[Scarlett's POV]
"Scarlett, please! Wag ka na munang umuwi." nagmamakaawang sabi ni Kinn habang ako nagiimpake ng mga damit. Actually, wala naman talaga akong gaanong dalang gamit papunta dito pero dapat pauwi ko meron akong dalang gamit.
"Oo nga Scar, why don't you stay here a couple of months." saad naman ni Tay.
Para ano? Para magawa na ninyo mga plano ninyo habang wala ako sa Korea. In your dreams.
"I need to go back in Korea right now. My mission here is now done. I don't have nothing to do here." kalmado kung sabi habang naglalagay ng mga damit sa maleta.
"But, we want you stay here a long months so that...we can have a bonding." New said.
Tiningnan ko silang lahat. "Alam niyo naman na gusto kong mag-stay dito, but i don't have a choose. My family is in danger, I know, you know that." pagpapaintindi ko sa kanila
"Wala namang mangyayari sa kanila kung ibibigay mo ang gusto ng Dad mo." wika ni First na ikinabaling ng atensyon ko sa kanya.
"FIRST!" madiin na sabi ng iba
"Scar, don't listen to what he said. Hindi niya alam kung anong sinabi niya," kinakabahan na sabi ni Gulf
Tsk, ngayon lumabas na rin ang ugali mo. What if, gawin ko pang mas malala ang pangyayari para sa ganun lahat kayo mapaamin.
"You know First, if my Dad is not a dangerous and a killer person I would love to give the Mafia to him. But, he's not suit for the position that i have right now. So, i can't give the whole Mafia at him. I hope you would i understand that." saad ko dito habang kinokontrol ko ang galit ko
"I-I'm s-sorry. Nabigla lang ako, ayoko ko kasing umalis ka ng maaga. Gusto ka pa namin makasama ng ilang araw." paluwa nitong sabi
"Gustuhin ko man manatili dito, hindi ko magawa. I have a family that need to protect from those enemies that want them to die. I'm sorry First, if the day that this problem would end, i promise that i will back here to have a time to spend to all of you. Pero sa ngayon, hayaan ninyo muna akong bumalik sa lugar na kung saan dapat kung tapusin ang lahat ng problema na matagal na dapat tapos na." saad ko na ikinabigla nitong pagyakap sakin ng mahigpit.
I need to be careful. Baka may iturok sila sakin pampatulog at doon hindi ako makabalik . Kaya naman agad ko siyang niyakap pabalik at bumitaw naman agad.
"Pangako mo sa amin na babalik ka." wika nito habang umiiyak
Ngumiti ako ng matamis. "I promised." sagot ko sabay baba ng maleta at agad ng lumabas ng kwarto .
"I have to go. I don't want to missed my flight." i said to them
"Mag-iingat ka sa byahe. Tawagan mo kami kapag nakarating kana." wika nilang lahat.
Hindi ko alam kung nagpapanggap lang sila na ayaw akong umalis o kaya naman gusto talaga nila na mag-stay ako para makasama ko sila.
Lumabas na ako ng kwarto at hindi nagdalawang isip pang bumaba ng hagdan. Baka kung may dumating pang kaaway at maudlot pa ang pagalis ko.
Malapit na sana akong makalabas ng bahay ng biglang dumating si Janzel. Makikita mo sa kanyang mukha ang pagkagulat-dahil hindi niya inaasahan na aalis ako ng maaga at pagtataka-dahil hindi niya alam kung anong dahilan ng pagalis ko.
"Young lady! Ano po yang dala ninyo?" panimula nito
Napakunot noo na lamang ako sa tanong niya. "As you can see its luggage, you don't know what it is.?" pilosopo kong sagot
"What i mean, why do you have that?"
"What is the purpose of the luggage to us?" sarkastiko kong tanong
YOU ARE READING
Hatred And Sorrow Of The Mafia Empresses (COMPLETED)
ActionSabi nila kapag daw ang isang tao nagkasala mabibigyan pa siya ng isang pagkakataon upang itama ang maling nagawa. Pero paano kung nagkaroon sila ng kasalanan sa dalawang tao na nasa isipan lang nila ay paslangin ang taong nagbigay kalungkutan sa ka...
