His Precious Property

Chapter 3: To Make Him Believe

I just wondered around the mansion kasi wala naman akong ibang ginagawa dito maliban nalang kapag gusto kong galitin ang demonyo noon, pero syrempre hinding-hindi ko na gagawin yun ngayon.

Natanawan ko ang garden sa left wing ng mansion at gusto kong pumunta dun because there's a small swing na pinagawa ko dati.

Noon kasi kapag may gusto ako ay ibinigay niyang lahat, maliban nalang sa kalayaan. Pero nang tumagal ay palagi ko na siyang sinusuway kaya ayaw na niyang sundin ang mga gusto ko.

I look around at wala namang tao kaya lumabas ako ng palihim. Baka kasi pagnakita niya ako ay akalain na namang akong tumatakas.

Hindi pa man ako nakakalabas ng pasilyo ay biglang may nagsalita sa gawing sulok kaya ako napatigil sa paglalakad. Siya yun. Alam na alam ko ang boses niya. His cold deep voice that always send shivers to my spine.

He showed himself at nakita ko ang nakakatakot niyang expression. "Running away again?" He asked like a bullet piercing through my body but I hurriedly shakes my head.

"N-no."

"Really?" He plastered a sweet smile but it's indicated na hindi siya naniniwala sa akin.

He trapped me on the wall with his strong hands beside my head. "I-I just want, to go at the garden." I explained in shaky tone.

"Hmm." He nod at pinagmamasdan niya lang ang mukha ko.

"I-I promise, I will not escape." Bulong ko kasi palapit na ng palapit ang mukha niya sa akin. Napalunok ako sa kaba. Hindi siya sumagot at naramdaman ko nalang ang mainit niyang labi na dumampi sa leeg ko.

I didn't dare to flinch nor protest, hinayaan ko lang siya sa gusto niya. He planted small kisses on my neck all the way to my jaw, hanggang sa makarating siya sa labi ko at hinalikan ako na para bang gusto niya akong kainin ng buhay. Hinayaan ko lang siya until his kissed become so gentle.

I can taste his soft lips into mine. I move in sync with him at hinintay nalang kung kailan siya titigil. Ganito pala ang pakiramdam kapag nilalasap ang halik, lalo na kapag galing sa kanya. Noon kasi ay palaging pwersahan ang mga halik niya at palaging pagalit kaya dumudugo ang labi ko sa kanya, but right now, he is, gentle, just gentle. How can be a demon like him know how to kiss like this?

I gasp an air nang tumigil na siya. Hindi ko namalayan na nakakapit na pala ako sa damit niya kaya bigla ko itong binitawan. Nakakahiya. Dati rati naman ay ayaw na ayaw kong hinahalikan niya ako pero ngayon, I just surrendered to him without a fight.

I look at him and I saw satisfaction in his eyes then he gave me another smack on my lips. "Go. I'll be watching you." Saad niya at inalis na ang kamay niya sa pader. He put his hands on his packet, hinihintay akong kumilos. I left him with my head hung low.

Hindi ako komportable that I'm playing submissive to him. Never in my life that I imagine myself doing this, but after what happened to me last time, maybe it is a smart move if I play this way. Hindi ako masasaktan, at hindi rin siya magagalit, so it's a win win for all of us.

Nang makarating ako sa garden ay para akong batang nagtatakbo sa swing. Namiss ko din ito. Hindi na din niya kasi ako pinapalabas ng mansion kahit na may mga bodyguard na nakabantay sa akin. Pero ngayon bakit parang wala akong makita ni isa sa paligid. Nasaan na kaya sila?

Habang inaaliw ko ang aking sarili ay napaisip ako sa aking magiging plano. Hindi na talaga siguro ako makakaalis sa poder niya.

What I need to do now is talk to him, about us. I need to confirm kung ano ba talaga kami. I need to show him na hindi na ako tatakas but I also need to get one thing in return. I want to go back to school. The reason why I escaped last time because I enrolled for college. Alam ko naman kasing hindi niya ako papayagan, lalo na at sobrang seloso niyang tao.

