Chapter 63

169 4 18
                                    

Dwight's POV

After school, I suddenly thinked about sa sinabi ni Gwyneth tungkol kay Tito Erwin at Tita Fiona.

It's still processing in my mind.

Flashback

"Gusto mo bang tulungan kita kay Tito Erwin at Tita Fiona?"

"Kay Tito Erwin at Tita Fiona?"

"I mean, if di ka pa handa magsabi ng totoo sakanila, naiintindihan ko. Pero hindi mo pwede itago yan ng matagal sakanila. Dahil patagal ng patagal ng tinatago niyo yan sakanila, the more na mag aalala sila sainyo. Kaya take the time you need para paghandaan mo na sabihin yung totoo sakanila." Pagpaalala ni Gwyneth na ikinabuntong hininga ko.

"Okay, thank you Gwyneth."

End of flashback

I understand what she's talking about, pero I couldn't stop worrying about Felicia. And what if mas lumala pa yung situation?

I don't know what to do now. I need time to think.

Nakauwi na ako sa bahay ko kung saan ako nakatira right now, and I suddenly saw my Dad who looked at me na parang may gustong sabihin.

Naglakad na ako papunta sa room nang magsalita siya.

"Lumakwatsa ka nanaman Dwight?"

"It's none of your business." Pagsabat ko.

"Kinakausap pa kita Dwight! Wag kang bastos!" Singhal niya bago ako napaharap sakanya.

"Talagang wala ka nang oras makisama saakin ha? Sa bagay, wala ka namang ginawa kundi mag lakwatsa."

"Why won't you see the root why I don't hang out with you." Walang emosyon na sambit ko bago naglakad papunta sa kwarto ko.

Napaupo na lang ako sa kama ko at napaisip dahil sa sinabi ni Gwyneth.

I wish it was that easy to tell them that. I understand na kailangan nila na ako yung magmukhang masama sa pamilya ni Felicia.

"Kuya." Pagpunta ni Griffith sa kwarto ko at tumabi saakin.

"How are you Kuya?" Tanong niya.

"Good."

"You don't need to lie Kuya. I know you're not okay." Sambit ni Griffith na ikinabuntong hininga ko.

I'm so blessed to have Griffith as my brother, he's the only one who understands my pain and what I've been through. Even though he mostly gets the praise by Dad.

"I saw Felicia again. At si Tito Erwin, as expected, galit pa rin saakin. And may pinsan si Felicia who wants to help me fix my relationship with her family. But I don't know if they will still forgive me or not." Pag open up ko sakanya.

"I understand Kuya, knowing what Dad did to Felicia." Sambit niya habang tinatapik yung balikat ko.

"You know what Kuya, I'm happy sa praises na binigay ni Dad, pero ang unfair lang sa point of view mo na ikaw yung mas madaming naambag sa pamilya natin mula nung naglayas si Mommy. I wanted to defend you, pero I remained as a coward." Seryosong sambit niya na nakayuko.

"Kuya, sorry. Sorry kung wala akong lakas na ipagtatanggol ka. Gusto kong ibuka sa bibig ko yung mga ginawa mo para saakin ni Dad. Pero nangibabaw saakin yung takot. Tsaka, I just wish I was brave enough to stand up for you." Dagdag niya.

Napangiti na lang ako sa sinabi niya at inakbayan siya.

"You don't need to do something like that Griffith. Kasi having you as my brother, is more than enough for me to be thankful even if I went through alot." Sabi ko na nakangiti.

Family WarWhere stories live. Discover now