The Parallel Red Strings

CHAPTER 15

Ibang daan ang tinatahak ko. Ayokong dumaan sa tulay kung saan muntikan na akong maholdap. Mas mahaba nga lang na oras ang ilalaan ko ngayon sa paglalakad.

Makalipas ang ilang minuto, nakaramdam ako na may sumusunod sa’kin.

I bit my lower lip when I heard his tender voice calling out my name. Hindi nga ako nagkamali, susundan niya na naman ako.

Napailing ako ng maisip na kahit anong gawin kong pag-iingat para iwasan siya ay hindi ko napagtatagumpayan.

“Where are you going?” Nagtatakang tanong niya, habang tumatakbo para mapantayan ako.

Hindi ako tumigil sa paglalakad. Wala akong balak ihinto ang aking mga nanginginig na paa. Bahala siya.

Magkapantay na kami, sinasabayan niya ako sa paglalakad.

“You’re avoiding me,” malungkot niyang saad, patuloy lang siya sa paglalakad.

“Grey…,” nagtatakwil kong sabi habang hindi siya nililingon.

“Jess… I really–·”

“Stop it!” nilingon ko siya, “don’t make a scene here Grey,” matigas kong sabi, pakiramdam ko tumatakbo ako dahil kinakapos ako ng hangin.

“Let’s talk.”

“Wala tayong pag-uusapan,” muli ko siyang nilingon.

Hinihingal narin siya sa walang tigil na pagsunod sa'kin. “Grey, don't you understand? Parehas tayong lalaki,” giit ko sakanya.

“Haven’t I made it obvious? I don’t care… I only care of what my heart's desire,” giit din niya.

“What? Nahihibang kana!”

“Siguro nga.”

“Please…stop following me for pete's sake!” I growled at him.

Nagbingibingihan siya sa pagtatakwil ko.

“I don't know why you're still avoiding me,” he said tiredly, “unless, you also have feelings for me.”

That made me think and stop. I looked at him. Sweat are strolling on his face down to his neck.

“Because you're crazy! But we'll get back to that. I am more interested in your second statement,” I turn my body facing him, “yes Grey, gusto kita pero hanggang doon na lang ‘yun,” buong tapang kong pag-amin.

Dumaan sa mukha niya ang pagka-bigla pero saglit lang iyon.

“I-I'm happy that you confessed what you feel for me… but I'm sorry…hindi ko kayang ipagsawalang bahala nalang ang nararamdaman ko para sayo.”

Huminga ako ng malalim at muling naglakad. Sumunod siya.

Maraming mga kabataan ang nagtatawanan at naglalaro habang namamalagi sa magkabilang gilid ng mausok na kalsada. They pay us no mind. Great.

“Iniiwasan kita dahil ano nalang ang sasabihin ng mga tao kapag lagi tayong magkasama.”

“Well, I don’t care about their judgments…wala silang magagawa kung mahal kita.”

Silence.

Lumiko ako. Wala nang maiingay na kabataan at sasakyan. Hindi na pumreno ang paa ko sa kakalakad.

No words but our footsteps on the street and our labored breathing.

“Walang kinalaman ang kasarian natin, I'm already in loved with you,” Grey broke the silence.

“It does, dahil lalaki ka, kahit anong gawin mo babae parin ang hahanapin mo sa huli,” sigaw ko sakanya.

Tuloy lang kami sa paglalakad. I'm scared. Takot akong masaktan at umasa. Alam kong imposible na hindi siya magkagusto sa babae and it's impossible for him that he will love me for eternity.