Pero ayokong mabulok dito sa mansion niya ng walang alam. Paano nalang kapag nalaman to ng lola niya? Siguradong hindi niya ako magugustuhan. At kung hindi man niya ako magustuhan ay paniguradong hindi parin ako pakakawalan ng demonyo. Wala na talaga akong kawala.

The question now is, paano ko siya mapapapayag?

I let out a deep sigh because of too much thinking, I look hopeless right now. Kawawa naman ako.

***

Nagdaan ang mga oras na nagliwaliw lang ako sa mansion, hindi naman ako pinapansin ng mga katulong kasi ang dala ko lang sa kanila ay gulo. Si nanay Rosa naman ay busy kaya ayaw ko siyang istorbohin.

Hindi ko rin nakita si King, ang sabi niya I'll be watching you eh bakit wala siya?

Siguro may inasikaso lang sa trabaho. Hindi ko naman talaga alam ang schedule niya, minsan mawawala, tapos magpapakita nalang bigla-bigla. Para siyang kabuti and worst kapag nakikita ko siya noon ay para lang parusahan ako.

Dinner came at wala parin siya. Hindi naman sa hinihintay ko siya pero gusto ko lang siyang makausap about sa pag-aaral ko.

Nakatapos na din akong kumain at aakyat na sana sa kwarto ko but I decided na hintayin na lang siya sa sala. Sa sobrang tagal niyang dumating ay di ko namalayang nakatulog na pala ako.

Naalimpungatan ako nang maramdaman ko na may makikisig na bisig ang bumuhat sa akin. I open my eyes slowly at nakita ko ang maamo niyang mukha. Kapag hindi siya galit ay talaga namang nakakalaway ang hitsura niya.

Sh*t, hindi dapat ako nag-iisip ng ganito. Ayoko ko sa kanya, I'm just doing this for my own survival. He's the one who caged me here and I don't know how to make him believe to let me out from that cage.

I blink my eyes slowly at nakatuon lang ang atensyon niya sa hagdanan. Nakasandal lang ang ulo ko sa dibdib niya at para akong nasa duyan habang buhat-buhat niya ako. "I-I want to go to school." I whispered in husky tone pero hindi siya tumigil at patuloy lang sa paglalakad. Hindi niya siguro narinig ang sinabi ko.

Nang makapasok kami sa kwarto ay laking gulat ko nalang na sa kwarto niya pala ako dinala. Sh*t bakit dito?

Nang ibaba niya ako sa kama ay gising na gising na ako pero hindi ako nagpahalata, ready na akong tumakbo if ever may gawin siya sa akin.

I felt his hand tucking some strand of my hair at the back of my ear at maya maya pa ay naramdaman ko nalang ang katawan niya na humiga sa tabi ko.

I felt his lips on my shoulder at yun na ang hudyat para tumakbo ako. I jolted up from the bed sabay kuripas palabas, dali-dali kong ni-lock ang pintuan ng kwarto ko at nagtalukbong ng makapal na kumot. Buisit para namang multo ang tinatakbuhan ko, ay hindi pala, mas worst pa pala siya sa multo kasi demonyo siya.

Sana wag na siya sumunod, sana wag na siya sumunod. Sana hindi siya magalit, sana hindi siya magalit.

Paulit-ulit ko yung binanggit sa aking isipan at sa tingin ko'y effective naman kasi ilang minuto na ang lumipas pero hindi niya parin binubuksan ang pinto kahit na may susi naman siya. Dati rati kasi ay mas mabilis pa siya kay flash sa pagpasok dito sa kwarto ko sa tuwing galit siya sa akin.

Nakahinga ako ng maluwag sa tagal kong nakatitig sa pintuan at di ko alam kung anong oras na ako nakatulog. Sana lang ay hindi siya galit paggising ko.

I prayed for a good morning tomorrow.