Bölüm 43 -Buzların Üstündeki Kuğu

54 6 5
                                    

Lütfen önce yukarıdaki videoyu izleyin ve Anka'nın o şekilde yaptığını hayal edin :)
***

Kimseler duymadı, kimseler görmedi, kimseler umursamadı da zaten... hiçkimseler... bende yaktım her şeyi, sildim attım kendimi, beynim silmeye başladı zamanla geçmişimi... benim suçum mu yani? Tanrım al beni, al beni buradan... ben yaşamıyorum, ben yaşayamıyorum... Tanrım sev beni, küçük bir çocukmuşum gibi sev beni... Tanrım affet beni, sil tüm yaşanmışlıklarımı... Tanrım, ah tanrım... affet bütün kayıp çocukları, affet bütün kayıp ruhları... affet...

Karanlıktayım, gözlerim kapalı... mümkünmüş gibi daha da karanlık olması için... bırakmışım ne yapacağımı düşünmeyi, öylece ağlıyorum kalbimin karanlığında, Elvedalar topluyorum kalbimden, hoşçakallar topluyorum... kalbimdeki yük hafiflemiyor ne yapsam da, ne kadar alsam da hafiflemiyor... inmiyor göğsüme oturan ağırlık, dinmiyor gözlerime yerleşen bulutlar... gülmeye çalıştıkça daha çok ağlıyor sanki ruhum, sevmeye çalıştıkça daha çok uzaklaşıyor sanki beynim, affetmeye çalıştıkça daha çok kırılıyor sanki kalbim... sanki mümkünmüş gibi. Kalbimin kırıklarını toplayıp gökyüzüne doğru fırlatıyorum, ruhumu kaybedip bedenimle başbaşa öylece kalıyorum...
***

Paten alanına vardığımızda heyecanla atladım arabadan ve hevesle içeriye girdim...

"Çocuk gibi koşturma peşinden be"

"Söylenme de gel!"

Dedim elinden tutup çekiştirirken

"Tamam geldim!"

İçeri girip ayakkabı ve dizlik, dirseklik alıp bomboş sahanın önünde durdum...

"Neden kimse yok?"

"Bu saatlerde pek kişi olmaz."

"Ha, anladım.."

İki eğitmen diğerlerine doğru yöneldi, benim bildiğimi çok iyi anlamıştı..

Kasada oturan kişiye yöneldim ve bir şarkı açıp açamayacağımı sorduğumda gülümseyip onlarladı..

(BTS-Black Swan)

Gülümsedim ve alana tekrar yöneldim, ayakkabılarımı tekrar giydim ve kuğu gibi süzüldüm buzların üstüne önce...

Sessizce fısıldadım kendi kendime...

"Uzun zaman oldu eski dostum..."

Şarkıyla birlikte kalan tüm ruhumla dans etmeye başladım buzların üstünde...

Gözlerimi kapatıp öylece süzülüp döndüm...

Şarkının yarısından sonra hatıralarım dayanılmaz bir hal almaya başlayınca durdum...

Herkes bir anda alkışlamaya başlayınca düşüncelerimden uzaklaşıp onların yanına gittim ve bir köşeye oturdum...

"Vay be! Her şeyde öyle iyisin ki!  Bunu gerçekten beklemiyordum..."

Dedi Elif şaşkınca

"Tam bir buzlar kraliçesisin..."

Dedi Minel gülerek, bende güldüm ve

"Kış insanı olduğumu söylemiştim"

Dedim... Doğu merakla sordu

"Profesyonel gibiydin... cidden şaşırdım. Ne kadar yaptın bunu?"

"Asıl yaptığım şey buydu benim... pianoya da kalbimi veriyordum fakat yalnızca hocalar yarışmalara katıyordu, ailem de çok istiyordu... ama buz pateni... bu kalbimi verdiğim şeydi. O olayla her şeyi bıraktım işte"

İçimdeki Şeytan Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα