Hatred And Sorrow Of The Mafia Empresses (COMPLETED)

Chapter 17: Unconscious

Chapter 17: Unconscious

[Mae Shin POV]

Pagkatapos kong sermunan ang mga yun, agad akong bumalik ng kwarto ko. Tsk, ayoko silang makita. Hindi sila marunong makinig sa utos ko. Kung ganon sila na bahala sa buhay nila, kaya naman siguro nila na sila lang. They don't need me, mabuti nga yon wala akong babantayan.

Wahh! Gustom na ako, kumain kaya sila. Ayoko pa naman silang makasabay kaya lang gutom na talaga ako. Hayst! Wala akong pakialam kung nandito sila, this is my house ako ang may karapatan sa bahay na ito. Kaya dapat sila ang mahiya sa'kin.

Gusto ko rin makausap si Min, baka akalain niya galit din ako sa kanila. She's my sister, kahit anong gawin niya na ikagagalit ko hindi ko siya kayang sungitan o pagalitan. Besides, iniwan din nila si Min sa school kanina, pasalamat talaga sila at walang nangyari sa sister ko dahil kung meron, makakapatay talaga ako.

Mabuti pa bumaba na ako, kukuha lang ako ng konting pagkain tapos aakyat dij ako ulit dito. Ayoko kayang makita ang pagmumukha nila.

Lumabas na ako ng kwarto, at agad naglakad pababa ng hagdan. Bawat hakbang ko pababa, wala ni isa akong ingay na naririnig.

"Bakit ang tahimik.? Hindi naman ganito sa bahay." Saad ko sa sarili ko

Hmm. Siguro tapos na silang kumain tapos umakyat na sa kani-kanilang kwarto. Mabuti kung ganon, hindi ko sila makikita. Nang tuluyan na akong makababa nasilayan ko ang mukha ng isang dalaga na hindi ko inaasahan na makikita ko siya ngayon. Dahil sa gulat at pagtataka, naitapon ko ang isang dagger na palagi kong daladala kapag lalabas ako ng bahay o kwarto. Agad naman niya ito sinalo.

"WHAT THE HELL ARE YOU DOING HERE, ALICIA!" Sigaw ko sa kaniya na ikinalingon niya sakin

"Hey Mae! How are you.?" Aniya

Tinaasan ko lang siya ng dalawa kong kilay.

"Bakit ka nandito?. Hindi ba sinabi ko sayo na uuwi ka lang kapag tapos mo na ang pinagagawa ko sayo." Saad ko

"Hehe, kaya nga ako umuwi. I'm done." She replied

"Your what.?"

"Tapos ko na po ang pinagagawa mo sa'kin. Actually, kahapon ko pa sinend sayo sa gmail account mo ang buong files." Aniya

"Bakit hindi mo ako tinawagan? Edi sana ipinasundo kita sa airport." Sabi ko

"Hehe, i just want to surprise you and your sister. But, I'm the one who been surprised." Sabi nito na ikinataka ko naman

"What do you mean.?"

"Look Min, she's unconscious right now." Wika nito sabay turo sa kapatid ko na nakahiga sa sofa

"Unconscious?. Hindi kita maintindihan. Natutulog lang si Min, dahil sa pagod." Saad ko

"No, she's not. Tingnan mo ang buong sala." Aniya

Ginawa ko naman ang sinabi niya. Tiningnan ko ang buong sala. Ang kalat sobra.

"Hindi ba sobrang kalat." Aniya

"Yah, siguro naglaro na naman si Min kaya ayan, ang kalat ng buong sala." Sabi ko

"Hindi siya naglaro Mae, may nakipaglaro sa kaniya kanina kaya lang hindi niya nakayanan ang laro kaya nadaplisan siya ng isang lumilipad na dagger." Saad nito na ikinagulat ko

"What.? You mean may gustong pumatay sa kapatid ko.?" Sigaw kong sabi

"Apparently yes. Mabuti nga at dumating ako dahil kung hindi, kanina pa siya walang buhay." Saad nito na ikinabahala ko lalo