Ep10:កូនផង​ ក្មួយផង​ ប្រពន្ធផង

Start from the beginning
                                        

«អ្ហឹកៗៗៗ»ស្រមៃ​ពេលណា ភ្ញាក់​កាលណា​ គ្រប់​យ៉ាង​
មានតែភាព​ទទេស្អាត​។ ប៉ុន្តែ​យប់នេះ​ ពេលនេះ​ វិនាទីនេះ
ភ្ញាក់​ពីក្ដី​ស្រមៃ​ក៏​បាន​ប្រទះនឹង​ទីពំនាក់​ចុងក្រោយ​របស់​ខ្លួន​។
មិន​ហ៊ាន​ស្រមៃ​ទៀតទេ​ ថាពេលដែល​គ្មាន​បុរស​ម្នាក់​ឈ្មោះ​
ថា​ ចន​ ជុងហ្គុក​ ជីវិត​ក្មេង​កំព្រា​ គ្មាន​ផ្ទះ​សម្បែង​ គ្រួសារ​បង
ប្អូន​ ម្នាក់​នេះនឹងទៅជាយ៉ាងណា។

    «នៅមុខពូ​ មិនបាច់​ខ្មាសអៀនទេ​ ខ្លួន​ឯងបែបណាក៏
បង្ហាញ​បែបនោះមក»ហ្វៀ​ អ្នក​ស្នង​មរតក​វិមាន​ក្រហម​
ត្រូវតែ​កាច​ ឆ្លាត​ ពូកែ​ ប៉ុន្តែ​សម្រាប់​ថេយ៍​ ធ្វេី​បែបណាក៏បាន
ឲ្យ​តែជា​ខ្លួន​ឯង​ គេ​ទទួល​យកបានទាំងអស់។

    «ថេយ៍​-អ្ហឹក​ ថេយ៍​ ទប់ទឹកភ្នែកមិនជាប់ទេពូ​ អ្ហឹក​ៗ»
    «បេីទប់មិនជាប់​ កុំទប់​ បញ្ចេញ​ឲ្យ​អស់​មក»
​    «អ្ហឹក​ៗៗ»
    «បេី​ថេយ៍​ រឹងមាំ​ ពូនឹង​សប្បាយ​ចិត្ត​ ហេីយ​ក៏មាន​មោទន
ភាពលេី​ថេយ៍»ឮហេីយ​ ថេយ៉ុង​ បាន​ត្រឹមតែងេីបមុខ​សម្លឹង​
មេីល​ ជុងហ្គុក​ ទាំងមិនមាត់ក។ នឹក​អន់ចិត្តនឹង​សម្ដីមុននេះ
ជា​ខ្លាំង​។ ឫមួយ​ខ្លួន​ជា​បន្ទុករបស់គេ?

    «តែបេី​ថេយ៍​ ទន់ជ្រាយ​ ពូនឹង​ការពារ​ មេីលថែ​ មិនឲ្យ
អ្នក​ណា​ប៉ះពាល់​បាន​ជាដាច់ខាត»នាយតូច​ នៅសម្លឹងមេីល
មុខបុរសចំណាស់ជាពូដដែល។ តែសម្លឹងយូរៗក៏ពេបមាត់យំ
កាន់​តែខ្លាំង​ រំជួលចិត្តដែលគេអ្នក​ដទៃសោះ​ បែរជា​ស្ម័គ្រ​ធ្វេី​ជាខែល​ការពារ​របស់​ខ្លួន​។

     «អ្ហឹក​ៗ​»
     «តស់!»បញ្ចប់​សម្ដី​ ដៃមាំលូកលេីកកាយ​ស្ដេីង​ច្រកគៀវ
លេី​ក្បាល​ពោះ​ នាំទៅ​អង្គុយ​លេីបង់​ ក្រោម​ដេីរផ្កា​សាគូរ៉ា
ពណ៌​ផ្កាឈូកស្រាល​ ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ទីធ្លាដ៏ធំ​ល្វឹងល្វេីយនៃ
វិមានក្រហម។

    «ម៉េចបានពូ​ត្រលប់​មកវិញ?»ក្រែងថាទៅ​ភូមិគ្រឹះហ្ហី?
ម៉េចសុខៗ​ មកវិញទាំង​កណ្ដាល​អធ្រាត្រអ៊ីចឹង?

    «ឲ្យទៅណាបាន​ បេីកូនយំមិនបានសោះ?»ពាក្យ​ពិត
ចេញពីមាត់​ដ៏​ស្មោះត្រង់​ តែ​អ្នក​ដែល​ស្ដាប់​ឮ​ បែរជាខាំមាត់
ក្ដក់ចិត្ត​ ចង់​ងរង៉ក់ទៅវិញ។

     «ខ្ញុំ​មិនមែនកូនពូ!»
     «មិនមែនកូនពូ​ តែចាយលុយពូ»
     «មកពីពូឲ្យ​ថេយ៍​ចាយ»
     «កូនចាយលុយប៉ា​ មានអីខុស?»
     «ប្រាប់ហេីយថាមិនមែនកូនទេ!»ខឹងពេក​ ទ្រាំមិនបាន
ក៏​ក្ដាប់មាត់​ លាដៃវាយដេីម​ទ្រូង​ធំទូលាយដឹបៗ។ ប្រាប់​ហេីយ​
ថាមិនមែនកូនទេ។ មិនចង់​ធ្វេីកូននិងឪពុក​ ក៏មិនចង់​ធ្វេីជាពូ
ក្មួយប៉ុន្មានដែរ។

     «ជូត​សំបោរឲ្យ​ជ្រះសិន​ ចាំ​ប្រកែកជាមួយចាស់»ឮហេីយ​ រឹតតែ​ខឹង​ ទេីប​លាត់អាវ​ បញ្ចេញក្បាលពោះសខ្ចី
ល្ហក់​ ជូតសំបោរ​ខ្វាច់ៗ។ ជូតមែន​ តែជូតអត់ជ្រះទេ។

     «ហ៊េីយ...​ញីសមក​ ឲ្យខ្លាំងៗ»ទេីសភ្នែកពេក​ ជុងហ្គុក​
ក៏ចូលទៅជួយ​។ មិនដឹងយ៉ាងម៉េចដែរ​ ជួបគ្នា​រយៈ​ពេលខ្លី
សោះ​ តែមាន​អារម្មណ៍​ស្និទស្នាលខ្លាំង​ ឲ្យ​ឱប​ ឲ្យ​ថេីប​ ឲ្យ​
លុយចាយ​ ឲ្យ​បាយញ៉ាំពេញ​បរិបូរណ៍​ សូម្បីតែ​សំបោរក៏
យកដៃទៅជូតឲ្យដោយ​គ្មាន​អារម្មណ៍​ខ្ពេីម​រអេីមសូម្បីតែបន្តិច។

     «ប៉ុណ្ណឹងហេីយ​ នៅ​ប្រកែកទៀតថាមិនមែនកូន​ ញីសឲ្យ
ខ្លាំង​ៗមក​»
    «កូនផង​ ក្មួយផង​ បន្តិច​ទៀតយក​ធ្វេី​ប្រពន្ធ​ផងក៏មិនដឹង»

     To be continue...

កែវភ្នែក​ ចន​ ជុងហ្គុក​ វគ្គ២Where stories live. Discover now