STATUS: Waiting, Hoping and Praying (COMPLETED)

Chapter 44

Panuorin niyo yung Stolen. Si Nicholas Cage yung bida. hangganda!!. =)) Sulit ang libre ng SM. XD 

===

"ayoko. Kala ko ba lalaban tayong dalawa? Eh bakit nakikipaghiwalay sakin ngayon? Napapagod ka na ba?" pinahid ko lahat ng luha na tumulo sa pisngi ko. di ko inaasahan na ito pala yung sasabihin niya. Makikipaghiwalay siya? Tokwa!! Sa anniversary pa namin? 

"hindi naman sa ganon" lumapit sya sakin at hinawakan ako sa dalawang balikat.

"pero sundin muna natin yung Papa mo. Ayaw niya sakin para sayo kasi tingin niya di ako yung dapat." pinahid niya yung mga luha ko. "give me time. Papatunayan ko sa Papa mo na kaya kitang panindigan"

"we can prove it together."

"no. Mahal ka ng Papa mo Yannie. Alam ko nasasaktan siya pag sinusuway mo siya dahil sakin. Ayokong magkasira kayong dalawa dahil sakin.  sundin muna natin siya ngayon. Ok?"

tinignan niya ko sa mata. Ayoko. Ayokong maghiwalay kami.

"I love you Alyana. And I promise, I will do everything to be the man you deserve. Just please don't give up on me. Trust me."

he gave me a quick kiss on the lips bago siya umalis.

Don't leave me Mark. Don't leave me please.

Napaupo ako sa kama. I'm running out of air. After he died, ngayon ko lang siya napaniginipan. Sa dami ng pwede kong mapaniginipan sa kanya bakit yung araw pa na naghiwalay kami? Kung alam ko lang na kukunin sya sakin agad, di na dapat ako pumayag.

Humiga ako at pinilit matulog ulit pero tuwing pumipikit ako, yung mga mata nya yung nakikita ko. Yung sincerity sa mga mata niya habang sinasabi yung just don't give up on me. I badly miss you so much Mark.

*tok.tok.

"pasok"

"sorry sa abala Miss Yannie. Gising na po kasi si Sir Lucio at hinahanap po niya kayo."

para akong nabunutan ng tinik nung narinig kong gising na si Daddy. Ayoko lang ipahalata pero kinakabahan ako na baka mawala siya dahil sakin.

"sige susunod na ko"

paglabas niya ng kwarto ko, inayos ko agad yung sarili ko. 

**

"Yannie" lumapit siya sa higaan ng  Daddy niya.

"kamusta ang pakiramdam mo?" tanong ni Yannie ngunit walang bahid ng pag-aalala ang tono niya.

"much better now that I know you're still alive. Why did you do that?"

"kung di ko ginawa yun, malamang, alam na ni Zeke ngayon na siya si Lance."

"sorry. Kung hindi ko sana kinuha sayo si Mark, di ka sana nakikipag-agawan ngayon. Pero---" 

"past is past. Kahit maka isang milyong sorry ka, hindi na mabubuhay si Mark. Ang mahalaga sakin ngayon, si Zeke" putol niya sa ama.

"pero dadating yung panahon na babalik lahat ng memorya ni Zeke"

"then I can do this again. Knowing Zeke, malakas ang konsensya nun"

"Yannie, please don't attempt to kill yourself again please. Sigurado ka bang si Zeke na ang gusto mong makuha ngayon at hindi na si Mark? I will do everything wag mo na uulitin yan."

Yannie flashed an evil smile upon hearing the word everything. Hindi siya tanga para piliin si Mark. Pakiramdam niya inatake lang yung tatay niya eh nawala na ito sa katinuan.

"force Zeke to marry me next month" 

"next month?"

"yes. You hear it right Dad. Next month. Di natin alam kung kaylan babalik yung memory ni Zeke. So the earlier the better"