İçimdeki Şeytan

Bölüm 28 -İçimdeki Bitmeyen Çığlık

Eğer şansım olsaydı,
bulutların ardında yaşamak isterdim...
Herkesten uzakta olmak isterdim...
Sonsuza dek yağmur yağsın isterdim...

Eğer şansım olsaydı,
Başka bir hayat isterdim,
Mutlu olmak isterdim,
Doyasıya gülebilmek isterdim...

Eğer şansım olsaydı,
Yıldızların arasında yaşamak isterdim,
Dünyadan olabildiğince uzak olmak isterdim,
Her daim gece olsun isterdim...

Eğer şansım olsaydı.... oysa ki hiç şansım olmamıştı... hiç gülmeye layık görülmemiştim, güzel bir hayata layık görülmemiştim...

Güzel olacak demek isterdim, her şey geçecek demek isterdim, fakat hiç geçmemişti yalnızca hayat tarafından alışmaya maruz bırakılmıştık her daim...

Yüzümü saklamak isterdim, kimseler göremesin duyamasın isterdim...
En büyük çığlıklarımda kimse duymamıştı çünkü beni...
En büyük gözyaşlarımı kimse görmemişti...
Ben mi? Bense artık öylece bırakmıştım...
Hep böyle olmaz mıydı zaten?
***
Nil'in boğazı kesilmiş, kanlar içindeki bedenine uzunca baktım... ne kadar hayat dolu görünen bir kızdı oysa ki... ne düşüneceğimi, ne yapacağımı şaşırmış öylece bakıyordum...

Aras fark ettiği anda beni kendine döndürdü

"Bakmayı kes!"

"O anı görmek daha iğrençti sanırım..."

"Anka, kendine gel güzelim. Çözeceğiz tamam mı? Başkasının ölmesine izin vermeyeceğim.."

"Sıradaki benim Aras..."

"Ne?"

"Benim, sıradaki benim... Sıradaki böyle yatacak olan beden benimki...."

"Sus! Öyle bir şey olmayacak..."

Bana sarıldı ve beni o tarafa döndürmemeye dikkat ederek telefonunu çıkardı

"Alo?"

"İyi günler, *adres* korkmaz koleji... bir cinayet ihbarında bulunacaktım, okulun dolabında bir ceset bulduk, boğazı kesilmiş 17-18 yaşında bir kadın ceseti..."

"Peki, peki tamam teşekkür ederim..."

Koridordan bir çığlık duyunca Aras'dan ayrılıp o tarafa baktım bir kız korkuyla bize ve cesede bakıyordu, alt sınıflardan olmalı...

"Tatlım, git buradan ve kimseyi sokma lütfen. Endişelenme polis yolda..."

"B-ben..."

Kız koşarak kaçtığında Doğu bana döndü

"İyi misin?"

"Değilim, ayaklarım tutmuyor ve midem bulanıyor... Bir süre bir şey yiyebileceğimi sanmıyorum..."

Doğu sarıldı ve

"Geçecek, hepimiz atlatacağız bunları..."

Yoğun Siren sesleri duyulduğunda Doğu'dan ayrılıp birlikte beklemeye başladık...

Polis geldiğinde, hastane görevlileri de gelip ceseti kaldırdılar...

"Sabah sabah sizin için böyle bir manzara görmek hoş olmamıştır çocuklar..."