JESS
Hindi pumasok sa isip ko na kahit hindi ako ang sumindi sa mitsa ay posible pala na iba ang gumawa noon. Hindi lang basta sindi kundi tinapatan ng naglalagablab na apoy.
“Are you sure you're just fine?”
My deep soul trembled when I heard his voice. The thought of him fabricating words to me would make me a lunatic.
I eyed him. I wanted to read him so bad. I wanted to convince myself that what I saw was a fucking fabricated video.
Concern was overflowing in his eyes. He came upon me and held my hand. I immediately took my hand away from him which made his brows furrowed in confusion.
“Where were you last night?”
He swallowed greedily and his lips parted. “I w-was…”
“Don’t you dare lie to me!” I warned in a low but grim voice. Halos mayupi ang hawak kong cellphone sa higpit ng pagkakahawak ko doon.
Sa pagsigaw ko ay sabay ng pananalangin na sana hindi siya umamin. Na sana itanggi niya ang video kung sakaling komprontahin ko siya patungkol dito. Mas pipiliin kong ang mga salita niya kagabi ang ituring na katotohanan kumpara aminin niya na pinagsinungalingan niya ako.
Imbes na sumagot, ibinaling niya ang usapin sa isa pang mabigat na diskusyon na ilang araw ko ng iniiwasan.
Sige ihampas mo na sa akin ang lahat ng katotohanan!
“Let’s talk about first what happened at the University.” He then said determined. Parang alam niya ang mga sasabihin niya.
“I was asking you a different question.” Pagsalba ko sa inuumpisahan niyang diskusyon. Hindi ako handa dito. Ayoko.
“You didn’t even dare to confront me when I fucking disrespected you three days ago!” Matigas na sabi niya pero halos puno ng pagsisisi.
“I don't understand you, Grey, answer me! Where were you last night?”
“You know what I mean by that. I disrespected you in front of my friends and you never questioned it!?” Halos maiyak na ang tinig niya at balot parin ng pagsisisi.
“Answer me!” I tried to avoid his resorts.
“Gusto kong magalit sayo…kasi hindi ka man lang nagreklamo, hindi mo man lang ako tinanong. I disrespected you and you didn’t even bother to bring that up!” Lumayo siya ng bahagya sa akin para mas matignan ang kabuoan ko. “You can slap me all you want, cuss at me, anything, punish me!” He pleaded.
“Kasi naiintindihan ko!”
“Fuck!” Bulong niya sa sarili ng madiin.
“Ano gusto mong gawin ko... sakalin kita dahil hindi mo ako pinakilala sa mga kaibigan mo?” I was trying to compose myself. “Hiwalayan ka…kasi ikinakahiya mo ako?!”
“No Jess, d-don't say that p-please.” He then cried.
“Then what?”
“I have reasons…”
“Then I hate your fucking reasons dahil kinailangan mo akong ilaglag sa lupa para sa hayup na rason na ‘yan.”
“Jess, the professor we were with that time was a dead homophobic, I don’t want to cause–·”
Tiningnan ko siya ng diretso saka pinutol ang sinasabi niya. “Galit ako sobra kung ‘yan ang gusto mong marinig!” I shouted again. “Halos mabaliw ako kakaisip kung ano ba talaga yung inasta mo, ‘di ko alam kung sinadya mo o hindi. Abala ka lang ba o ikinakahiya mo talaga ako.”
YOU ARE READING
The Parallel Red Strings
General Fiction"Lahat ng iyon, hindi lang dahil sa isang laro." According to the theory of Red String, the two people connected by the red thread are destined lovers, regardless of place, time, or circumstances. This magical cord may stretch or tangle but never br...
