Unicode
ဒီနေ့နဲ့ဆိုYiboကျောင်းမလာတာ3ရက်ပြည့်ပြီအတိအကျပြောရမယ်ဆိုရင်Xiao Zhanနဲ့ပြသနာဖြစ်ပြီးနောက်ရက်ကထဲကကျောင်းမလာတော့တာ ကျောင်းမှာတော့Hae Yeon
တစ်ယောက်Yiboကိုစိတ်ပူနေလေသည်
"ဘာဖြစ်လို့မလာတာပါလိမ့်နေများမကောင်းလို့လား"
"ကဲHae Yeon ငါစာသင်နေတာကိုစိတ်တွေကဘယ်တွေေရောက်နေတာလဲ"
"ဟီးဆရာမဘယ်မှမရောက်ပါဘူး"
ဟူးYiboကိုစိတ်ပူနေတာနဲ့ပဲဆရာမစာသင်တာတောင်သေချာလိုက်မကြည့်နိုင်တော့ဘူးကျောင်းဆင်းမှဆရာမကိုသွားမေး
ကြည့်ရမယ်
Hae Yeon Yiboကိုစိတ်ပူနေသလိုတစ်ဖက်မှာလဲXiao Zhanတစ်ယောက်သူလုပ်လိုက်တာလွန်သွားလားဆိုပြီးတွေးနေလေရဲ့
3ရက်လောက်မမြင်လိုက်ရတော့လွမ္းသလိုလိုပဲ ဟူးXiao Zhanရေမင်းဘာတွေဖြစ်နေ
"ငါသူ့အိမ်သိသားပဲ ညနေကျောင်းဆင်းမှသွားကြည့်ကြည့်ရမယ်"
ကျောင်းဆင်းချိန်ရောက်တော့Hae Yeon
တစ်ယောက်ဆရာမကိုYiboအကြောင်းသွားမေးလေသည်
"ဟိုလေဆရာမYiboကဘာလို့မလာလဲသိလား"
"ခွင့်တိုင်ထားတယ်လေ3ရက်စာ"
"ခွင့်တိုင်ထားတာလားဘာဖြစ်လို့တဲ့လဲဆရာမ"
"နေမကောင်းဘူးလို့ပြောတာပဲ"
"ဟို ဆရာမအာ့ဆိုYiboရဲ့အိမ်လိပ်စာလေးများ ပြောပြပေးပါလား"
"နင်ကဘာလုပ်မလို့လဲ"
"ဆရာမကလဲသမီးကYiboရဲ့သူငယ်ချင်းလေကိုယ့်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လုံးနေမကောင်းဖစ်နေတာသတင်းလေးဘာလေးသွားမေးရမှာပေါ့ဟုတ်တယ်မလား"
"အေးပါဟယ်ပြောပြမယ်"
နောက်ဆုံးတော့ဆရာမဆီကလမ်းညွှန်ချက်နဲ့Hae Yeonတစ်ယောက်Yiboအိမ်ကိုရောက်ရှိသွားလေသည် လမ်းမှာတော့Yibo
အတွက်ဆိုပီးဆန်ပြုတ်တစ်ပွဲဝယ်ခဲ့လိုက်လေရဲ့
"Haeဘယ်လိုလုပ်ပီးဒီကိုရောက်လာတာလဲ"
"Yiboနေမကောင်းဘူးဆိုလို့လူနာလာမေးတာပါ"
"အများကြီးမဟုတ်ပါဘူးနဲနဲပဲနေမကောင်းဖြစ်တာပါ ဒါနဲ့အိမ်ကိုဘယ်လိုသိတာလဲ"
"ဟီးဆရာမဆီကနေတောင်းလာတာ"
"အင်းဟုတ်ပါပြီအိမ်ထဲဝင်ခဲ့လေ"
Haeလဲအိမ်ထဲဝင်ပီးတစ်အိမ်လုံးကိုကြည့်ကြည့်လိုက်သည်
"အိမ်လေးကနေချင်စရာလေးပဲ"
"ဟုတ်လို့လား"
"အွန်း ဒါနဲ့ဒီမှါYiboအတွက်ဆန်ပြုတ်ဝယ်လာတယ် ထည့်ပေးမယ်နော်"
"ရပါတယ်Haeထိုင်နေပါကိုယ့်ဘာသာပဲသွားထည့်လိုက်ပါ့မယ်"
"အာမဟုတ်တာYiboကနေမှမကောင်းတာထိုင်နေပါHaeထည့်ပီးယူခဲ့ပေးမယ်"
"အင်းပါ"
Haeလဲဆန်ပြုတ်ကိုပန်းကန်ထဲထည့်လိုက်ပြီးYiboဆီယူသွားပေးလိုက္သည္
"ရပြီဒီမှါဆန်ပြုတ်"
"အွန်းကျေးဇူးပဲနော်Hae"
ဟူးYiboကြည့်ရတာအဆင်မပြေလိုက်တာမျက်နှာလဲဖျော့တော့လို့တော်တော်ဝမ်းနည်းနေလို့ထင်တယ် ကျစ်အဲ့စာအုပ်ကိစ္စကိုပြန်တွေးမိတာနဲ့Xiao Zhanကိုအသေလုပ်ပစ်ချင်သည်
"Yiboအဆင်ပြေရဲ့လား"
"ပြေပါတယ်နေလဲနဲနဲကောင်းနေပါပြီ"
"ဟိုစာအုပ်ကိစ္စကိုပြောတာ"
"အဆင်မပြေတော့ရောဘာလုပ်လို့ရတော့မှာလဲHaeရယ်စာအုပ်ကပျက်စီးသွားပြီပဲကို"
ဝမ်းမနည်းပါနဲ့တော့ Yiboရယ် လို့ ပြောဖို့လည်း ငိုချတော့မလိုဖြစ်နေတဲ့ Yiboကြောင့်စကားတို့က ထွက်မလာ
နဂိုကမှ မအားပေးတတ်သူပေမို့လား အခုက ချစ်ရသူဖြစ်တာကြောင့် သူမဦးနှောက်ကို ညစ်ထုတ်နေရလေသည်
ဒါပေမဲ့လည်း အားပေးစကားကမလာ
ဟူးး စိတ်ထဲမှာသာ သက်ပြင္းခိုးချပြီး Yiboကို အကဲခတ်မိတော့
ဆန်ပြုတ်ကို ဇွန်းနဲ့ ထိုးဆော့ပြီး စိတ်လွှတ်နေတာတွေ့တော့
"အာ Yiboကလည်း Haeက တကူးတကဝယ်လာတာကို မသောက်လို့မရဘူးနော်"
ထိုသို့ဆိုပြီး သူမ ဆန်ပြုတ်ပန်းကန်ကို ဆွဲယူရင်း
"Hae ခွံ့မယ် Yiboစား"
Hae အာရုံပြောင်းပေးတော့မှ Yibo ပစ္စုပ္ပန်သို့ ပြန်ရောက်လာလေသည်
"ပါးစပ်ဟလေ"
"ရပါတယ်Haeရယ် ကိုယ့်ဘာသာ~~~~"
"No ပဲ Yiboမရဘူးကွာ သောက်ဆိုသောက်"
Haeရဲ့ အရွှင်းဖောက်မှုကြောင့် Yiboရဲ့ မျက်နှာအနည်းငယ် လန်းလာလေသည်
Yiboဘေးကသူငယ်ချင်းလေးကြောင့်
အနည်းငယ်တော့ပျော်ရပါသည် မားတို့ဆုံးပြီးကထဲကသု့ကိုဂရုစိုက်ပေးမဲ့သူမရှိတော့တာ ခုတော့သူ့သူငယ်ချင်းမလေးရှိနေပြီလေ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်Haeရယ် ဝမ်းနည်းနေတဲ့အချိန်တိုင်းအနားမှာရှိနေပေးလို့
ထိုမြင်ကွင်းကို အကွယ္တစ်နေရာကနေ မီးတောက် မျက်ဝန်းတွေနဲ့ ကြည့်နေသူက တော့Xiao Zhan
အမြဲတမ်းမင်းပဲလားHae Yeon မင်းကသူ့ကိုသဲသဲလှုပ်ပြနေလေငါကသူ့ကိုမင္းဆီကနေပိုလုချင်လေပဲ
Xiao Zhan အိမ်ထဲ၀င်လာပြီး
"အဟမ်း!!!!အနှောက်ယှက်ဖြစ်သွားလား"
"Xiao Zhan နင္ဘာလာလုပ်တာလဲ"
"ငါကမင်းဆိီလာတာမဟုတ်ဖူး Wang Yibo
ဆီလာတာ"
"Yibo နေကောင္းတာမဟုတ်ဖူး Xiao Zhan
နင်ဘာတွေဒုက္ခပေးဦးမလို့လဲ Yiboကို"
"မင်းနဲ့မဆိုင်ဖူး Yibo လိုက်ခဲ့ အပြင္သွားမယ်"
"Xiao Zhan ကျွန်တော်........"
