That 's nothing - Mapi ZAKOŃCZONE

125. Nie Ma Jak Od Mamy

*Martyna*
Jestem w pracy. Zostawiłam Piotrka samego z dziećmi.
- jak tam Piotrek? - Anka
- chyba żyje - mówię
- aaa chyba
Zaczęliśmy się śmiać
- nie no. Da radę. Wierzę w niego - mówię.
*Piotrek*
Dominik płaczę cały czas. Nie chcę jeść. Pieluche ma czystą. Ja nie wiem.
Kołysze go.
- cii kochanie - mówię - cii. Możesz zjesz? Hmm. No proszę
Daje mu butelkę. Po dłuższej chwili ssie.
- Mamy to - mówię a dziewczyny się śmieją.
Nakarmiłem i przebrałem małego i poszliśmy na plac zabaw, który skończył się na placu zabaw. Dziewczyny się bawią a ja Kołysze małego. Po chwili usnął.
- cześć Piotrek - Monika
- cześć - mówię
- co tam?
- dobrze. A u ciebie?
- też dobrze. Tylko żałuję, że nam nie wyszło. Nadal jesteś z Martyną?
- tak - mówię - już ponad 3 lata po ślubie.
- no tak. No nic. No to szczęścia życzę i idę.
- wzajemnie - mówię
Poszła.
Potem huśtam dziewczyny na okrągłej huśtawce.
Po chwili ktoś wzywa pomoc.
- pomocy! - jakaś kobieta.
Wziąłem dzieci i pobiegłem.
- co się dzieje? - pytam
- nagle zasłabł
- usiądźcie - mówię do dzieci. - na chwilkę
- ok - mówią
Założyłem rękawiczki i sprawdzam czy oddycha.
Dzwonię po karetkę.
- Strzelecki. Przyślij mi karetkę na insurekcji Kościuszkowskiej. Uliczka obok placu zabaw. Zatrzymanie akcji serca, brak oddechu. - mówię i ratuje tego człowieka.
- ok. 5 minut
- ok
Rozłączyła się.
- przyjmuje jakieś leki?
- nie wiem
- jest na coś chory?
- nie wiem. Znamy się od wczoraj
- niech pani przekopie jego torbę
Przyjechała karetka. Martyna z Wiktorem i jakimś Nowym.
Przejęli pacjenta a ja poszedłem do dzieci. Zabrali go a my wróciliśmy do domu.
Zrobiłem obiad i wróciła Martyna.
- jak tam? Dałeś radę?
- dwie godziny nie mogłem go uspokoić. Nie mógł załapać butelki, ale wkońcu się udało.
Śmieje się i wzięła małego na ręce.
- dałeś tacie Popalić, tak? Bardzo ładnie
- ej.
Zaczęliśmy się śmiać.
Karmi go piersią i dała mu buziaka.
- nie ma jak od mamy
- najlepsze - mówi.
Zaczęliśmy się śmiać.