Acı aşk

66.bölüm

"SÜRPRİZ!"

Şaşkınlığımı bile yaşayamadan iki yanımda patlayan konfetilerle irkildim. Yüreğim ağzıma gelmişti. Kendime geldiğimde karşımda duran kalabalığa bakarken şaşkınlığımın yerini gülümseme aldı. Herkes buradaydı. Sevil ve Melahat abla yanıma geldi ve o anda: "Doğum günün kutlu olsun!"
diye hep bir ağızdan bağırdıklarında gülümsemem soldu ve şaşkınlıkla karşımda duran kalabalığa baktım. Bugün benim doğum günümdü ve bu benim hiç aklıma gelmemişti. İnsan kendi doğum gününü nasıl hatırlamaz? Gerçekten aklımın ucundan dahi geçmemişti. Gözlerim dolarken mutlulukla gülümsedim.

Kalabalığın arasında gözlerim sevdiğim adamı aradı. Gözlerim sonunda aradığım kişiyi bulunca gülümsemem çoğaldı. Kalabalığın arasından gelen sevdiğim adama baktım. Üzerini değiştirmişti ve çok şık koyu lacivert bir takım elbise giymişti. Bunları hangi ara yapmıştı? Bu adam her zaman beni şaşırtmayı başarıyordu.

Önümde durunca kollarını belime doladı ve alnımdan öperken: "İyi ki doğdun, canımdan çok sevdiğim."
diye mırıldanınca gözlerimden birer damla yaş düştü. Tüm sevdiklerim buradaydı. Herkes benim için buraya toplanmıştı. Sevil ve Melahat abla masaya doğru giderken: "İnanamıyorum sana! Tüm bunları hangi ara ayarladın?"
deyince gülümsedi ve geri çekilerek belimden tuttu. Kalabalık masaya doğru yürüyünce gülümsemem yeniden çoğaldı. Annem, babam, Dilek teyze, Mehmet amca, Murat, Erdinç, Tuğçe, abim ve Başak. İnanamıyorum Başak bile buradaydı.

Ayrıca burası gerçekten çok güzeldi. Buraya ilk kez geliyordum ve hayran kalmıştım. Mekânın dışı kadar içi de bir o kadar muhteşemdi. Restaurantın içinde olan müşteriler Emre'yle bana gülümseyerek bakıyorlardı. Emre üzerimizdeki bakışları fark edince belimi sahiplenircesine sıktı. Ay her yerde kıskançlığını belli etmese olmuyordu.

Doğum günüm için özel süslenmiş masanın önünde durunca herkes yanıma geldi ve tek tek doğum günümü kutladılar. Herkese teşekkür ettim. Çok çok mutlu olmuştum. İlk kez bir doğum günümü bu kadar mutlu geçiriyordum. Genelde her doğum günümü ailemle kutlardım. Doğum günümü kutlama faslı bitince herkes yerlerine geçip oturdu. Kocama minnet dolu bakışlar atarken gülümsedim. "İyi ki varsın... İyi ki doğmuşsun... İyi ki senin gibi bir kadını sevmişim. Sen var olduğun sürece benim iyi ki'lerim hep ağzımda olacak..."
diye fısıldayınca yine gözlerim doldu. Emre'nin gözlerinden geçen aşk dolu parıltılar benim mutluluk kaynağımdı.

Deri ceketimi çıkarıp sandalyenin arkasına astım. Emre hafifçe öksürünce ona baktım. Yüzü kıpkırmızı olmuştu. Göz ucuyla kalçalarıma baktığını fark edince benim de yüzüm kızardı ve hızla yerimden doğrulup sandalyemi çektim. Yerime otururken, Emre de yanımdaki sandalyeyi çekip oturdu ve kolunu belime sardı. "Daha kapalı ve daha bol kıyafetlerin olduğuna eminim."
diye fısıldayınca yutkundum. Elbise gerçekten üzerime yapışmış bir vaziyetteydi ve göğüs kısmı da biraz açıktı. "Çok mu açık?"
dedim, alay edercesine. Emre dişlerini sıkarken göz ucuyla göğüs dekeltome baktı. "Evet!"
diye tısladı ve devam etti: "Kıçını söylememe gerek yok herhalde! O ne kızım? İç çamaşırın bile belli oluyor!"
dedi, belimi sıkarken. Emre'den utandığım için değil de, etrafımız kalabalık olduğu için utanmıştım.

Aramızdaki ufak gerginliği: "Canımın içi, iyi ki doğdun..."
diyen abim böldü. Gülümseyerek abime ve yanında diken üstünde oturan Başak'a bakıp gülümsedim. "Teşekkür ederim abiciğim."
deyip göz kırptım. Abim Başak'a bakıp hafifçe güldü. Annemin Başak'a olan bakışlarını yakalamıştım. Dilek teyzeyle beraber fısır fısır bir şeyler konuşuyorlardı. Annem Başak'ı beğenmiş olacak ki, beğeniyle süzüyordu. Başak ilk kez ailemle tanışıyordu ve oldukça gergin görünüyordu. Sanırım gerçekten abim gönlünü Başak'a kaptırmıştı. Başak'a olan bakışlarını fark etmemek mümkün değildi zaten. Bakışları; Ben aşık oldum diye bağırıyordu resmen. Gözlerini Başak'tan alamıyordu. Ve ilk kez bir kız arkadaşını annem ve babamla tanıştırıyordu. Demek ki, gerçekten Başak'la ciddi düşünüyordu. İkisi adına çok sevinmiştim. Abim çok güzel bir kıza gönlünü kaptırmıştı...