20: យើងមិនចង់សម្លាប់មនុស្សតទៅទៀតនោះទេ...

172 22 2
                                    

.រាងតូចតាំងពីបានចំណាយពេលអស់អស់បីម៉ោងដើម្បីអង្គុយនិយាយលែងជាមួយគ្នា។ រហូតដល់មេឃរៀងងងឹតថេយ៉ុងនឹងជេមីនក៏បំបែកផ្លូវគ្នាត្រឡប់ទៅផ្ទះរៀងខ្លួន។ ក្រោយពេលបំបែកផ្លូវគ្នាហើយថេយ៍ក៏ប្រញាប់ត្រឡប់ទៅភូមិគ្រឹះ ហ្វាអា៍ឲ្យបានមុននាយសង្ហារត្រឡប់មកពីធ្វើការវិញដូចគ្នា។

.ភូមិគ្រឹះ ហ្វាអា៍

.ងឺត!! សម្លេងជាន់ហ្វ្រាំងឡានបានបន្លឺឡើងរ៉ូរិនដែលកំពុងតែនៅខាងក្នុងផ្ទះក៏ស្ទុះចេញមកមើលដោយនាងបានដឹងថានេះគឺជាសម្លេងឡានរបស់ចៅហ្វាយតូចរបស់ខ្លួន។

"អ្នកប្រុសតូច..." នាងតូចបន្លឺឡើងតិចៗមុននឹងចូលខ្លួនទៅក្បែររាងតូចដែលបិទទ្វារឡានចុះមកជាមួយនឹងដំណើររេមុខរេក្រោយដូចជាមនុស្សស្រវឹងយ៉ាងចឹង?

"បងរ៉ូរិត អត់ទាន់ចូលគេងទៀតឬ??" ថេយ៍ឈរត្រង់ខ្លួនសួរទៅកាន់នារីនៅចំពោះមុខរបស់នាយ។

" ខ្ញុំរងចាំអ្នកប្រុសតូច! នេះអ្នកប្រុសផឹកស្រាមែនទេ??" នៅពេលដែលនាងមកឈរក្បាររាងតូចក៏ធុំខ្លិនស្រាចេញពីខ្លួនរបស់គេធ្វើឲ្យនាងក្រមុំសួរឡើងភ្លាមៗ។

" តិចតួច..." ត្រូវហើយតិចតួចសម្រាប់់អ្នកដែលអត់ចេះផឹកដូចជាគេទោះអស់ត្រឹមតែមួុយដបក៏ស្រវឹងដែរ។

" ចឹងចាំខ្ញុំជួយគ្រាអ្នកប្រុសទៅបន្ទប់ណា..."នាងនិយាយទាំងសម្លេងស្រទន់ដែលតែងតែនិយាយទៅកាន់រាងតូច។ ទោះបីជានាងដឹងថាអ្នកប្រុសតូចរបស់ខ្លួនមិនចេះផឹកក៏ដោយក៏នាងមិនដែលហាមព្រានឬក៏សួរនាំច្រើននោះដែលព្រោះតែនាងបានដឹងពីរឿងនៅក្នុងចិត្តរបស់គេច្បាស់ជាងនរណាទាំងអស់ក៏ព្រោះតែនាងបានរស់នៅជាមួយគេនាយតូចយូរណាស់មកហើយ។

"មិនអីនោះទេ ខ្ញុំអាចទៅដោយខ្លួនឯងបាន ហើយនេះជុងហ្គុកគេមិនទាន់មកវិញទេតើពិតទេ??"

"ចាស៎!  អ្នកប្រុសធំគាត់មិនទាន់ត្រឡប់មកវិញនោះទេ" ដោយឃើញថាអ្នកប្រុសតូចបដិសេធខ្លួនបែបនេះហើយរ៉ូរិននាងក៏មិនបានជំនាន់នឹងបញ្ហារបស់នាយតូចមិញដែលព្រោះតែនាងបានដឹងចរិតរបស់គេច្បាស់ណាស់។

រឿង ល្បិចស្នេហ៍ភរិយា🍀 💯Where stories live. Discover now