STATUS: Waiting, Hoping and Praying (COMPLETED)

Chapter 2

Chapter Two

“Nice to meet you” he extended his arms para makipag-shake hands,

OMG! OMG! OMG! hindi lang siya gwapo. Ang sweet pati ng boses niya. (●*∩_∩*●)

I accept his hand para nakipagshake hands "nice to meet you too" then I flashed a smile on him.

“Eheeem”

With that annoying sound from Lance, binitawan na ni Christian yung kamay ko. Spell panira ng moment. Ikaw yun Lance. Ikaw. 

I look at his direction then give him a humanda-ka-sakin-mamaya-look. At ngumiti naman siya sakin ng nakakalokong ngiti like he was saying 'i won this time'

“Ano nga pa lang gagawin natin dito?” tanung ko kay Lance to break the ice. 

“Wala magpapalamig lang. Tapos may hinihintay ata si Christian.” 

"papapuntahin mo ko dito para lang magpalamig? Akala ko naman may importante kang gagawin dito. tss." tinignan ko ulit si Christian "sino nga palang hinihintay mo?" 

Bago pa man siya nakasagot sa tanung ko "Ano ba Trixie, ang chismosa mo. Tara na nga may pupuntahan pa tayo" tapos hinila na niya ko. Di tuloy ako nakapagbabye kay crush. (╥﹏╥) 

“Aray, masakit naman. Ano bang problema mo? ” I said habang tinatanggal yung kamay ko sa pagkakahawak niya. Ang higpit kasi super. Parang huminto na yung pagdaloy ng dugo sa wrist ko.

“Sorry. Bad trip lang.” binitawan na niya yung kamay ko. May nabibilhan ba ng antidote para sa pagiging bipolar? Kahit magkano bibili ako para sa isang to.  

“Ano ba kasi talagang gagawin natin dito?” 

“Papatayin lang natin yung oras. Mamaya deretso na tayo sa practice.” Ang cold pa rin ng boses niya at hindi man lang ako tinitignan.

“agad agad? ” biglang tumaas yung boses ko. di pa nga ako nakakapagdecide kung kakanta ako o hindi e.

“oo. isang buwan na lang ang preparation no.”

OO nga pala. isang buwan na lang. Meaning maikling oras na lang. ang gulo din nitong lalaknig to e. sabi niya may oras pa para magpractice kaina. Tapos ngayon?

Nag-ikot ikot lang kami ni Lance sa mall. Kung saan siya pumunta, susunod na lang ako. Wala naman talaga sa plano kong mag-mall ngayon e. Tska isa pa, I prefer talknig to my friends kaysa mag-mall bilang pampatay ng oras.

Nilagpasan niya yung isang jewelry shop pero pumasok ako dun. Sigurado namang hahanapin niya din ako pag di niya ko nakita sa likod niya. 

Habang tinitignan ko yung mga nakadisplay dun, one necklace caught my attention.

O_O

O_O

Eto yun. Oo eto nga yun . no doubt. 

"Bigla bigla kang nawawala" halos mapatalon ako nung bigla siyang nagsalita sa likod ko.

“Lance, tignan mu to.” 

“ano yan? ” habang tinitignan niya yung tinuturo ko.

“di mo ba nakikita? locket yan. ” sabi ko saknya habang tinuturo yung locket.

"alam kong locket yan... Wow. Yan yung nakita natin sa TV dati diba? Yung gusto mong bilhin?" 

“OO . yun nga” 

“hi mam sir . yan po yung bestseller namin na couples necklace ngayon. Mura na lang po siya ngayon. Hindi siya yung locket na nilalagyan ng picture. message po yung nilalagay sa loob niyan” ang haba ng sinabi ni ateng sales lady e hindi naman kami bibili. Sayang effort at laway niyang magsalita.