Mahalle Abisi - GAY

48

Şarkı: Night Lovell/ Dark Light

Söylediğim yerde açınız.

Yazar'dan;

🖇️

Aytaç 5 yaşında

Açılan eşarbını çekiştirerek düzelten kadın yanında yürüyen çocuğun elini tekrar tutarken kucağındaki bebeğini de bir kere kucağında zıplatarak daha sıkı tuttu.

Hızlı hızlı yürüdüğü için elindeki çocuk çubuk dondurmasından bir parça düşürünce dudaklarını büzerek annesinin sürekleyerek yürütmesine ayak uydurarak arkasına dönüp düşen dondurmasına baktı.

"Anne yoruldum" diye mızmızlanınca kadın oğluna ufak bir bakış atıp
"Geldik az kaldı" diyerek büyük bir binanın sokağında durdu.

Binanın bahçesindeki parkta oynayan çocuklara göz atıp oğluna döndü.

"Bak oğlum orda bir park var, hadi git diğer çocuklarla oyna."

Dondurması biten çocuk heyecanla boyu yetmeyen duvardan parka bakmak için ayak uçlarında yükselerek baktı.

"Kardeşim de oynasın bizimle."

Kadın kucağında ki bebeğe donuk bir bakış atıp "O oynayamaz daha küçük. Hadi sen parkta oyna ben kardeşine marketten mama alıp geleceğim" dedi.

Küçük çocuk yapış yapış olan ellerini pantolonuna silerek "Tamam, ne zamana kadar?" diye sorup başını yukarı kaldırdı.

Annesinin seğiren çenesini görünce küçük kaşlarını çattı ama kadın ona bakmadan etrafına bakındı.

"Yarım saate gelirim."

Çocuk parkta duyduğu çocuk sesleriyle
"Tamam" diyerek karşı kaldırama doğru koştu.

Annesi arkasından "Uslu dur, kardeş kardeş oynayın tamam mı?" diye seslendiğinde çocuk kocaman gülümseyip ellerini sallayarak parka doğru koşmaya başladı.

Kadın kucağındaki çocuğu diğer koluna alıp eşarbının ucuyla gözlerinden akan yaşları silip hızlı hızlı yürümeye başladı.

Yetimhane müdürü Nermin hanımın kapısı tıklandığında gözlüklerinin üstünden baktığı dosyadan bakışlarını çekip "Gir" dedi.

İçeri çalışan bakıcı annelerden biri girdi.

"Müdürüm parkta bir erkek çocuğu var, bizim çocuklardan biri değil."

Müdür kaşlarını çatıp arkasına yaslandı. Derin bir nefes vererek koltuğundan kalkıp bakıcı anneyle beraber odasından çıktı.

Binanın bahçesinde diğer çocuklarla kovalamaca oynayan oğlana baktığında kendilerinde kayıtlı olmayan çocuklardan biri olduğunu anladı. Tüm çocuklarını tanırdı.

Rüzgarda uçuşunda saçlarını geriye atayarak oğlanın yanına doğru yürüdü. Küçük çocuk üstünde hissettiği gölgeyle arkasını döndü. Güneşin yansımasından göremediği kişi yere çökünce görüş açısına girdi. Kocaman yeşil gözleri sevgiyle bakan bir kadın gülümseyerek

"Adın ne senin?" diye sordu.

Çocuk yeni gördüğü bu kadına korkak gözlerle bakıp "Aytac" dedi.

Kadın ç harfini söyleyemediğini fark ederek gülümsedi.

"Kaç yaşında olduğunu tahmin edeyim mi peki?" diye sorup sağ elinin parmaklarını üç mü beş mi şeklinde yaparak güldü.