"Yibo ဘယ်မှမလိုက်ရဖူး"
""ငါကမင္းကိုခေါ်တာမဟုတ်ဖူး Yiboကိုပြောနေတာ"
ပြောပြီး Yibo လက်ကိုဆွဲလိုက်တယ်
နောက်လက်တဖက်ကိုကျ Hae ကဆွဲထားတော့ Xiao Zhanက
"မင်းလက်ကိုလွှတ်လိုက်Hae Yeon"
"မလွှတ်ဖူး Xiao Zhan Yibo ကိုလွှတ်လိုက်ပါသူကနေကောင္းတာမဟုတ်ဖူး"
တစ်ယောက်နဲ့တယောက်Yiboလက်ကိုဆွဲထားတော့Yiboကကြားထဲကနေလက်တွေနာလာတယ်
Yibo လက္နာနေတာကိုHaeကရိပ်မိတော့Yiboလက်ကိုလွှတ်ပေးလိုက္တယ် Xiao Zhanကအောင်
နိုင္သူအပြုံးကြီးနဲ့ Haeကိုကြည့်နေတုန်း YiboကXiao Zhan လက်ကိုဖြုတ်ချလိုက်တယ် Xaio Zhanကအံ့သြသွားပြီးYiboကို
ကြည့်လိုက်တော့ Yiboက မျက်နှာလွှဲကာ
"Xiao Zhan ငါမင်းနဲ့မလိုက်နိုင္ဘူး
အဲ့ဒါကြောင့်မင်းပြန္ေတာ့"
ဆိုပြီး ကုတင်ပေါ်ပြန်သွားတော့ Xiao Zhanကချီကာပုခုံးပေါ်တင်ပြီးခေါ်သွားမယ်လုပ်တော့ Hae က
"Xiao Zhan နင္ဘာလုပ်တာလဲyiboကို"
"Xiao Zhan ပြန်ချပေး"
"မင်းနဲ့မဆိုင်ဖူးHae Yeon ၀င်မပါနဲ့"
"Xiao Zhan နင္......"
Haeစကားကိုမစောင့်ပဲYiboကိုပုခုံးပေါ်တင်ကာထွက္သွားတယ် Yiboကတော့ Xiao Zhan ပုခုံးပေါ်ကနေအော္ဟစ်နေတယ်
"Xiao Zhan အောက်ပြန်ချပေး Xaio Zhan!!!!!!!!!"
Xiao ZhanကYiboစကားကိုမကြားချင်ဟန်ဆောင်ကာကားရှိရာကိုထွက်လာခဲ့တယ်
"Xiao Zhan ခုဘယ္သွားနေတာလဲ "
"ဘယ္သွားမှာထင်လို့လဲ မင်းက"
"Xiao Zhan ငါနေမကောင္းဖူး အိမ်ပြန်ပို့ပေး"
"ဘာလဲ ဟိုဟာမရှိလို့ပြန်သွားချင်တာလား"
"Haeကိုဟိုဟာမလို့မပြောနဲ့Xiao Zhan"
"ဘာလဲ မင်းကမင်းဟာမထိတော့နာတာလား"
"မင်း လွန်မလာနဲ့နော္ Xiao Zhan!!!!!"
