Hatred And Sorrow Of The Mafia Empresses (COMPLETED)

Chapter 9: At The Hospital

"Tsk, Derick na naman! Mae! I'm Min's fiance. Kaya dapat ako ang nandiyan at nag-aalaga sa kaniya, hindi yang Derick na yan." Wika nito

Tsk, He's now jealous.

"Don't you dare to come here. I don't need you. Just do what i said to both of you. And please don't be jelous. Min is only yours." I said

"But Mae!" I cut he's words

"No buts.. Just follow my instruction."

"O-okay." Utal nitong sagot

"Good! Okay bye na. May gagawin pa ako." Saad ko and end the call

Napahinga ako ng malalim at agad tumayo at nagtungo sa may bintana.

Hindi parin nagbabago ang tanawin mula dito. Natatandaan ko pa noong mga bata pa kami na palaging nandito si kuya sa hospital na ito. Dito mismo sa kwarto na ito siya na confine. How i miss him so much. Sana bumalik ang oras na nakasama namin siya.

"Toktok!" I heard someone knocking at the door

Napalingon ako doon at nakita ko ang taong nakatayo.

"How is she.?" Bungad nitong tanong na may halong pag-aalala

"Why are you doing here.?" I asked

"I said how is she.? How's your sister.?" He asked again full of concern

"Tsk, bakit mo tinatanong.?" Mataray kong sabi

"Because I'm still your brother!." He said

"Tsk, brother.? Are you crazy.? Sa pagkakatanda ko, matagal ng patay ang nakatatandang kapatid namin." Giit kong sabi sa kaniya

"Mae!" Tawag nito sa pangalan ko

"Pwede ba umalis ka na. Hindi ka namin kailangan dito. At pwede ba wag ka ng magpapakita samin. Matagal ka namin kinalimutan." Turan ko sa kaniya

"Mae! Kuya niyo parin ako." Hiyaw nitong sabi

"Oo kuya ka nga namin, pero simula ng pagtaksilan mo sila mom at dad noong araw na yun, ipinutol ko na ang ugnayan namin ni Min sayo. Kaya umalis ka na, habang may pagkakataon ka pa." Sabi ko sabay talikod

"Mae! Alam kong malaki ang aking pagkakamali, pero sana mapatawad niyo ako o kaya makabawi man lang sainyo ni Min." Saad nito na tila nagmamakaawa

Hindi ko siya tiningnan.

"Kahit anong gawin mo, hindi mo na maibabalik ang araw na inaksaya mo." Sabi ko

"Mae! Please let me pay the sin that i do to both of you." He said that's why i face him

"Kaya mo bang bayaran ang buhay na kinuha samin huh!. Hindi di ba! Kaya wag ka ng umasa na pagbibigyan ka namin. Dahil sayo nawala sila mom at dad. Nang dahil sayo kahit kami ng kapatid ko nasa panganib." Galit kong sabi sa kaniya

"Kaya nga Mae.. Kaya nga nandito ako para pagbayaran ang mga kasalanan na nagawa ko noon. Tutulungan ko kayong maghiganti, alang-alang kila mom at dad." Aniya

"Hahaha! Kami tutulungan mo.?" Tawa kong sabi

"Oo, para lang makabawi ako sainyo."

Titigan ko siya ng wakang emosyon.

"Sa tingin mo ba maniniwala na ako sayo." Saad ko

"Kahit hindi ka maniwala. Nandito ako para tulungan kayo dahil na konsensya ako sa ginawa ko."

"Tsk, baliw ka na talaga. Sa tingin mo rin ba kapag nagising si Min, maniniwala siya sa mga pinagsasabi mo. Hindi, dahil kinamumuhian ka niya. Ikaw ang dahilan ng lahat ng pighati na nadarama niya ngayon. Kaya umalis ka na, habang hindi pa ako tumatawag ng gwardiya." Sabi ko