My Teacher is My Husband (Completed)

P~24 (Z)

ႏူးညံ့ျခင္းမမည္သည့္ေပြ႔ဖက္ျခင္းေတြသည္ တစ္ကိုယ္လံုးကိုရစ္သိုင္းေန၏။

ေမာ့ၾကည့္မိသည့္အခိုက္ ေဝဝါးေနသည့္အျမင္ေတြထဲျမဴခိုးေတြသာအျပည့္ေနရာယူထားလ်က္။

တစတစျမင့္တက္လာသည့္ စိတ္အားထက္သန္မႈေတြဟာ လူတစ္ကိုယ္လံုးကိုတရိပ္ရိပ္ေလာင္ျမႇိဳက္ေစသည္။

"အင္း! ပူတယ္''

မခံစားႏိုင္လြန္းစြာ တီးတိုးေရရြတ္မိရင္း ထိေတြ႔ေနသည့္ထိုအရာကိုတမ္းတမက္ေမာစြာဖက္တြယ္ထားမိသည္။

ထို႔ေနာက္ စိတ္သက္သာရာရေစရာ ေရြ႔လ်ားေနေသာ ၾကမ္းတမ္းမႈမမည္သည့္ေႏြးေထြးမႈတစ္ခု။

မ်က္ႏွာျပင္အႏွံ႕ကေႏြးေထြးသည့္အထိအေတြ႔ေတြဟာ တစ္ကိုယ္လံုးကအပူရိပ္ေတြကိုသက္သာေစသလိုလိုနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ထဲကလိုခ်င္ေတာင့္တမႈေတြကိုပိုတိုးေစ၏။

"ဟင့္အင္း!...''

တေရြ႕ေရြ႕ပယ္ခြာသြားသည့္အထိအေတြ႔ေနာက္ကိုတမ္းတမ္းတတလိုက္ဖက္တြယ္ထားရင္း အလံုးစံုေပ်ာ္ဝင္ေစမိသလို။

စိုစိုစြတ္စြတ္အထိအေတြ႔တို႔နဲ႔ ေ႐ွ႕ဆက္တိုးလာသည့္ႏူးညံ့မႈမ်ားသည္ ညံ့သက္မလိုလိုနဲ႔ တစတစၾကမ္းတမ္းလာလ်က္။

"အာ့! ...နာ..နာတယ္''

ေၾကာက္လန္႔တၾကားအားျပဳဖယ္တြယ္မိရင္း အသက္႐ွဴသံခပ္ျပင္းျပင္းေတြသာ နားထဲမွာပဲ့တင္ထပ္ေနခဲ့ကာ။

နာက်င္မႈေတြနဲ့အစားထိုးရင္း ေလာင္ၿမိဳက္ေနသည့္တစ္ကိုယ္လံုးသည္ ေမာဟိုက္ပင္ပန္းႀကီးစြာ လြတ္ေျမာက္လမ္းကို႐ွာေဖြေနမိ၍

".....''

မ်က္ဝန္းေတြကိုစံုမွိတ္ထားရင္း နားထဲမွာလ်ွပ္တိုက္ကပ္ေျပာေနသည့္သူ႕စကားသံေတြကို ေမာဟိုက္မႈေတြၾကားက မၾကားတခ်က္ၾကားတခ်က္ျဖစ္ကာ။

"အကိုေလး! အကိုေလး! ''

ဟင္!

"အကိုေလး အိမ္ျပန္ေရာက္ပါၿပီ''

မ်က္ဝန္းေတြကိုဖ်တ္ခနဲဖြင့္ၾကည့္လိုက္မွ လက္႐ွိအေျခအေနကိုသတိမူမိသည္။ တဆက္တည္း ရိပ္ခနဲျဖစ္သြားသည့္ေခါင္းကို လက္နဲ႔အသာဖိပစ္လိုက္ေတာ့ ေမာင္ထူးက အနားကပ္လာ၏။