YiboလဲလူကအားမရှိပါဖူးဆိုမှXiao ZhanကHaeနဲ့စွတ်စွဲနေတော့
စိတ်တိုကာ Xiao Zhanကိုအော်လိုက်တယ်
xiao zhanလဲစိတ်တိုပြိီး ကားကိုရပ်လိုက္
ကာ
"မင်းဘာပြောလိုက္တယ်"
" မင်း!! အု"
Xiao Zhan Yiboကိုစကားဆက္မပြော
နိုင္အောင္ နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်
"Xiao Zhanမင်း"
Yiboက ဒေါသတစ်ကြီးနဲ့ ပြန်ပြောမယ်လုပ်တော့ Xiao Zhanက ရှေ့တိုးလာပြီး
"ထပ်ပိတ်ပေးရမလား"
ထိုတော့မှ Yiboလေးက သူ့နှုတ်ခမ်းကို လက်လေးနှစ်ဖက်နဲ့ အုပ်ပြီး စူပုတ်ပုတ်လေးနဲ့ ငြိမ်နေလိုက်လေသည်
"ဟက်!!! ချစ်ဖို့ကောင်းချက်ပဲ"
Xiao Zhanစကားကြောင့် Yibo ခေါင်းပြန်ထောင်လာပြီး "မင်း!" လို့သာ ပြောတုန်းရှိသေး Xiao Zhanက နှုတ်ခမ်းစူပြတာကြောင့် Yiboခင်မျာ ငြိမ်ကုတ်သွားလေသည်
ပေါ့နေလားဟင်FBတွေသိပ်မရလို့Dဝင်နေလို့မupဖစ်တာပါ ပေါ့နေရင်နောက်တပိုင်းမုန်တိုင်းဝင်ပေးမယ်နော် ဟင့်FBလေးတေပေးခဲ့ကြပါလို့
Zawgyi
ဒီေန့နဲ႔ဆိုYiboေက်ာင္းမလာတာ3ရက္ျပည့္ၿပီအတိအက်ေျပာရမယ္ဆိုရင္Xiao Zhanနဲ႔ျပသနာျဖစ္ၿပီးေနာက္ရက္ကထဲကေက်ာင္းမလာေတာ့တာ ေက်ာင္းမွာေတာ့Hae Yeon
တစ္ေယာက္Yiboကိုစိတ္ပူေနေလသည္
"ဘာျဖစ္လို႔မလာတာပါလိမ့္ေနမ်ားမေကာင္းလို႔လား"
"ကဲHae Yeon ငါစာသင္ေနတာကိုစိတ္ေတြကဘယ္ေတြေရာက္ေနတာလဲ"
"ဟီးဆရာမဘယ္မွမေရာက္ပါဘူး"
ဟူးYiboကိုစိတ္ပူေနတာနဲ႔ပဲဆရာမစာသင္တာေတာင္ေသခ်ာလိုက္မၾကည့္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေက်ာင္းဆင္းမွဆရာမကိုသြားေမး
ၾကည့္ရမယ္
Hae Yeon Yiboကိုစိတ္ပူေနသလိုတစ္ဖက္မွာလဲXiao Zhanတစ္ေယာက္သူလုပ္လိုက္တာလြန္သြားလားဆိုၿပီးေတြးေနေလရဲ့
3ရက္ေလာက္မျမင္လိုက္ရေတာ့လြမ္းသလိုလိုပဲ ဟူးXiao Zhanေရမင္းဘာေတျြဖစ္ေန
"ငါသူ႔အိမ္သိသားပဲ ညေနေက်ာင္းဆင္းမွသြားၾကည့္ၾကည့္ရမယ္"
ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့Hae Yeon
တစ္ေယာက္ဆရာမကိုYiboအေၾကာင္းသြားေမးေလသည္
"ဟိုေလဆရာမYiboကဘာလို႔မလာလဲသိလား"
"ခြင့္တိုင္ထားတယ္ေလ3ရက္စာ"
"ခြင့္တိုင္ထားတာလားဘာျဖစ္လို႔တဲ့လဲဆရာမ"
"ေနမေကာင္းဘူးလို႔ေျပာတာပဲ"
"ဟို ဆရာမအာ့ဆိုYiboရဲ့အိမ္လိပ္စာေလးမ်ား ေျပာျပေပးပါလား"
