Orda Kal Portakal

♣ 25.Bölüm ♣

Ne olduğunu anlayamamıştım. Bizim müdür; Meriç'in babasıymış ve eğer bana söylediklerini anlatmamış olsaydım halen Meriç'in babası olduğunu bilmiyor olacaktım. 

''Ne oluyor Hera? '' dedim şaşkınca. Meriç bağırıp gitmişti. Nereye gittiğini söylememişti. 

''Asel sana şuan açıklayamam, '' dedi ve ayağa kalkıp bağırdı. 

'' Parti bitmiştir arkadaşlar! ''

''Hera lütfen anlat. Baban neden benden böyle bir şey istedi, ha? '' dedim..

''Benim haddime değil anlatmak. Meriç sana anlatır. Ayrıca bende tam olarak neden böyle bir şey istediğini bilmiyorum, '' dedi. Kısa süren sessizliğin ardından Kutay'ı öpüp gitti.

Kutay ve ben olanlara anlam vermeye çalışırken Sebuhan ve Belin bizim masaya doğru yaklaştı. Sadece dördümüz kalmıştık.

''Asel neler oldu be? '' dedi Belin.

''Gerçekten bende anlamadım, '' diyerek ayağa kalktım.

''Bence çıkalım, '' dedi Kutay.

''Biliyordun değil mi? '' dedim Sebuhan'a bakarak.

''Neyi? ''

''Bizim sevgili müdürümüzün Meriç'in babası olduğunu. ''

''Nasıl öğrendin? '' diye sordu şaşkınca.

''Bana Meriç'ten ayrılmam gerektiğini söyledi ve ayrılmasam çok kötü şeyler olacağını da üstüne basa basa ekledi. Bu yüzden Meriç'ten ayrıldım. ''

''Ciddi misin sen? Yemin ederim neden böyle bir şey istedi bilmiyorum. En ufak bir bilgim yok Asel, '' dedi.

Kutay o sırada koluma girdi. ''Hadi, '' dedi. ''Baban ve annen merak edecek çok geç oldu. ''

Sebuhan ve Belin de bizim arabaya bindi. 

''Gelecek misin bize? '' diye sordum Belin'e. Gelmesi çok iyi olurdu. Kafamı dağıtmaya ihtiyacım vardı.

Eve vardığımda Meriç'i aramalıydım. Onun iyi olduğunu bilmeye ihtiyacım vardı. Çok kötü görünüyordu çünkü giderken.

''Tamam canım. Zaten annemden izin almıştım. ''

Sebuhan'ın evine yaklaştık.

''Görüşürüz aşkım benim, '' diyerek Belin'i öptü.

''Teşekkürler Kutay. Bu arada tanıştığıma memnun oldum. Asel yarın okulda görüşürüz. ''

''Görüşürüz, '' dedim.

***

''Teşekkürler Kutay, '' dedim. ''Gece pek güzel bitmedi ama değişiklik oldu senin için. Benim aksiyonlarla dolu hayatımın bir bölümünde figüranı oynadığın için şanslı hissetmen gerekecek. ''

''Ayıpsın. Çok şanslı hissediyorum kendimi, '' dedi ve açamadığım kapıyı açmama yardım etti.

Belin de indikten sonra Kutay gitti. Sessizlik. Gecenin sessizliği kısa bir süre için yaşadıklarınızı gözardı etmeye yardımcı olabiliyordu. Galiba annem ve babam uyumuşlardı. Anahtarımı çıkarıp kapıyı açtım.

''Kızım geldin mi? Çok şükür. Aradık ama Kutay açmadı telefonunu. Senin galiba şarjın bitmiş, '' dedi babam.

''Meraktan öldük yavrum, '' dedi annem bana sarılarak.