Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ali Çeliker
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kazım&Ali
Ali iki gün sonra köyden dönecek Kemal abiyle kahvehaneyi bırakacağını biliyordu. Başlarda nefret ederek geldiği yere alışmıştı. İçinde garip bir buruklukla dükkanı açıp güne başladı.
Her gün yaptığı gibi çay kazanına su çekip demliklere çay katarak suyun kaynamasını bekledi. Çay kavanozunda çayın azaldığını fark etti ve Kazım'ın çayın daha iyi demlenmesi için ona nasıl yapılacağını tarif edişi aklına geldiğinde gülümseyerek kavanozu geri yerine koydu. O geldiğinde tekrar karıştırmasını isteyecekti.
Kaynayan suyla çayları demleyip kazanın üstüne koyarak dış kısma geçti. Masaları kontrol edip eksiklikleri tamamladı. Yavaş yavaş gelen sabahçı tayfayla gün her zamanki gibi başlamıştı ama saatler geçse de Kazım dükkana gelmemişti.
Ne kadar banane gelmezse gelmesin sanki gelmezse ne olacak ki diye düşünse de gözü dükkanın kapısındaydı. Belki Kemal abi ona döneceğini haber verdiği için artık gelmesine gerek kalmamıştı. Bu yüzden onun gelmeyeceğini düşünüyordu ama dün de gelmişti, onu açacağı galeriyi göstermeye götürmüştü. Ali, onun sürekli etrafında olduğunun ve artık zihnine tamamen nüfuz ettiğinin farkındaydı.
Kendisiyle uğraşmak için binbir numara uydurduğunu, inadına onunla dalga geçtiğini ve her gün gelmek için Kemal abiyi bahane ettiğini biliyordu. Bu Ali'nin de hoşuna gitmeye başlamıştı ve özellikle eve getirdiği adamı geri göndermesi Ali'ye zafer kazanmış gibi hissettiriyordu. Kendisiyle kıyasıya bir mücadelenin içine girdiğini fark ediyordu ve o kaçtıkça Kazım'ın varlığı bir şeylerin alarmlarını çalıyordu.
Öğlene doğru Ali artık pes edip gelmeyeceğini anladığında sabahki heyecanı yüzünde yavaş yavaş olmuştu ama dükkanın kapısından içeri Kazım girdi.
