HENRY POV
Pumunta ko sa parking lot dahil naiwan ko pala yung wallet ko sa kotse ko.
Kahit pala papaano ay may malaking puso yung babaeng yun.
Hinintay ko nalang siya dito, dahil baka magkasalisi kami.
Saka kasama ko rin kasi yung kapatid kong makulit.
" Kuya, Nakuha mo?" Tanong niya sakin.
" Just stay inside the car." Sabi ko sakanya at sumimangot siya.
Hinintay ko lang si Maggi at pamay maya ay nakita ko na siya.
Natawa pa ko ng konti dahil para siyang tangang naghahanap.
Pero di rin naman nagtaggal nakita niya ko. At nung makita niya ko tumatawa ko.
Siguro nasa isip nito. ' tumatawa na naman tong kumag na to.'
Yan ang tawag niya sakin e..
" Oh!. " abot niya sakin nung iphone ko.
Kinuha ko naman pero sinadya kong hawakan yung kamay niya.
Wala lang....
Binibwiset ko lang siya.
Agad naman niyang inalis yun. Kaya nabagsak yung iphone ko.
Nung bumagsak sabay pa kaming naupo para pulutin yun kaya nagkauntugan pa kami.
" Aray!" Sabay naming sabi.
Yung isa kong kamay nasa noo ko. Ganun din naman siya. At nagulat ako nung parehas naming hawakan yung iphone. Pero yung kamay niya yung nahawakan ko.
Kaya nagkatinginan pa kami.
Nung nakatingin kami sa isa't isa, parang bumagal ang ikot ng mundo.
" Ayieeee.......... " boses na mapangasar ng kapatid ko kaya nagising kaming parehas sa realidad.
Hindi siya nagsalita pag tayo namin.
Tiningnan ko yung iphone ko, at buti nalang, walang damage.
" Salamat. For keeping this." Sabi ko sakanya.
" wala yun." Sabi niya. " sige, balik na ko dun." Paalam niya.
" Wait." Habol ko sakanya. Saka mo hinawakan yung kamay niya para huminto siya.
Pagtingin niya sakin ay agad miyang binaba yung tingin niya aa kamay namin.
" Sorry." Sabi ko agad bitaw dun sa kamay niya.
Oo! Aaminin ko, para kong kinukuryente ngayon. Pero..... Wala yun.....
Mainit lang ang panahon kaya ganun.
" gusto ko rin magpasalamat sayo dun sa..... Kahapon. Thanks.:) " sabi ko sakanya saka ako ngumiti.
" Ginawa ko lang yung alam ko g tama. " sabi niy na parang naiilang pa.
" Henry nga pala." Sabi ko sakanya saka ko inalok yung kamay ko sakanya para makipagkaibigan.
" Kilala na kita diba? Kilala mo rin ako? So,, what is the sense of that?. Gusto mong hawakan yung kamay ko no? Manyak ka talaga!." Sabi niya sakin.
Natawa naman ako. Feelingera pala tong babaeng to.
" No, is not like that. Oo magkakilala na tayo, but! This time, nakikipagkilala ko sayo as a friend, not your mortal customer?" Sabi ko sakanya.
Tiningnan naman niya ko. Saka inabot yung kamay ko.
" Ok. Maggi." Pakilala niya.
" Ayieeee...... That's what we called love." Sigaw ni Princess na nasa loob ng kotse.
CZYTASZ
Di Man Lang Nagpaalam (COMPLETED)
RomansMga pagmamahalang sinubok ng panahon. Kaya kayang iligtas ng pagkakataon??. O kailangan nalang na..... Ibaon sa limot. At turuan ang sariling bumangon sa pagkakadapa at pagkakabigo sa nagdaang kahapon. Ang pag-ibig ay makahulugan, pero paano tuturu...