"နင္ကဘာလုပ္မလို႔လဲ"
"ဆရာမကလဲသမီးကYiboရဲ့သူငယ္ခ်င္းေလကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လံုးေနမေကာင္းဖစ္ေနတာသတင္းေလးဘာေလးသြားေမးရမွာေပါ့ဟုတ္တယ္မလား"
"ေအးပါဟယ္ေျပာျပမယ္"
ေနာက္ဆံုးေတာ့ဆရာမဆီကလမ္းၫႊန္ခ်က္နဲ႔Hae Yeonတစ္ေယာက္Yiboအိမ္ကိုေရာက္ရိွသြားေလသည္ လမ္းမွာေတာ့Yibo
အတြက္ဆိုပီးဆန္ျပဳတ္တစ္ပြဲဝယ္ခဲ့လိုက္ေလရဲ့
"Haeဘယ္လိုလုပ္ပီးဒီကိုေရာက္လာတာလဲ"
"Yiboေနမေကာင္းဘူးဆိုလို႔လူနာလာေမးတာပါ"
"အမ်ားႀကီးမဟုတ္ပါဘူးနဲနဲပဲေနမေကာင္းျဖစ္တာပါ ဒါနဲ႔အိမ္ကိုဘယ္လိုသိတာလဲ"
"ဟီးဆရာမဆီကေနေတာင္းလာတာ"
"အင္းဟုတ္ပါၿပီအိမ္ထဲဝင္ခဲ့ေလ"
Haeလဲအိမ္ထဲဝင္ပီးတစ္အိမ္လံုးကိုၾကၫ့္ၾကည့္လိုက္သည္
"အိမ္ေလးကေနခ်င္စရာေလးပဲ"
"ဟုတ္လို႔လား"
"အြန္း ဒါနဲ႔ဒီမွါYiboအတြက္ဆန္ျပဳတ္ဝယ္လာတယ္ ထည့္ေပးမယ္ေနာ္"
"ရပါတယ္Haeထိုင္ေနပါကိုယ့္ဘာသာပဲသြားထည့္လိုက္ပါ့မယ္"
"အာမဟုတ္တာYiboကေနမွမေကာင္းတာထိုင္ေနပါHaeထၫ့္ပီးယူခဲ့ေပးမယ္"
"အင္းပါ"
Haeလဲဆန္ျပဳတ္ကိုပန္းကန္ထဲထည့္လိုက္ၿပီးYiboဆီယူသြားေပးလိုက္သည္
"ရၿပီဒီမွါဆန္ျပဳတ္"
"အြန္းေက်းဇူးပဲေနာ္Hae"
ဟူးYiboၾကည့္ရတာအဆင္မေျပလိုက္တာမ်က္ႏွာလဲေဖ်ာ့ေတာ့လို႔ေတာ္ေတာ္ဝမ္းနည္းေနလို႔ထင္တယ္ က်စ္အဲ့စာအုပ္ကိစၥကိုျပန္ေတြးမိတာနဲ႔Xiao Zhanကိုအေသလုပ္ပစ္ခ်င္သည္
"Yiboအဆင္ေျပရဲ့လား"
"ေျပပါတယ္ေနလဲနဲနဲေကာင္းေနပါၿပီ"
"ဟိုစာအုပ္ကိစၥကိုေျပာတာ"
"အဆင္မေျပေတာ့ေရာဘာလုပ္လို႔ရေတာ့မွာလဲHaeရယ္စာအုပ္ကပ်က္စီးသြားၿပီပဲကို"
ဝမ္းမနည္းပါနဲ႔ေတာ့ Yiboရယ္ လို႔ ေျပာဖို႔လည္း ငိုခ်ေတာ့မလိုျဖစ္ေနတဲ့ Yiboေၾကာင့္စကားတို႔က ထြက္မလာ
နဂိုကမွ မအားေပးတတ္သူေပမို႔လား အခုက ခ်စ္ရသူျဖစ္တာေၾကာင့္ သူမၪီးေနွာက္ကို ညစ္ထုတ္ေနရေလသည္
ဒါေပမဲ့လည္း အားေပးစကားကမလာ
ဟူးး စိတ္ထဲမွာသာ သက္ျပင္းခိုးခ်ၿပီး Yiboကို အကဲခတ္မိေတာ့
ဆန္ျပဳတ္ကို ဇြန္းနဲ႔ ထိုးေဆာ့ၿပီး စိတ္လႊတ္ေနတာေတြ့ေတာ့
"အာ Yiboကလည္း Haeက တကူးတကဝယ္လာတာကို မေသာက္လို႔မရဘူးေနာ္"
ထိုသို႔ဆိုၿပီး သူမ ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္ကို ဆြဲယူရင္း
"Hae ခြံ႔မယ္ Yiboစား"
