Book 1: When I Met This Gangster

Chapter 42

+++++

3 years had passed pero ganun parin ang nararamdaman ko. I tried to moved on. I tried to forget the past and create new things again but I failed. Hindi ko kayang kalimutan ang mga masasakit na narinig ko kay Ba na katotohanan. Hindi ko kaya lalo na't nakatatak na ito sa puso at isipan ko. Niloko nila ako, sinaktan pero hindi nagkakahulugan na maghihiganti ako. Oo nasaktan ako at niloko pero ayokong gantihan sila. Hindi man nila ako tinuring na pamilya pero ako---tinuring ko sila. Mahal ko sila kaya hindi ko sila kayang saktan.

Sinabihan ko nalang si Philip na huwag niya na akong bigyan pa ng impormasyon galing sa Pilipinas. Lalong lalo na pag tungkol sa kanila. Ginugol ko nalang lahat ng attensiyon ko sa pagttrabaho.

Ako ang namamahala sa isang Company na pagmamay-ari ko daw sabi ni Ba. Hindi ko alam kung paano nangyari iyon. Hindi na'ko nagtanong pa sa kanya kasi sa tuwing magtatanong ako nalulungkot siya. Ewan!

"Tired?" pukaw sa akin ni Philip na kakapasok lang ng opisina ko. I smiled to him.

"Yeah. Sort of. Bakit ka pala nandito?"

"Umm. Kasi inutusan ako ng Ba mo."

"Na?"

"Ummm... Kung pwedi raw na ikaw muna umattend ng Business Meeting niya kasi nirayuma na naman siya at hindi makalakad. Matanda na kasi." sabi nito na ikinatawa ko. Hay. Sign of aging nga naman.

"Saan daw?"

"Sa Pilipinas."

"Shit!"

Muntik na kong mahulog sa kinauupuan ko dahil sa sinabi niya. Seriously? Nakita ko naman ang pagak na pagtawa ng baklang ito. Siguro pinagtatawanan niya ako dahil sa epic na reaksyon ko. Paano ba naman kasi hindi ako makapaniwala and at the same na nagulat lang ako.

"Philip? Sigurado ka bang inutos sayo ni Ba iyon?"

"Well, sa kasamaang palad Oo! Sa kasamaang palad hindi. Tutol nga eh."

Itinapon ko yung librong hawak ko sa kanya. Para kasing loka loka eh. Bumubulong ng kung ano-ano na hindi ko malaman. Ang weird niya talaga.

"Aray ha!" reklamo nito. I just rolled my eyes to him. Ang arte talaga kahit kailan.

"Kailan daw?"

"The day after tomorrow. Kasama ako. So better pack your things now. We will stay there--hmmm. Lets just say it depends upon me." he said. Napakunot yung noo ko. It depends upon him? So siya ang magdedesisyon kung kailan kami babalik dito sa Singapore? Seriously?

"Anong ibig mong sabihin?"

"Basta take this as your 1 wish from me."

Para siyang baliw kung makangiti. Kinikilabutan ako at hindi ko alam kung ano ang pinaplano niya. Parang hindi maganda. Ah ewan basta!

"Kanino daw?" natanong ko nalang.

"Hehe. Secret. And by the way, huwag ka nang magpaalam at magpakita sa Ba mo. Deritso na tayo." sabi niya bago lumabas ng office ko. Napailing nalang ako habang nakakunot ang noo. Weird!

****

Kanina pa ako naghihintay sa kameeting ko at wala pa rin siya. Nakakainis na nga eh wala pa akong tulog dahil dumiretso agad ako dito. Kahit nga magpaalam kay Ba ay hindi ko nagawa dahil sabi ni Philip baka malate ako, kaya no need ng magpakita sa kanya. Pero kainis lang siya pala itong late. Dito na siya nakatira ha. Ako sa Singapore pa galing pero ako pa itong nauna sa kanya.