Book 1: When I Met This Gangster

Chapter 52

"No. Hindi totoo iyon. Huwag kayong maniwala sa gagong ito!" sigaw ko. Lahat sila ay napahinga nang maluwag maliban kay Zenberg na hanggang ngayon ay ganoon parin ang mukha. Blanko!

"Akala ko kung--"

"But soon I will be her husband." sabi ni Kennard sabay akbay sa akin. Nanlaki yung mata ko at ganun nalang napataas yung kilay nila. Goodness! Hindi ba marunong makiramdam itong lalaking ito? Aish. Ang sarap bigwasan, swear!

"Ah. Haha. Kennard. Umayos ka sasapakin kita." mahinang bulong ko sabay kuha ng kamay niya sa balikat ko.

"Maglalandian lang ba kayo sa harapan namin o may sasabihin ka?" tanong ni Zenberg na nakapagpatahimik sa aming lahat. Bigla akong napalunok ng laway ko kasi feeling ko parang galit na siya. Kainis naman kasi tong Kennard na ito eh! Ang landi!

"So, siya pala ang lalaking iyon?" rinig kong bulong ni Kennard kaya bahagya akong tumango, nakita ko ang pagngisi ng lalaking ito sa tabi ko pero binaliwala ko nalang.

"So ito nga may sasabihin ako. Hmm. Okay. Actually guys hindi ko naman sana balak sabihin sa inyo itong lahat pero nandito nalang rin naman kayo ay sasabihin ko nalang."
I paused for a while para bumuntong hininga.

"Ba, my father wants to invite you all in a Dinner. Just a simple dinner na tayo tayo lang pero don't worry hindi niya kayo kakatayin kung iyon ang ikinababahala ninyo. He already decided to have peace with you all. The dinner will be in our house na hindi ko alam na meron pala. So iyon nga. Are you all free next next week after the...ummm...fight. Yeah. Fight." sabi ko not direct to their eyes kasi nakayuko ako. Alam na ng katabi ko ang ibig kong sabihin pero ang mga kaibigan ko ay alam kong naguguluhan.

"Fight?" they said in chorus. Tumango ako and I was about to say something when a jerk beside me interrupted me.

"Fight between me and that guy whose named Jeth Arl Zenberg." sabi nito sabay turo sa lalaking hindi maipinta ang mukha, na anytime parang gusto na kaming suntukin na lahat.

"What?!" sigaw ulit nila. Tumango na naman ako. Goodness. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko, I was tongued tied.

"For what reason Sunny?" Darryl asked seriously kaya sinagot ko ang tanong niya.

"Kasi ano--Si Ba kasi--kung talagang mahal daw ako ni Zenberg, tatalunin niya daw ang gagong ito sa isang laban. Pero k-kung ayaw mo ay o-okay lang naman." sabi ko while playing my fingers.

Lahat sila natahimik even Zenberg, kinakabahan ako sa maaari niyang sabihin baka kasi tumanggi siya.

"If I win, I will marry her. If you win then she will marry you." Kennard said.

"Pards." tawag ni Darryl sa kanya.

Pumayag ka. Pumayag ka Zenberg kundi sasapakin kita. Subukan mo lang humindi.

"Let me think about it." he said bago kami tinalikuran. Ganun nalang ako napanganga sa sinabi niya.

What the F? Let me think about it? Ano yun? Kailangan pa niyang pag-isipan?

"So, I guess ayaw niyang makipaglaban sakin kasi hindi na kailangan pang pag-isipan iyon kung talagang mahal ka niya SM?" Kennard said while grinning. Ganun nalang kumirot yung dibdib ko sa sinabi niya.

He's right! He will not think twice if he really loves me. But I know to myself na mahal niya ako, alam ko pero bakit iyon ang sinabi niya?

"You better talk to him Sunny." Mrie said.

"Bahala siya. Hmmp. I better go. Bye." I said to them at hinigit na si Kennard palabas ng tambayan. Naiinis ako sa lalaking iyon, ang arte masyado! Kung ayaw niya edi huwag! Bahala siya sa buhay niya!