İçimdeki Şeytan

Bölüm 25 -Öpücük

ŞARKIYI AÇIP OKURSANIZ SEVİNİRİM BİRTANELERİM

***

Sabaha çıkamam dediğin geceler oldu belki, artık devam edemem dediğin günler... Ağlamaktan gözlerinin şiştiği, kalbinin paramparça olduğu anlar.

Ama sonunda geçiyor değil mi? o sabahlara çıkıyor her daim o şeyleri atlatıyoruz... İzi geçmese de, unutulmasa da bir şekilde geçiyor değil mi?

dönüp geriye baktığımda ne kadar belirsizlik, ne kadar acı ve gözyaşı var...

***

"ANKA!"

yavaşça gözlerimi açtığımda karşımda bana endişeyle bakan çocukları gördüm ve yavaşça ayağa kalktım

"İyiyim ben, tuhaf bir rüya gördüm yalnızca..."

"İyisin değil mi?"

"İyiyim Yağız, biraz dinlenmek istiyorum başım çatlayacak..."

"Tamam sen dinlen Deren Teyze başında durur..."

"Gerek yok uyuyacağım."

"Peki..."

odadan çıktıklarında kafamı yastığa koydum ama düşünceler beynimi çoktan doldurmuştu...

***

"Ne diyorsunuz oğlum siz?"

"Ciddiyim Aras..."

"Herkesin örnek aldığı güçlüler güçlüsü Ahu soylu mu yapacak onu? İnanmak güç biraz..."

"Derisi kaskatı kesildi, iğne girmedi zaten daha önceleri de bir gariplik olduğunu anlamıştık değil mi? Fazla güçlü değil miydi?"

"Bunu öğrenmeyecek Doğu. Bunu bilmemeli..."

"Deneriz tabii abi de ne olacak şimdi?"

"Hiçbir fikrim yok gerçekten... Göreceğiz"

***

içeri giren anneme baktım ve derin bir nefes aldım

"Ne bu duyduklarım anne? Böyle bir gerçeği cidden sakladın mı bizden?"

"Ben taşımadığını sandım, o kadar önemli olmayacağını sandım ama belli ki büyük bir şekilde kanının gücünü taşıyor..."

"Ne bok yiyeceğiz şimdi?"

"Ares soylusu olduğunu Anka'ya söyleyemeyiz. Zaten son zamanlarda iyi değil ona bir şey olacak diye korkuyorum..."

Yağız'a döndüm

"Haklısın..."

"Ne saçmalıyorsunuz siz?"

şaşkınca kapıyı açan Anka'ya döndüm, kimse tek bir kelime edemiyordu...

"A-Anka..."

"NE SAÇMALIYORSUNUZ DEDİM!"

"Açıklayabilirim tatlım..."

"Deren Teyze bırak kolumu! CEVAP VERİN BANA! DAHA NE BOKLAR SAKLIYORSUNUZ?"

"İzin ver anlatayım."

"Kime güveneceğim ben? Bana güven dediğin her an bir an bile tereddüt etmeden güvendim sana... Artık kime güveneceğimi bilemiyorum..."

acıyla kalktım ve kolundan tuttum

"BIRAK!"

Kolunu hışımla çektiği anda bir anda duvarda buldum kendimi, şaşkınca birbirimize bakarken gözünden bir damla yaş düştü ve çekip gitti