Hatred And Sorrow Of The Mafia Empresses (COMPLETED)

Chapter 4: Syndrome

Chapter 4: Syndrome

[Mae Shin POV]

Abala akong nagbabasa ng biglang may kumatok sa pinto.

"Come in!" Saad ko

"Ate! Dinner is ready." Wika ng kapatid ko

Napaangat ako at tumingin sa kaniya.

"Sige mauna na kayo, di pa naman ako gutom." Sabi ko sabay balik sa pagbabasa

"Are you sure ate?" Tanong nito na tila hindi naniniwala sakin

"Yep, I'm sure. Kaya sige na kumain ka na, alam ko naman na gutom ka na." Sabi ko

"Hmm, okay. Kapag nagutom ka ate just call me downstairs, ipaghahanda kita ng makakain." Wika nito na ikinangiti ko

"Sige, thank you." Sagot ko

Hindi na siya nagsalita bagkus lumabas na lamang ito.

Binitawan ko ang hawak kong libro.

Agad kong kinuha ang aking loptop, kailangan kong malaman ang lahat ng rules sa school na pagmamay-ari namin. Doon kami papasok, dahil nandoon ang mga anak ng taong pumatay sa magulang namin.

Agad kong tiningnan ang mga list ng students, sa lahat ng una kong mababasa ang pangalan pa na ito.

"CEDRICK CHEN!"

Una kitang paglalaruan kaya humanda ka. Ilang araw na lang makakaharap na kita.

Hindi lang siya ang nakita ko, maging ang kapatid niya na si Derick Chen. Ang liit talaga ng mundo, maraming lugar na maaari ko silang makita pero sa paaralan pa talaga namin. Sila ang lumapit sa bitag. Kaya isang galaw ko lang tapos na silang lahat.

[Insert..Knocking at the door]

"Come in!" Turan ko sa taong kumatok

"Sabi sakin ni Min away mo daw kumain. Bakit?" Agad nitong turan

Tumayo ako at agad humarap sa kaniya.

Huminga muna ako ng malalim bago nagsalita.

"Hindi pa naman kasi ako gutom, hindi ba kumain ako ng ice cream na binigay mo sa'kn kanina lang sa airport kaya ayon nabusog ako." Sagot ko

"Hayst! Ako pala ang may kasalanan. Dapat hindi na lang kita binigyan ng ice cream." Turan nito

"Hmm, kung hindi mo ako binigyan, kanina pa ako higblood. Hindi mo ako makakausap, alam mo ang ibig kong sabihin." Saad ko

"Hayst! Okay fine. Pero kumain ka kahit konti lang, hindi maganda sa kalusugan mo ang hindi kumain." Pa-alala nito

Lumapit ako sa kaniya sabay hawak ng dalawang kamay nito.

"Mamaya, bago ako matulog kakain ako. "Sabi ko

"Are you sure.?"

"Yes, ikaw na mismo nagsabi na hindi maganda sa katawan ang hindi kumain, kaya kakain ako mamaya sadyang hindi pa talaga ako gutom." Wika ko

"Okay, sige maiwan na kita. Alam kong may ginagawa ka pa."

Napangiti na lang ako kaniya.

"Sige." Tipid kong sagot

Naglakad na ito palabas kaya lang agad ko siyang hinila paharap sakin.

Napakunoot noo ito.

"Bakit? May kailangan ka?" Muli nitong tanong

"Wala na." Sagot ko

"Oh bakit mo ako hinila?" Taka nitong tanong

"Gusto ko lang ibigay to sayo."