İSTİSNA

İstisna-29

"Neyse. Sen dinlen. Uyandığında konuşuruz." Önümden çekildiğinde hala mal mal karşıma bakmaya devam ediyordum. Benim kutum??

Biraz arkamdan gelen kapı açılma sesiyle telaşla ardıma döndüm. Bir dakika! Neden Savaş hemen yan dairemin kapısından içeriye giriyor? Nasıl? Ama- Yok artık!!

Yerimden aniden fırlayıp daha Savaş kapıyı kapatmadan içeriye girmeyi başardım ve gördüğüm iki koltuğa ve de yerdeki kutulara bakakaldım.

"Dalga geçiyorsun değil mi?"

"Hani yorgundun sen?" Kapının kapanma sesinden sonra karşıma geçti ve koltuğun koluna dayanarak kollarını önünde bağladı.

"Yorgun muydum? Şuan öyle hissetmiyor- Hey! Bana neden burada olduğunu açıklayacak mısın? Yoksa sen buraya-"

"Taşındım." Kaşlarım hayretle havalandı. Evet taşındığını görebiliyordum fakat bunu kendisi dile getirdiğinde idrak edebilmiştim ancak.

"Dalga geçiyor olmalısın. Neden böyle birşey yaptın? Oyun için mi?" Başını iki yana salladı.

"Tam olarak öyle denemez. Baktım senin akıllanacağın yok ve-"

"Yine ne yapmışım?"

"Bugün Meteyle buluştuğunu ne çabuk unuttun?" Bıkkınlıkla nefesini dışarıya bıraktım.

"Bana Muratla ilgili şeyler anlatacağını söyledi."

"Anlattı mı?"

"Ee-evet. Tabi ki." Metenin planını ayaküstü kısaca savaşa anlatırken sessizce beni dinledi. Ve de anlatacaklarım bittiğinde tek bir soru sordu.

"Peki kabul edecek misin?" Omuzlarımı silktim.

"Sanırım. Sabah onu arayıp kabul ettiğimi söyleyeceğim." Savaş başını sallayarak doğruldu ve mutfağa yürürken mırıldandı.

"Buluşacağınız yeri haber ver."

"Neden, takip sıkıcı mı?" Bana dönmeden başını iki yana salladı.

"Tahmin bile edemezsin. Allahım, hele sen kuafördeyken geçen süre... Ah bu kadınlar.."

***

"Doğru olanı yapıyorsun." Evet tabi.

Meteyle yine o barda buluşmuştuk. Daha öğlen bile olmadığından ortalıkta kimse yoktu ki bu bence buranın doluykenki halinden kat ve kat güzeldi.

"Planı hemen bu gece uygulayabiliriz." Kaşlarımı çattım.

"Nasıl? Sibeli nasıl ayarlayacaksın ki bu kadar çabuk?"

"Orası işin en kolay kısmı? Asıl sen Muratı buraya çekeceksin onu düş-"

"Bağımsız bir oyuna ne dersiniz?" Adresi ve saati bu adama atarken aklımdan neler geçiyordu acaba?

"Oo Savaş Yüksel. Ben de nerede kaldın diyordum?" Nasıl? Mete daha önce buluştuğumuzda da Savaşın orada olduğunu biliyor muydu yani?

Savaş Meteyi umursamadan bar taburesine yerleşti ve göz ucuyla bana baktı.

"Sibelin şüpheleneceğini sanmıyorum ama... gazetede Meteyle fotoğrafın çıktı. Yani... Sibel dediğiniz bu kız o kadar da aptal değildir ha?"

"Bence o kadar aptal." Bir Savaşa bir de Meteye baktım. Ne iş ya? "O zaman fikrin ne Yüksel?" Kocaman gözlerle Savaşa döndüm.

"Yoksa Sibelle sen mi görüleceksin?" Hayır! Yani bu saçmalık! Tamam Sibel güzel kadın, Savaş desen- Gözümün önüne gelen bir kaç kareyle başımı iki yana salladım. "Bu hiç iyi bir fikir değil Savaş!"

"Sakin ol. Neden bu kadar heyecan yaptın?" Heyecan falan yapmadım ben! "Benim aklımda daha iyi biri var." Çenesiyle barın girişini gösterdiğinde Meteyle beraber o yöne döndük.

Yankının burada ne işi var??

Devam edecek...