Bölüm 15 -Sessiz Çığlık

111 10 13
                                    

Sahi, umut neydi?
Söylesene senin için umut ne?
Yada hala umudun var mı içinde, içten içe?

Sustu genç kız kafasını cama yasladı, yağan yağmuru izledi, içindeki hüznü yansıtmıştı bulutlara yine...
durdu, kendi benliği konuşmaya başladı içinde...

"Şuna bak bütün ışıklarını söndürmüş karanlıkta oturuyorsun, dağılmışsın. Yorgunsun biraz da uykusuz... nasıl geçip gitti zaman, şu haline bak bir harabeden farkın yok. Gülüşlerin, samimiyetin, hiçbir şeyin gerçek değil. Ruhun seni yalnız bırakıp çekip gitmiş, hissedemiyorsun artık... dinlenmek istiyorsun ama yalnız kaldıkça kafayı yiyecek gibi oluyorsun, nasıl dinlenilir unutmuşsun. Yorgunluğa dahi alışmışsın, herşeyden vazgeçmişsin, boşvermiş..." sonra bir anda "hey!" Diyor o ses ardından devam ediyor "galiba sen ölmüşsün..."

Bir damla gözyaşı akıtıyor güzel gözlerinden... yalnızdı artık, kimsesizdi. Etrafındaki koca kalabalık yalnızca bir hiçti ve yoktu artık genç kız, ölüydü...
***

Ellerimle kulaklarımı kapattım etrafımdaki çocukların sesi yalnızca bir uğultu gibiydi beni sarsıyor ve bişeyler duyuyordu tek duyduğum durmadan bağıran o sesti

"SUS! SUSTURUN ŞUNU! SUSSS!!!!"

Aras ellerimi tutup bir anda

"ANKA!"

Diye bağırdığında kendime gelebilmiştim

"Susmadı, susmadı Aras..."

"Ne duydun güzelim, anlat bana."

"Yağız'ın bilerek yaptığını söyledi, çok yakınımdaydı Aras... ondan intikamımı almamı istedi, ben... ben ne yapacağımı bilemedim bağırmaya başladı, susmadı..."

"Or*spu çocuklarının oyunu olmalı..."

Yavaşça beni kaldırdı ve içerideki masaya oturttu ardından Deren Teyzeyi çağırdı ve olanları anlattı

"Hera'nın sesi olamaz değil mi?"

"Mitoloji dünyası imkansızlarla doludur ama ölü bir tanrıçanın ruhu gelip seninle konuşmaz Anka, korkmana gerek yok tatlım... Ares soylularının oyunu olmalı..."

"İyi de nasıl yapmış olabilirler?"

"Savaşın olduğu sırada herhangi bir soylu sana yaklaştı mı?"

"Hayır, kimse yaklaşmadı.."

"O halde..."

"O halde ne Deren Teyze?"

"O halde Anka... sen bir Ares soylusuna yaklaşmışsın..."

"Okulda... okulda olan Ares soyluları sana zehirli dumandan koklatmış olmalı..."

Dedi Aras

"Okulda herkesten uzak durman gerek.."

Dedi Doğu ciddiyetle

"Tamam elimden geleni yapacağım"

Deren Teyze bu sırada mahsene gidip gelmişti ve bir iğne çıkardı

"Bana değil o değil mi?"

"Başka panzehir yok elimde Anka, gel de yapayım."

"Benim şu dünyada en çok korktuğum şeylerden biri o Deren Teyze..."

"Tamam tatlım o halde Aras'ın elini tut ve gözlerini kapat."

Aras elini bana uzatınca tuttum ve kafamı göğsüne koyup gözlerimi sıkıca kapadım ve kolumu Deren Teyze'ye uzattım

İçimdeki Şeytan Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin