His Precious Property

Chapter 10.1: To Have a Friend? (Part 1)

I hurriedly averted my face away from her at napakagat labi ako.
Paniguradong nakita na niya ang mukha ko. P-pero pwede naman akong magpanggap na hindi ako si Zabrina.

"Y-yan ang--totoo mong mukha?"

Shete... I deeply sigh at ipinikit ang aking mga mata. Huli na niya ako. Siguro kanina niya pa ako minamanmanan.

Umalis siya sa halamanan at hinarap ako na para bang hindi siya makapaniwala sa nakikita.

"Wahhh, s-sobrang ganda mo!"

Nakatitig lang ako sa kanya habang kinikilatis niya ang buo kong hitsura.

Hindi to pwede. I need to do something.

Looking at her with a serious look, she suddenly can't meet my eyes because of guilt.

"Why are you following me?" I ask, maintaining my cold voice. Bigla siyang kinabahan while fidgeting her fingers on the hem of her shirt.

"Ahh, ehh, ihh--"

Siguro may binabalak na naman ang bruhang 'to.

I hurriedly cut her, "Are you here to spy on me? May balak ka na naman bang masama sa akin?"

Shaking her head, "No! I-ah, n-napadaan lang ako at-nakita kitang lumabas sa kwarto na may kasamang lalaki." She hurriedly explained.

Alam na din ba nila ang dorm room ko? Feeling ko kasi hindi lang siya napadaan dito, kundi sinadya niya talagang matyagan ako. Hayyss, kinakabahan tuloy ako sa kanya.

"Nagpapanggap ka lang ba?" I gulp an imaginary lump when she suddenly turned serious. Kung kanina ay nahihiya siya sa akin, ngayon naman ay wala man lang takot sa mukha niya. Tss. May pagka-bipolar din pala ang bruhang 'to.

I laughed nervously, "Bakit naman ako mapapanggap?"

"You're not really color blind." She said in statement, "Kung ganun bakit naglalagay ka ng make up na pangit?"

"A-anong hindi, c-color blind talaga ako ah!" Saad ko pero tumawa siya ng malakas. Hindi siya naniniwala. Huli na talaga ako.

"Okay, let's say it that way, but the real reason why I'm here is to catch you without a make up. Should I tell to everyone kung ano talaga ang totoo mong hitsura?"

Noooo!!! I need to deal with her. But how can I make her shut up?

"Kung color blind ka talaga, hindi ka naman magagalit kung i-expose kita diba? Pero, kung talagang nagpapanggap ka lang, siguradong may rason kung bakit mo tinatago ang totoo mong hitsura."

I deeply sigh sabay napakapit sa aking sentido. Nakakainis, bakit kasi sobrang curious niya sa akin?

But she's really good in guessing.

"Okay, I will not lie to you anymore." Saad ko at tinitigan siya ng seryoso, "The reason why I'm masking my real face is because of my boyfriend." Tila ba naguluhan siya sa sinabi ko sabay kunot ng noo niya.

"H-huh? Boyfriend mo ba yung kasama mo kanina? Bakit ka naman magpapapangit ng dahil sa kanya?"

"Yes he is my boyfriend, at siya yung taong madaling magselos kaya naman sinadya kong papangitin ang aking hitsura para hindi na siya magalit." Hindi ko alam kung bakit ko sinasabi 'to sa kanya pero bahala na.