Hae အာရံုေျပာင္းေပးေတာ့မွ Yibo ပစၥုပၸန္သို႔ ျပန္ေရာက္လာေလသည္
"ပါးစပ္ဟေလ"
"ရပါတယ္Haeရယ္ ကိုယ့္ဘာသာ~~~~"
"No ပဲ Yiboမရဘူးကြာ ေသာက္ဆိုေသာက္"
Haeရဲ့ အရႊင္းေဖာက္မႈေၾကာင့္ Yiboရဲ့ မ်က္ႏွာအနည္းငယ္ လန္းလာေလသည္
Yiboေဘးကသူငယ္ခ်င္းေလးေၾကာင့္
အနည္းငယ္ေတာ့ေပ်ာ္ရပါသည္ မားတို႔ဆံုးၿပီးကထဲကသု႔ကိုဂရုစိုက္ေပးမဲ့သူမရိွေတာ့တာ ခုေတာ့သူ႔သူငယ္ခ်င္းမေလးရိွေနၿပီေလ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္Haeရယ္ ဝမ္းနည္းေနတဲ့အခ်ိန္တိုင္းအနားမွာရိွေနေပးလို႔
ထိုျမင္ကြင္းကို အကြယၲစ္ေနရာကေန မီးေတာက္ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနသူက ေတာ့Xiao Zhan
အၿမဲတမ္းမင္းပဲလားHae Yeon မင္းကသူ႔ကိုသဲသဲလႈပ္ျပေနေလငါကသူ႔ကိုမင္းဆီကေနပိုလုခ်င္ေလပဲ
Xiao Zhan အိမ္ထဲ၀င္လာၿပီး
"အဟမ္း!!!!အေနွာက္ယွက္ျဖစ္သြားလား"
"Xiao Zhan နင႓ာလာလုပ္တာလဲ"
"ငါကမင္းဆီလာတာမဟုတ္ဖူး Wang Yibo
ဆီလာတာ"
"Yibo ေနေကာင္းတာမဟုတ္ဖူး Xiao Zhan
နင္ဘာေတြဒုကၡေပးၪီးမလို႔လဲ Yiboကို"
"မင္းနဲ႔မဆိုင္ဖူး Yibo လိုက္ခဲ့ အျပင္သြားမယ္"
"Xiao Zhan ကြၽန္ေတာ္........"
"Yibo ဘယ္မွမလိုက္ရဖူး"
""ငါကမင္းကိုေခၚတာမဟုတ္ဖူး Yiboကိုေျပာေနတာ"
ေျပာၿပီး Yibo လက္ကိုဆြဲလိုက္တယ္
ေနာက္လက္တဖက္ကိုက် Hae ကဆြဲထားေတာ့ Xiao Zhanက
"မင္းလက္ကိုလႊတ္လိုက္Hae Yeon"
"မလႊတ္ဖူး Xiao Zhan Yibo ကိုလႊတ္လိုက္ပါသူကေနေကာင္းတာမဟုတ္ဖူး"
တစ္ေယာက္နဲ႔တေယာက္Yiboလက္ကိုဆြဲထားေတာ့Yiboကၾကားထဲကေနလက္ေတြနာလာတယ္
Yibo လကၷာေနတာကိုHaeကရိပ္မိေတာ့Yiboလက္ကိုလႊတ္ေပးလိုကၲယ္ Xiao Zhanကေအာင္
ႏိုင္သူအၿပံဳးႀကီးနဲ႔ Haeကိုၾကည့္ေနတုန္း YiboကXiao Zhan လက္ကိုျဖဳတ္ခ်လိုက္တယ္ Xaio Zhanကအံ့ၾသသြားၿပီးYiboကို
ၾကည့္လိုက္ေတာ့ Yiboက မ်က္ႏွာလႊဲကာ
"Xiao Zhan ငါမင္းနဲ႔မလိုက္ႏိုင႓ူး
အဲ့ဒါေၾကာင့္မင္းျပန္ေတာ့"
ဆိုၿပီး ကုတင္ေပၚျပန္သြားေတာ့ Xiao Zhanကခ်ီကာပုခံုးေပၚတင္ၿပီးေခၚသြားမယ္လုပ္ေတာ့ Hae က
"Xiao Zhan နင႓ာလုပ္တာလဲyiboကို"
"Xiao Zhan ျပန္ခ်ေပး"
"မင္းနဲ႔မဆိုင္ဖူးHae Yeon ၀င္မပါနဲ႔"
"Xiao Zhan နင္......"
