28:ហត់នឹងកាង

Start from the beginning
                                        

“ បើដឹងហើយហេតុអ្វីនៅស្ញៀម?ប្រយ័ត្នតែថ្ងែណាមួយគេចាប់គេ ត្រលៀនទៅ”

" គ្មានថ្ងែនោះមកដល់នោះទេ ក្រៅពីអូនមិនគ្មានថ្ងៃឲ្យនរណាម្នាក់មកធ្វើឲ្យអារម្មណ៍របស់បង រគោះរគ័របាននោះឡើយ"

"តែបើថ្ងៃនោះមានមែន ខ្ញុំនឹងរត់ចោលបងជាមិនខាន"

"កុំចិត្តដាច់ដាក់បងពេកមើល??" ជុងហ្គុកចាប់ទាញកន្ត្រាក់ដៃរាងតូចឲ្យមកអង្គុយនៅលើភ្លៅម្ខាងរបស់នាយ។ ដែលមិនមែនជាជើងឈឺនោះឡើយ។

" អា៎...មើលលែង!!ឈឺហើយនៅខ្លាំងដៃទៀត"ថេយ៉ុងព្យាយាមរើពីការអោបរបស់នាយតែមិនបានផលនោះឡើយ មើលចោះនាយឈឺហើយតែនៅតែមានកម្លាំងខ្លាំងដដែល។

"បងសុំមួយមក" អោនទៅខ្សឹបដាក់ត្រចៀករបស់នាយតូច។ ដែលធ្វើឪ្យថេយ៍ឡើងព្រឺសម្បុរបាស់រោមតែម្តង។

"ផាច់!! ក្រែងជើងនៅឈឺមិនចឹងឬ??" មួយដៃត្រង់ស្មាររបស់ជុងហ្គុក។ មើលចុះប្រុសម្នាក់នេះឈឺជើងហើយខួរក្បាលរបស់គេនៅគិតអារឿងចឹងៗទៀត

"ជើងបងឈឺមែនតែកូនប្រុសរបស់បងមិនមែនឈឺឯងណា" ស្តាប់សម្តីរបស់នាយចុះពិតជាមានឈ្មោះជាបុរសព្រានមិនខុសពិតមែន។

"សម្តីបានណាស់ ១០ដៃរាប់មួយលូវហើយ" ថេយ៉ុងអោនមុខចុះបន្តិចអៀននឹងសម្តីរបស់ជុងហ្គុក។

"សុំថើបមួយមើល ដូចជានឹកក្លិនដល់ហើយ សឺត!! "ជុងហ្គុកអោនទៅថើបថ្ពល់រាងតូចមួយដង្ហើមយ៉ាងវែង។

"អត់ទេជុងហ្គុកលែងអូន ហឹសៗៗ..." មិនមែនថើបតែថ្ពល់ទេនាយនៅប្រដេញថើបពេញផ្ទៃមុខរបស់នាយតូចទៀត។ ដែលធ្វើឪ្យថេយ៉ុងសើចរហឺុសព្រោះតែរសើបនឹងការចាប់ថើបរបស់នាយ។

" សឺត! ប្រពន្ធអ្នកណាគេណ៎ អីក៏ក្រអូបម្ល៉េះ?? "លុះថើបអស់ចិត្តនាយក៏ពោលឡើងទាំងដៃអោបចង្កេះរាងតូចយ៉ាងណែន។

" បងឯងនេះអាក្រក់ណាស់...." ថេយ៉ុងអៀនមុខឡើងក្រហមដែលត្រូវជុងហ្គុកនាយចាប់ថើបខ្លួនបែបនេះ។ដៃតូចៗរបស់គេក៏រុញជុងហ្គុកចេញតែគិតថានាយព្រមលែងខ្លួនឬ?ចម្លើយគឺប្រាកដជាអត់ហើយ។

  ថ្ងៃចាប់ផ្តើមលិចបន្តិចម្តងៗពេលវេលាក៏ចេះតែរកិលទៅមុខ។ថេយ៍ហ្គុកក៏ប្រលែងគ្នាមិនឈប់របស់ដល់ម្នាក់ៗបែកញើសរជោកខ្លួនទើបម្នាក់ៗឈប់លែងហើយពួកគេក៏នាំគ្នាទៅងូតទឹកសម្អាតខ្លួនដោយថេយ៉ុងជាអ្នកងូតឪ្យនាយសង្ហារ។

រឿង ល្បិចស្នេហ៍ភរិយា🍀 💯Where stories live. Discover now