Bu kitapta bir bölümü ilk defa bu kadar üzüntüyle paylaşıyorum. Zaman çok hızlı geçiyor resmen.. Daha bir hafta önce zeminime beton döküyordum, daha dün acılarımızı katlara bölüyordum, bugünse çatıyı evimizin üzerine yerleştiriyorum.
Yaşlandık resmen. Mükemmel bahçeli bir apartmanımızda emekliliğe çıkma zamanımız geldi.
Umarım bu yeşil çatımızı seversiniz.
💚
Sen, en çok sen,
Her şeye karşı; sadece sen."
•••
"Siz ikiniz bana bela olmaya mı geldiniz?" Jackson'ın yüksek, buğulu sesi mutfaktan salona kadar ulaştığında Jaebeom merakla kalkıp mutfağa girmişti. Girmesiyle mutfakta gördüğü manzaradan dolayı büyük bir kahkaha patlatması da bir olmuştu.
Karşında her yerini kakao yapan bir Youngjae ve her yeri un yapan bir adet Aimee vardı çünkü. Oldukça komik görünüyorlardı aslında, ama asıl komik görünen Jackson'ın üzerine dökülmüş olan undan dolayı ortaya çıkan o şirin görüntüydü. Saçlarının arasına kadar un olan Jackson ellerini beline koymuş oldukça sinirli bir şekilde onlara bakıyordu. Kendi üstlerini kirletmeleri yetmemişti, su almak için mutfağa giren Jackson'ı da kirletmişlerdi.
Suyla dolu olması gereken bardak unla doluydu. "Ama amca biz sana kurabiye yapmak istemiştik sadece..."
"Ama Aimee oradan bakınca tepsi gibi mi görünüyorum ben?" Bardağı bırakıp üzerini çırparken, Aimee o küçük dudaklarını suçluluk duygusuyla büzmüştü. "Özür dilerim."
"Tamam sorun değil. Duşa girecektim zaten." Jackson, Aimee'yi üzmemek için sorun olmadığını söylemişti. O sırada kapının sesi duyuldu ama Bambam baktığını söylediği için Jaebeom dönüp kapıya bakmamıştı bile. Çünkü şu an unların arasındaki Jackson her şeyden daha komikti. "Aslında geçen Mark asistanımla yaptığımızda böyle olmamıştı... bu çok cıvık olunca biz biraz un ekleyelim dedik sonra sen birden gelince... off şimdi her yer un oldu." Aimee ellerindeki unu çırparken kendi kendine söylenmeye başladığında Jackson'da elini yıkamak için lavaboya ilerlemişti. Bu yüzden arkasından gelen kişiyi görmemişti bile.
"Mark, tertipli ve düzenli çalışıyor. Ve yemek yapmayı biliyor küçük hanım ama sen daha yumurta bile kıramazsın. Youngjae ise eskiden beri hep yumurtalarla cebelleşirdi. Günün sonunda yumurtayı kırardı ama kabın dışına kırardı."
Youngjae haklı olduğunu bildiği için kahkaha atmıştı. Eskiden beri asla yumurtayı düzgün kıramıyordu. Bu yüzden bazenleri bir kutu yumurtayı bitirirdi. Youngjae'nin aklına dolan o küçük anılar Jackson'ın da aklını doldurduğunda Jackson'da gülümsemeden edememişti.
Gülümseyerek arkasını döndüğünde arkadaşıyla göz göze gelmişlerdi. Bir süre ne Jackson ne de Youngjae çekti gözlerini birbirinden. İkisi de o kadar uzun zamandır böyle olamıyorlardı ki o anı bozmak istememişlerdi.
Ancak Jackson'ın dikkati az önce orada olmayan ama şimdi un dolu bardağın hemen yanında bulunan kutuya gitmişti. Şeffaf olduğu için içinde kurabiyelerin olduğu görünen saklama kabı tanıdık geldiğinde gözleri Jaebeom'a dönmüştü. Jaebeom omuz silkerek kapıyı işaret ettiğinde ise ellerini üzerine silerek kapıya koşmuştu.
O sırada Bambam kapıdan birisini yolcu etmiş çoktan salona geçmişti bile. Jackson'ın omuzları geç kaldığını gördüğünde düşmüştü üzüntüyle. "Gitti mi?" Diye sormuştu umutsuzca. Belki asansöre binmeden yakalayabilirdi.
YOU ARE READING
FOREVER: Manager | JARK (2. sezonu eklendi)
Fanfiction-diğer manager isimli kitabımla hiçbir bağlantısı yoktur- "Gözlerimin çok parlak olduğunu söylüyorsun oysa göremiyorsun güneşin sen olduğunu. Ben, yavaş yavaş sönmekte olan bir aydım. Şimdi sana vardım. Sana kandım. Seninle parladım. Eğer sende gide...
