Ya da şey ımmm bir kaç bölümlük özel bölüm yazabilirim ama sadece bir kaç bölümcük, tamam mı? Hangi çifti merak ettiğinizi yazarsanız onlar için özel bölüm yazacağım :)
Neyse neyse şimdi konumuza dönelim. Bu hikâyede de sizlerle beraber gülüp sizlerle beraber ağ.....
Yakup: "Bla bla bla...."
aylakgezen: "Bi susar mısın? Ben konuşuyorum okurlarla"
Yakup: "Tamam be yemedik okurlarını. Bağırma bana götünü pıçaklarım senin🔪"
aylakgezen: "Yakup bi siktir git Kutay'ın yanına"
Kutay: "Çiçeem🤤."
Yakup: "Aha paşam çağırıyor ben gidiyom. Geldim abisiiiii🏃"
Evet biz bize kaldığımıza göre devam edebilirim. Ne diyordum. Hikâyenin kurgusu yoktu asl..
Cüneyt: "Mavişim yeni aldığım diş fırçasını bulamıyorum, gördün mü sen?"
aylakgezen: "Cüneytciğim bi gider misin? Veda konuşması yapıyorum şurda🥰."
Cüneyt: "Ah pardon pardon."
Erdinç: "Aşkım bitanem hayatım ben onunla birazcık temizlik yapmış olabilirim. Hani o öyle fırçaları titriyor ya, ha ben onunla banyonun lavabosunu temizledim. Ben sana başka fırça versem şimdilik 👉👈"
Cüneyt: "Ah be mavişim. Tamam getir hadi güzelim, işe geç kalacağım😘"
Neyse neyse nerde kalmıştık. Kurgu aslında yoktu. O an nasıl olması gerektiğini düşünüp bir kaç bölüm sonrasını hayal ederek ilerledim. O yü......
Kaan: "Lan Serhat yine cüzdanımdaki kondomu çöpe mi attın😭"
Kaan: "Oha oha ohaaaa o nasıl bir bedduaydı lan evlerden ırak 😱 Derdiniz ne lan sizin benim çükümle ha?"
Serhat: "Gel lan buraya mal 😒"
Kaan: "Aha keko beyim çağırıyor, ben gittim. Beycilik power ✌️💪"
Oh be sonunda.
Kusura bakmayın bir fırsat vermediler konuşayım....
Kazım Abi: Ne oluyo la burda, bunlar kim?
aylakgezen: Saygılar abi. Ben küçük bi veda konuşması yapıyordum da iznin dahilinde tabi ki.
Kazım Abi: Ha yap yap koçum sen konuşmanı. Ali gel la buraya bi sen.
Ali: Ne var be ne varrr?
Kasım Abi: Sus len, kocaya bağrılmaz öyle.
Ali: Yazaaar yazarrrr!!!
aylakgezen: 🤭🤭🤭
Neyse neyse. Uzun lafın kısası kalem ne getirdiyse onu yazdım. Eğlencesine yazdığım bir hikayeydi ama her karakter hikayelerini anlatmam için biraz sıkıştırdılar beni. Yakup'un pıçak zoruyla yazdırmış olma ihtimali de var tabi. Çünkü yazarken kendi kişiliğimden çıkıp karakterlerin yerine geçiyorum. O yüzden hem onlar benim, hem de ben onlar değilim. Garip bir çelişki ama ben buna alıştım. Kafamda çok fazla karakter var ve onlar özgürleşmek istiyorlar 😊😊😊
Yukarıdaki şarkıyı aylakgezen'i biraz daha iyi tanımanız için atıyorum. Umarım seviyorsunuzdur.
Şey, çünkü benim için Don Ritchie sizlersiniz :)
Bu hikâyeyi her nerede, günün hangi saatinde, hangi şartlarda ya da nasıl bir ruh halinde okuduysanız bilin ki...
