ELITES

Seventy Two

An: Currently editing po ako mula chapter one up to present. May mga binabago at inaalis ako. Dinadagdag rin po na dialogue. Hoping wala pong malito pag naiba yung mga info sa mga susunod na chapter. On the spot po ako nagsusulat at wala pa akong final outline plot na sinusundan kaya madalas naliligaw,naiiba at natatagalan ang update. Yun po mahirap sa tema ng pagsulat na ginagamit ko. Naiiba naman kasi talaga pag on the spot ng nagsusulat/type kaya hindi na ako naga-outline pa. Nawa po maunawaan nyo. :) God Bless!

°°°°
#ElitesZayn

"You sure..you didn't remember anything?"

Umikot ang mga mata ko sa tanong ni Blaze bago ko s'ya harapin habang nagtitimpla ng kape.

"Two weeks has been passed and you're still asking me that question. Tell me, ano ba talagang dapat kong matandaan bukod sa naginom tayo that night?" I raised my eyebrow when I faced him while sipping my coffee.

Inangat ko ang tasa ng kape para alukin s'ya pero umiling lang s'ya. Knowing him, mahilig s'ya sa kape pero kapag umaga lang. Never daw s'ya nagkape sa hapon.

Masusi n'ya akong tinitigan pagkaupo ko ng sofa, kaharap s'ya. Binabasa ang mga mata ko kung nagsasabi pa rin ako ng totoo.

Seriously, big deal ba talagang matandaan ko?

"Naiintriga tuloy ako. Don't tell me ginahasa kita?" Natatawa kong tanong sa kanya.

Saglit na nalaglag ang panga n'ya sa bulgar na pagkakasabi ko.

"Bunganga mo." nakangiwing sambit n'ya habang magkasalubong ang kilay.

Maybe I'm just being crazy, but seeing how I could change his mood instantly made me feel amused..or better. Especially every time I'm pissing him off.

"Bakit pala nambubulabog ka ngayon? May lakad ba tayo?" I asked.

"This coming Saturday, may photoshoot ako. I'll need you to be with me."

"Hmm...Of course, I'm you're assistant." I chuckled, answered him in a matter of fact tone.

Dalawang linggo na ang nakakalipas mula ng nagkasama kaming nagout of town trip. And it's one week and three days ago simula ng ilibing si Mama. Two days and two nights lang ang naging lamay n'ya. Sa two days na iyon, wala ako. Wala ako sa loob dahil hanggang palihim na silip lang ako mula sa labas. Para akong isang anak sa labas na ikinakahiya at hindi naisiwalat sa lahat ng nakilamay. Kahit nga sa libing, hindi ako nakalapit. Nakalapit lang ako noong wala ng mga tao. But to my surprise, hinintay nya pala talagang sumulpot ako para ipahiya at sumbatan ako. Mabuti na lang, kasama ko si Blaze, Dwayne, Axle at Ellie ng mga oras na yun. They defend and protect me as much as they can. Hindi nila ako iniwan at pinilit nilang samahan ako. Kahit hindi naman kailangan dahil tatanggapin ko naman lahat ng masasakit na salita ni Zandra. Kaya ko namang magisa.