Haeစကားကိုမေစာင့္ပဲYiboကိုပုခံုးေပၚတင္ကာထြက္သြားတယ္ Yiboကေတာ့ Xiao Zhan ပုခံုးေပၚကေနေအာ္ဟစ္ေနတယ္
"Xiao Zhan ေအာက္ျပန္ခ်ေပး Xaio Zhan!!!!!!!!!"
Xiao ZhanကYiboစကားကိုမၾကားခ်င္ဟန္ေဆာင္ကာကားရိွရာကိုထြက္လာခဲ့တယ္
"Xiao Zhan ခုဘယ္သြားေနတာလဲ "
"ဘယ္သြားမွာထင္လို႔လဲ မင္းက"
"Xiao Zhan ငါေနမေကာင္းဖူး အိမ္ျပန္ပို႔ေပး"
"ဘာလဲ ဟိုဟာမရိွလို႔ျပန္သြားခ်င္တာလား"
"Haeကိုဟိုဟာမလို႔မေျပာနဲ႔Xiao Zhan"
"ဘာလဲ မင္းကမင္းဟာမထိေတာ့နာတာလား"
"မင္း လြန္မလာနဲ႔ေနာ္ Xiao Zhan!!!!!"
YiboလဲလူကအားမရိွပါဖူးဆိုမွXiao ZhanကHaeနဲ႔စြတ္စြဲေနေတာ့
စိတ္တိုကာ Xiao Zhanကိုေအာ္လိုက္တယ္
xiao zhanလဲစိတ္တိုၿပီး ကားကိုရပ္လိုက္
ကာ
"မင္းဘာေျပာလိုကၲယ္"
" မင္း!! အု"
Xiao Zhan Yiboကိုစကားဆကၼေျပာ
ႏိုင္ေအာင္ ႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္
"Xiao Zhanမင္း"
Yiboက ေဒါသတစ္ႀကီးနဲ႔ ျပန္ေျပာမယ္လုပ္ေတာ့ Xiao Zhanက ေရ႔ွတိုးလာၿပီး
"ထပ္ပိတ္ေပးရမလား"
ထိုေတာ့မွ Yiboေလးက သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကို လက္ေလးႏွစ္ဖက္နဲ႔ အုပ္ၿပီး စူပုတ္ပုတ္ေလးနဲ႔ ၿငိမ္ေနလိုက္ေလသည္
"ဟက္!!! ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းခ်က္ပဲ"
Xiao Zhanစကားေၾကာင့္ Yibo ေခါင္းျပန္ေထာင္လာၿပီး "မင္း!" လို႔သာ ေျပာတုန္းရိွေသး Xiao Zhanက ႏႈတ္ခမ္းစူျပတာေၾကာင့္ Yiboခင္မ်ာ ၿငိမ္ကုတ္သြားေလသည္
ေပါ့ေနလားဟင္FBေတြသိပ္မရလို႔Dဝင္ေနလို႔မupဖစ္တာပါ ေပါ့ေနရင္ေနာက္တပိုင္းမုန္တိုင္းဝင္ေပးမယ္ေနာ္ ဟင့္FBေလးေတေပးခဲ့ၾကပါလို႔