My Teacher is My Husband (Completed)

P~20 (Z)

မနက္ေစာေစာအခ်ိန္မွာ ရာႏိုးလာခဲ့သည္။ မ်က္လံုးေတြကိုျဖည္းညႇင္းစြာဖြင့့္လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ပံုမွန္မဟုတ္သည့္အခန္းအျပင္အဆင္ေတြေၾကာင့္ သတိမူၿပီးသည္ႏွင့္ ညကအျဖစ္အပ်က္ေတြက တေရးေရးေပၚလာသည္။

"ဆရာခြန္သာမိုးဇက္''

အလန္႔တၾကား သူ႕နာမည္ေခၚရင္း အိပ္ယာကေနဆတ္ကနဲထမိသည္။ တစ္ခန္းလံုးကိုလွည့္ပတ္ၾကည့္ေပမဲ့ သူ႐ွိမေန။ ရာ အိပ္ယာေပၚကထၿပီး ကိုယ့္အခန္းကိုျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။

"ဘာလုပ္ေနတာလဲ''

အဝတ္ေတြထည့္ေနတုန္းပဲ အနားေရာက္လာျပန္သည္။ အခန္းတံခါးကို အျမဲပိတ္မထားသည့္ရာ့အမွားပါေလ။

ခြန္သာက ေအာက္ထပ္ကိုခဏဆင္းေနတုန္း အေပၚျပန္တက္လာေတာ့ ရာ အိပ္ယာထဲမွာမ႐ွိေတာ့တာေၾကာင့္ ဒီအခန္းဘက္ကူးလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ခြန္သာဝင္လာေတာ့ ရာက wardrobe ေ႐ွ႕မွာရပ္ၿပီး အက်ႌခ်ိတ္ေတြကေနအက်ႌေတြျဖဳတ္ကာ ခရီးေဆာင္အိတ္ထဲထည့္ေန၏။ 

"ရာရာ''

"ခင္ဗ်ားေနာ္၊ ကြၽန္ေတာ့္ကိုအဲ့လိုုမေခၚနဲ႔၊ မႀကိဳက္ဘူး၊ ခင္ဗ်ား ေဂးတိုင္း ကြၽန္ေတာ္မေဂးဘူး''

"မဟုတ္ရပါဘူးကြာ၊ ကိုယ္ေဂးတာ မင္းနဲ႔မွပါ၊ ကိုယ္က ေယာက်ာၤးေလးတိုင္းကိုႀကိဳက္ေနတာမွမဟုတ္တာ''

"မသိဘူး၊ ဘာမွလာမေျပာနဲ႔၊ ခင္ဗ်ားမ်က္ႏွာကိုမျမင္ခ်င္ဘူး''

ရာ့အသံကခပ္က်ယ္က်ယ္ဆိုေပမဲ့ ေဒါသေတြေၾကာင့္အသံေတြတုန္ခ်င္ေနသည္။ ခြန္သာ့မ်က္ႏွာက ရာလုပ္ပံုေၾကာင့္စိတ္ညစ္ေနဟန္ေပါက္ေပမဲ့ ညကသူ႔လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာလည္းျဖစ္သည္။

"ကိုယ္ ညကကိစၥအတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္၊ တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္၊ အိမ္ေပၚကေနေတာ့မဆင္းပါနဲ႔ကြာ''

"...''

"မသြားပါနဲ႔ ခ်ာတိတ္ရယ္''

ခြန္သာက ရာ့ေဘးနားကေနတတြတ္တြတ္ေတာင္းပန္သည္။ ရာကဂ႐ုမစိုက္။ မ်က္ႏွာပင္တစ္ခ်က္မ်ွလွည့္မၾကည့္ဘဲ ခရီးေဆာင္အိတ္ကိုဇစ္ပိတ္သည္။ ၿပီးေတာ့တစ္ခန္းလံုးက ရာ့အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းေတြကိုလွည့္ပတ္သိမ္းသည္။