Family War

Chapter 124

Sakura's POV

Nasa ospital na kami. Ilan sa mga kasama namin ay umuwi na. Andaming nangyayari, ni maski isa di ko maproseso sa utak ko yung mga nagawa namin.

Mabuti naman at natauhan na yung iba sakanila. Pero iba sakanila ay nakatakas at tuloy pa rin sa ginagawa nila. Isa na doon si Tanner, sinabi saamin ni Silver na nakatakas din si Tanner at siya yung bumaril kay Rhett.

"I hope Rhett will be okay." Sambit ni Might na nag aalala.

"Sakura!" Pagdating ng pamilyar na boses bago ako lumingon. Nakita ko bigla si Daddy at si Leona papunta saakin.

"Daddy! Leona!"

"Okay ka lang ba kapatid? Nasaktan ka ba?" Tanong ni Leona na nag aalala saakin.

"Okay lang kami. Kaso si Rhett, injured. Natamaan ng bala." Sagot ko.

"Anak... sorry di kami nakapunta agad." Pagpaumanhin ni Daddy.

"Ayos lang po Daddy. Mahalaga po saamin na okay kayo at di kayo nasaktan." Sagot ko pabalik.

"Pero ikaw Sakura, nasaktan ka ba?" Tanong ni Leona.

"Hindi naman. Tumulong naman halos lahat ng pamilya namin eh. Sa ngayon, pinapa check up namin ngayon ay si Rhett pati si Baby Axel na nakuha na namin mula sa mga sira ulong yan." Pagkwento ko.

"Tito Clint." Paglapit ni Logan saamin.

"Logan... ayos lang kayo?"

"Opo. Right now we're checking on Rhett who has been shot by Tanner. Luckily Lexeaus got baby Axel back when Tita Tiffany gave birth to him. We still don't know their whereabouts yet." Sagot ni Logan kay Daddy.

"Ang mahalaga  ay ligtas kayo. Although may mga nasaktan sainyo, mas okay pa yan kaysa sa may namatay sainyo." Sambit ni Dad.

"Pero Daddy, don't you think na this is too much?" Tanong ni Leona.

"Yung Mommy niyo na ang namamahala sa grupo ng psychos. Base kay Tita Lilith, nakulong na Ang karamihan sakanila. Kahit yung mga anak nila halos lahat sila ay nagpakulong. Pero may iba talaga na iniiral pa ang pagmamatigas nila. Sa ngayon, apat na lang ang natitira sa grupo nila. Heather, Roselle, Steel, pati ang Mommy niyo."

"So does this mean..."

"Oo. Mas lamang na tayo sakanila."

"Told you Sakura." Pagyakap ni Logan saakin patalikod.

"Told you we can defeat them."

"Hindi ko alam Logan." Sagot ko bago siya kumalas. Habang si Daddy at Leona ay nakatingin saakin.

"Bakit?"

"Hindi basta basta sumusuko si Irelynn. Gagawa at gagawa siya ng paraan para lang manaig siya. Kaya please, mag ingat kayo. Lalo ka na Sakura." Pagpaalala ni Daddy saakin.

"Don't worry Tito, I will take good care of Sakura and assure you na she won't get harmed." Sambit ni Logan.

"Hindi natin masasabi yan Logan. May mga bagay na di natin ma kontrol. Pero ang sinasabi ni Daddy ay maging handa lagi sa mga bagay na di natin maaasahan." Sagot ni Leona.

Hindi ko alam kung ano na ang mangyayari saamin. Pero sana naman hindi malala ang mangyayari saamin. We've been through alot of things, pero habang tumatagal mas napapaisip ako sa kalalagyan naming lahat.

Might's POV

With everything that is happening, one thing is still in my mind. Would we even survive this mess?

Would all of our generations experience the struggles we face?

Cuz base on what I see, Mom, Dad, Tito, and Tita met the first generation of the bastards we faced.

I gotta say they're bad. But why the hell would they pass the torch to their children?

Currently I feel drained. Because of the thought that my future children might experience this.

"Are you okay Might?" Natasha asks before sitting beside me.

"Hindi eh." Sagot ko.

"Bakit?"

"I don't know why are we experiencing this. The trials our first generation has experience also happened to us. With the thought of our enemies despising us." Pagkwento ko habang nakahawak si Natasha sa braso ko.

"And if our next generation will experience this, wouldn't it be too much for them to handle? Why does this feel like a curse? Why do everyone of us need to experience this, only for our next generation to experience this as well?" Tanong ko habang pinipigilan ko yung pagluha ko.

Napabuntong hininga na lang si Natasha at yinakap na lang ako ng mahigpit.

"Might, sometimes the things we fear most happens to anyone. At di natin yan maiiwasan. Oo, it can have a bad effect for our children, but at least they will know who to lean onto. Maraming mga bata na pakiramdam nila, malayo sila sa magulang nila. But you know what is the good part once you experience this?" Tanong ni Natasha habang nakikinig lang ako.

"At least you're wise enough to give them the advice you can tell them. But that doesn't mean na this will work on them as well ha, iba iba ang mga pinagdadaanan ng mga tao. There are some moments in their life that we might not experience it, but they do have experience in it." Pagpayo ni Natasha.

"We cannot force them to do this kasi naranasan mo siya. Oo, we may be older and wiser, but they won't be kids any longer. Tulad mo Might, you're no longer the kid na inaalagaan ni Tito Tyrus at Tita Kylie. You're wise enough to stand up for yourself, you have people that loves you for who you are. Kasama na ako doon."

"Both parents and children can learn from each other's strength and weaknesses. And as we grow apart, we know that we can trust them enough." Sagot ko na ikina-ngiti ni Natasha.

"Exactly Might." Sang ayon niya bago ako halikan.

"So don't stress yourself about it. Since it's a phase where people can experience it."

"Good thing you're my girl Natasha. It's such a blessing to have you in my life." Sambit ko bago kami nagyakapan.

"Magpahinga ka na Might. I'm sure you need it as well."

"You too Natasha."

Third Person's POV

Sa isang maliit na bahay, doon na makikita si Irelynn, Roselle, Heather at Steel na magkasama na nakaupo at naiinis sa nangyari. Halos lahat ng kasama nila ay nakulong, pero di pa rin makapag isip ng maayos si Irelynn.

"Bwisit naman oh!"

"So ano na ang mangyayari saatin?" Tanong ni Steel.

"Sino ba namang mga t***a na susuko na lang ng bigla dahil sa mga lintek na mga batang yan?!" Inis na sambit ni Roselle.

"Ewan ko ba sa mga anak natin kung ano ang pumasok sa utak nila. Not unless sinumpa talaga sila!" Dagdag ni Heather.

"Tutal, wala namang silbi nung sinabi nila na tumigil tayo." Pagsangayon ni Steel sakanila.

"So ano na ang gagawin natin?" Dadgag niya.

"Let's see how long this goes for all of them? Take out whoever you want. Baka doon pa sila mabigla." Utos ni Irelynn.

"Hindi pa tapos ang laban natin."