumayad ang eyebags niya sa lupa.
Napailing nalang ako sa isipan ko. Woman problem at makatawa naman si Gomez kala mo hindi ipapakasal sa kababata niyang si Scaper na dahilan ng trauma niya para rito.

"Muka bang hindi yan seryoso,kulang nalang gustuhin niyang magkaroon ng kapangyarihan na teleportation."sabat naman ni Ocean.

"Call us when you need a friend o kung nalulumbay ka o nalulungkot."si Ethan Park na seryoso sa sinasabi niya habang nagmamaneho.

"Bakit ba nandito kayo mga honghang,hindi ko kailangan ng maghahatid sa airport."banas kong sabi.

"Alam mo ang salitang farewell dre?"si Takahashi.

"Farewell to you my friend~"kanta ni Gomez at sinabayan naman Takahashi. Nagkantahan sila sa likuran. Kung pwede lang silang paguntugin nagawa ko na.

"To be serious. Mapanganib ang pupuntahan mo,walang nakakalayo doon ng buhay."mukang mas seryoso siya kanina kaysa sa ngayon.

"I dont give a fuck. Drive faster,malelate na ako sa flight ko."utos ko sa kanya.

When we arrived at the airport wala na akong sinayang na oras at nagtuloy tuloy na sa loob.