Hatred And Sorrow Of The Mafia Empresses (COMPLETED)

Chapter 15: Ambushed

Chapter 15: Ambushed

[Mae Shin's POV]

Naglalakad na ako patungong labasan habang ang mga kasama ko andoon parin sa likuran ko. Ang bagal nilang maglakad, mabuti pa mauna na ako. Kaya binilisan ko na ang aking paglalakad hanggang sa nakarating na ako ng parking lot. Tumingin muna ako sa likuran ko subalit wala ni isa sa kanila ang sumunod. Wow, nasarapan yata sila sa kwentuhan.

Ngayon, palabas na ako ng unibersidad, Masyado na ako'ng naboboring dito, Wala rin naman ako'ng gagawin kaya mas mabuti pa'ng umuwi na lang at humilata sa bahay.

I immediately got in my car when I arrived at the parking lot. I felt the boredom on my car, masyadong tahimik ang paligid, Wala'ng kahit na anong ingay ang maririnig ko sa bawat sulok, Tanging ang mga sasakyan lamang sa labas ang aking naririnig.

Napapikit na lang ako at humawak sa manibela ng kotse ko. I took a deep breath before I decided to returned at home.

Nasa kalagitnaan ako ng pagmamaneho ng mapansin ko ang tatlong van na sumusunod sa akin.. What the hell is this shit? My forehead furrowed, I don't know what I felt right now, There was something that enveloped my whole soul when I was preceded by a motor rider.

"Let me guess? You were scared right now? Hahaha, Kawawang nilalang. As i said, Bitch, The warfreak bitch, Hahaha. Cute, Lol. My throne is my throne, Nobody can change my mind, Your i mean my throne is mine." I stopped my car.

Saan galing 'yun!? Inilibot ko ang paningin ko, Huminto mula sa likuran ko ang Van, Napalunok na lang ako at saka mabilis muling pinaharurot ang kotse ko.

Apat na sunod sunod na bala ang tumama sa likuran ng kotse ko.

"Ahhh!" Mariing napapikit ako at napatingin sa salamin sa side ng kotse ko

Bwiset kayo, Wag n'yo kong gagalitin. I really hate this kind of feeling, Dang!
I just felt the gradual change in the color of my eyes, I was shaken. I'm mad, mad! I was so angry, I picked up my guns at the side of mine.

"¡Esto es una mierda! ¡Realmente realmente lo odio! ¡¡¡Malditos.(This is bullshit! I really really hate it! Damn!!!)."
I shouted,

Nahinto ang sasakyan ko ng harangan ako ng dalawang sasakyan sa harapan.

Matalim ang tingin kong napatingin sa salamin ng sasakyan ko, I smirked.

"Tch, Don't me. Subukan n'yo na lahat, Wag lang ako. Ambushin n'yo na lahat, wag lang ako.. Kalabanin n'yo na lahat, wag lang ako, Tch. Wag lang talaga ako, Not the heiress, Fuckers!" Sunod sunod na bala ang pinakawalan ko at saka mas lalo pang binilisan ang pagpapatakbo ko sa kotse ko.

"Woahhhh! That's so clooooose!!" I shouted,  Halos bumulagta na sa kalsada ang sasakyan ko dahil sa bilis ng pagpapatakbo ko.

"Don't me! Hahaha! I am a bitch! Lol!" I shouted at the top of my lungs, Dumungaw pa'ng muli ako sa bintana at saka sunod sunod sila'ng pinaputukan ng bala.

"Lagot tayo kay boss kapag hindi natin napatay 'yan, Gago!" Rinig kong sigaw ng nakamotor, Masamang pinukulan ko ito ng tingin.

I smirked,

"Let's see, Walang makakapatay sa isa'ng babaeng kagaya ko! Tang*na n'yo!" I murmured.

"O-ouch!" Daing ko ng tamaan ako ng dagger sa kaliwang kamay.
"D-damn you!" I didn't waist a time at pinaputukan ng sunod sunod ang naka motor rider.

"T-tang*na! I need nathalie, Arghhh. Punyetang yan! Mag babayad kayo sa akin, Putang*na n'yo!!" Sigaw ko, I made my way back to university, I took a deep breath and held back the tears that were forming in my eyes. The dagger thrown at me was too deep.