Bölüm 11 -Baygın karanlık

107 9 9
                                    

Neden bu denli acıdır sahi hayat? Neden hiç adil değildir? Neden acıtır bu kadar?..

Mutlu olmak istemiştim, aşık olup güzel bir hayat yaşamak istemiştim, herşeyin normal olmasını istemiştim...

Hayatım kurduğum en basit hayale bile izin vermemişti, gülmeme, mutlu olmama bile izin vermemişti...

Ardından hayal kurmayı bırakmıştım bende, mutlu olmayı, gülmeyi, yaşamayı bırakmıştım bende...
***

"Ne işin var lan senin burda?"

Dedi Aras sinirle

"Seni öyle görünce merak ettim, takımdakiler de evini söyledi, onlar da ziyarete gelecekmiş ama korkmuşlar. Bilirsin biraz fazla bağırıp etrafa ölüm dolu bakışlar saçtığın için olabilir... her neyse merak ettim ve geldim."

Aras Doruk'a anlamsız ve sinirli bakışlar atarken Doruk umursamayarak kendini koltuğa attı ve bana dönüp

"Naber Anka?"

Dedi

"Şey.. iyi."

"İyi gördün çok edişe etmişsin belli şimdi yürü git evimden Doruk"

Dedi Aras sinirle, Doruk gülümsedi ve

"Aa, hiç yakıştıramadım. İnsan misafirine böyle mi davranır?"

"Sen mi yaptın lan?!"

"Neyi?"

"Doğru söyle lan!"

Doğu araya girdi ve

"Aras biraz abartıyorsun sadece geçmiş olsun dilemek için gelmiş."

Aras derin bir nefes aldığında ben araya girdim

"Aslında yakın arkadaşlar olabilirsiniz bence, bu kadar kaba olma Aras... hadi bir şeyler yapalım!"

"İyi fikir hadi bahçeye gidelim"

Dediğinde Yağız'ı onayladım. Aras istemeyerek de olsa gitmişti

Kutu oyunlarından birini bulduğumda masaya koydum ve sırayla bir sürü oyun oynadık Aras bile bir süre sonra kendini kaptırmıştı, iyi olmasa da eskisi gibi bakmıyordu Doruk'a...

Akşam olduğunu fark ettiğinde Doruk gitmesi gerektiğini söylemişti.

Doruk gittiğinde Aras'a döndüm

"O kadar da kötü biri değilmiş değil mi?"

"Sadece boş triplere girme diye katlandım Anka, Doruk'u itici bulduğumdan falan değil sadece içimde kötü bir his var."

"Herkesde bazen olabilir Aras, sadece akışına bırak..."

Deren teyze konuşmamız gerektiğini söylediğinde mahsene gidip masaya oturduk

"Anlat bakalım Aras"

Dedi ciddiyetle

"Tam göremedim tam sayı atmak için zıpladığımda bir acı hissettim, kimin yaptığını göremedim herşey çok hızlı gelişti bir anda kendimi yerde buldum."

"Tamam çocuklar, en azından Aras soylusu veya soylularının basketbol takımından olduğunu öğrendik"

Bir anda söze atladım

"Bir dakika... bu çok açık değil mi? Herşeyi çok açıkça yapıyorlar, onları bulmamızı istiyorlar belli ki. Peki ama neden?"

"Bilmiyorum ama öğreneceğiz..."

İçimdeki Şeytan Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin