Deel I
De prinses van Catador, Lena, voelt zich niet comfortabel in haar koninklijke familie. Al helemaal wanneer ze wordt uitgehuwelijkt aan de prins van Trivah, prins Jonas.
Haar vader, de wrede koning Henrick, weet op een dag een gedaantewissela...
Ik keek naar de muurschildering en Natzar liep door naar een grote zaal. Daar stond een grote stenen tafel met schalen vol geroosterd vlees. Natzar ging in de kleermakerszit op de grond zitten en pakte een stuk vlees van de lage tafel. Ik ging aan de andere kant van het hoofd zitten en keek toe hoe Natzar at. Thomas ging links van mij zitten en pakte langzaam een kippenpoot.
Ik keek hem aan en daarna weer naar Natzar. Eigenlijk had ik geen trek. Ik had stress. Stress dat Amara weg was. Ik moest haar vinden en hier was een groot leger vol leeuwen. Natzar had het over haviken en wolven. Zij konden ook meedoen in de strijd tegen Trivah als ik ze zou vinden. Maar hoe ik Natzar hoorde praten over vrede, wist ik niet zeker of hij me wel wilde helpen.
"Vertel me de reden," zei Natzar en nam een grote hap van een mals stuk vlees. Ik hoorde hem smakken en irriteerde me aan dat geluid.
"Er is veel gebeurd," begon ik.
"Vertel me alles. Ik heb alle tijd," zei Natzar.
"Het punt is dat ik eigenlijk geen tijd heb,"
Natzar keek me vreemd aan. "Waarom zeg je dat?" vroeg hij nieuwsgierig.
"Ken je het land Trivah?" vroeg ik om zijn kennis van de wereld af te tasten.
"Ja, tuurlijk. Dit was ooit hun basis," zei Natzar zelfingenomen. "Iedereen kent de Trivanen,"
Ik was even stil.
"Wat voor zaken heb je met Trivah?" vroeg Natzar.
"Ik heb geen zaken met ze," begon ik en besloot Natzar het hele verhaal te vertellen. Ik vertelde hem over Infernio en de oorlog tegen Urgull. Het viel namelijk allemaal op z'n plek en ik wilde dit verhaal met de wereld delen, zodat iedereen wist wat eraan zat te komen. Ik vertelde hem over Aderia en het Zwaard van Sterrenlicht.
"Thomas vertelde me over de Vergeten Landen en dat jullie dus nog leefden. Als we samen tegen Trivah vechten hebben we een kans om Amara en het Zwaard van Sterrenlicht te vinden en om koning Ronald en koning Henrick te verslaan," zei ik.
Natzar nam zijn laatste hap toen ik klaar was met praten.
"Doe je mee?" vroeg ik afwachtend en hoopte op een akkoord.
"Nee," zei Natzar.
"Hoezo?" vroeg ik verbaasd en Thomas keek op van zijn bord.
"Mijn reden is vrede, Maltar. Vrede heeft ons bij elkaar gebracht. Nu wil je mij in een positie zetten dat ik moet kiezen tussen het redden van je meisje of de vrede tussen ons eigen volk en de wolven en de haviken. De keuze is dan makkelijk gemaakt,"
"Het gaat om het redden van de wereld!"
"Mijn antwoord is nee, Maltar,"
"Snap je dan niet dat Amara het Kind van de Maan is? Haar lot is om de duisternis in deze wereld te verjagen. Als ze klaar zijn met ons komen ze ook naar de Vergeten Landen," zei ik en stond op. "Wat ga je dan doen? Kiezen voor vrede? Ben je vergeten wat hier gebeurd is?"
Natzar stond razendsnel op en liep dreigend ol me af. "Ik ben de koning! Ik bepaal! Niet jij!" zei hij met een hele luide stem. Ik hoorde zijn hart razendsnel kloppen, terwijl ik heel rustig was. Waarom schoot hij zo uit zijn slof?
"Mijn vader zei altijd dat je altijd al ambities had om koning te worden," zei ik.
"Waarom gunde je vader het me niet dan?!" schreeuwde Natzar kwaad. Zijn ogen waren vol vuur. "Volgens mij heeft je vader alles verdraaid!"
"Hoe bedoel je?"
"Hij vertelde mij dat ik koning moest worden! Ik! Maar hij daagde de toenmalige koning uit, voordat ik het kon doen. Hij werd koning en het enige wat ik kreeg was mijn eigen stam. Ik verdiende meer! Maar hij was mijn vriend. Hoe kon ik nou mijn vriend uitdagen en verslaan voor de troon. Zarcko was altijd sterk. Hem moest je niet verslaan, maar doden,"
"Waarom zeg je me dit?" vroeg ik en voelde mijn ademhaling steeds harder en harder gaan.
Natzar draaide een kwartslag om en staarde voor zich uit.
"En toen kwamen de mensen," zei hij en ik hoorde een kleine lach in zijn stem. Was hij blij dat de mensen kwamen in die tijd?
"Wat is dit?" reageerde ik.
"En toen was Zarcko niet zo sterk meer,"
"Wat? Wat heb je gedaan?! Heb jij mijn vader vermoord?!" vroeg ik dreigend.
"Ik heb niemand vermoord," zei Natzar en liep terug naar de plek aan de tafel.
"De mensen hebben dat voor mij gedaan," zei hij en grijnsde.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
