Ella's POV
Nasa bahay kami ng biglang tumawag si Tristan na agad ko namang sinagot.
"Hello? Bakit?" alalang tanong ko.
"Adnyan ba si Jaline sa inyo? Kanina pa sya wala dito ang sabi nya bibili lang sya." Nag aalala ang boses na saad ni Tristan.
"Tinawagan mona ba?"
"Andito ang phone nya at tanging yung earpiece lang ang dala nya at yung eyeglasses." Sagot naman nya.
"Tawagan ko muna sila Abby baka saka--"
"Wala tinawagan kona sila, nag aalala nako don."
"Okay okay, pupunta kami dyan wag kang aalis." Sabi ko at binaba na nga ang phone. Agad akong lumabas ng kwarto at pinuntahan si Jay na buhat buhat si Ludwig.
"Bee, kailangan kong pumunta kila Tristan." Sambit ko at laking pag tataka nya.
"Bakit? May nangyari ba?" Alalang tanong nya.
"Kanina pa wala si Jayline sa bahay ni Tristan at walang dalang phone nag aalala na ako baka napano yun."
"Anak ka ng! Sasama ako."
"Wag na walang mag aalaga kay Ludwig."
"Andyan naman si Jema." Dahil nga di namin maiwasang may puntahan ay kumuha na kami ng pwedeng mag tingin kay Ludwig pero syempre sinigurado namin na may alam sya sa pag aalaga sa bata lalo na't dipa ganon kalaki si ludwig.
"Hays sige iwan mo muna don kay Jema." Tinawagan na nga namin si Jema at mabilis naman itong nakarating kaya ilang minuto lang ay umalis na kami.
Nasa biyahe na kami ng maisipan kong buksan ang earpiece ko at nabigla ako ng marinig ko ang boses ni Jayline kaya agad akong nag salita.
"Oh bakit? Asan kana? Kanina ka---".
"Shit Ella, tangina tumawag ka ng pu---" inaabangan kopa ang sasabihin nya pero wala! Biglang naputol ang linya nya,
"Sinong kausap mo?" Tanong ni Jay na nagmamadali sa pagmamaneho.
"Si Jayline mukhang nasa panganib sya! Buksan mo yung earpiece mo!" Natataranta nako pero nagawa ko padin itext ang iba na buksan ang earpiece nila.
Ilang segundo lang ng nagkakarinigan na kaming lahat.
"Tumawag si Jayline! Nakausap ko sya pero naputol agad ang linya at yung boses nya para syang nanghihingi ng tulong." Naiiyak na ako. Tinawagan ko si Jacob at sinabi ang nangyari kaya naman binigay ko sa kanya ang address ng bahay nila Triatan para don sya pumunta.
Nasa bahay na kami nila Tristan at ramdam ko ang matinding takot na bumabalot kay Tristan ngayon, hindi ko naman sya masisisi dahil ganon ang nararmdaman naming lahat.
"Anong gawin natin? Ni hindi natin alam kung nasan sya! Tangina naman Jayline!" Napahilamos nalang si Tristan sa sobrang pag iisip.
"Mahahanap din natin sya, nga pala san naka connect yang device?" Tanong ni Jacob.
"Sa phone ni Jayline." Sagot ko.
"Asan yung phone ni Jayline? Pwede natin mahack yun at malaman kung asan sya." Mapakunot ang noo ko. Tangina kaya pala noon ang dali nya kaming hanapin? Ang lintek talaga ni kupal Jacob.
May kinalikot sya sa phone ni Jayline at bengaa! nilapag nya yun sa lamesa at nakita namin ang pulang bilog na umiilaw at nakalagay nga don kung saan.
"lakeville?" Tanong ko.
"Gaya ng nakikita mo." pilosopong saad nya. tsk
"ano panghinihintay natin kailangan na natin syang puntahan." Bakas ang pagmamadali ni Tristan.
"teka biglang nawala yung kulay pula" Turo ni Francis kaya naman patingin kaming lahat sa phone at wala nga yung pula don.
"anak ka ng teteng naman yan.'' Si Tristan na mukhang frustrated na.
"Hinanda naba kayo ni Jayline sa mga gagawin at sa gamit na nasa inyo?" Tanong ni Jacob kaya tumango na kami.
nagulat ako ng may nilabas syang baril, hindi na naman bago samin yun dahil kahit naman ako noon ay mayroon pero dahil sa tagal non diko parin maiwasang magulat.
"tatawag ako ng pulis at ng ibang miyembro ng Gang kailangan na natin syang puntahan." Sabi ni Jacob na tumayo na nga.
"Wala namang masasaktan dyan diba?" Bakas ang takot ni Francis.
"dipende Francis kung walang lumaban sa kanila." walang kasiguraduhang sagot ni Jacob.
Matalino si Francis alam kong nakakaintindi sya, tulad nya takot din ang lahat pero mas takot si Tristan.
Agad kaming pumunta sa lakeville at pinasunod nga agad ang mga pulis.
"Problema natin kung saang street sya naroroon." Si Jacob na napapakagat sa hintuturo nya sa sobrang pag-iisip.
Hindi ako mapakali! Nauubos na ang oras namin at kailangan nanamin syang iligtas kung hindi baka kung ano nang mangyari sa kaibigan ko at hindi namin kakayanin yon! bumaba muna ako sa kotse para makalanghap ng sariwang hangin. Para akong matutumba sa sobrang pag-aalala, di mawala sa isipan ko si Jayline.
"Grabe nakakaawa yung babae don ano? nakakatakot mag sumbong baka tayo pa yung mapahamak imbis na nananahimik tayo."
"Pero pano sya? nakakaawa naman."
"Naaawa din naman ako pero para to sa kaligtasan natin"
Napakunot ang noo ko ng marinig ko ang dalawang padaan sa harap ko, biglang bumilis ang pag tibok ng puso ko at diko namalayan na hinarang ko silang dalawa at kinausap.
"Excuse me, a-a-about san pinag uusapan n-nyo?" halos mautal ang utal ako don.
"Ella anong ginagawa mo?" lumapit sakin si jay.
Dumating na ang mga pulis at nakita ko na biglang nataranta ang dalawa.
"Nawawala ang kaibigan ko at may kumuha sa kanya kaya please, kung may alam kayo tulungan nyo kami." Diko maiwasang umiyak dahil sa naiisip ko si Jayline.
"May nakita kaming babae na mukhang may sumusunod sa kanya dahil bukod sa nagmamadali sya parang may iniiwasan din sya." Sagot ng isang babae.
"Anong itsura nya?" tanong ni Jay, naki isyoso nadin ang iba.
"Medyo kasing height ko lang, maputi at maganda din." Sagot nya. "Pauwi na kami non ng may makita kaming babae na nagmamadali sa kabilang pagitan namin at ayun nga natatandaan ko na may tinaguan syang isang papasok na eskinita na madilim hindi kami banda kita don dahil wala namang ilaw banda samin at dahil din sa bagal namin mag lakad may nakita ulit kaming lalaki na medyo kaputian at may sinigaw na pangalan, hindi malinaw sakin pero parang 'Jay' nag uumpisa napalingon nga kami non, napansin ko na punasok din sya sa isang eskinita na pinasukan ng babae kaya kinabahan na kami non pero wala pang dalawang minuto ng lumabas sila, umiiyak yung babae pero sinuntok sya ng lalaki sa sikmura at agad binuhat, sa sobrang takot nga namin tumakbo kami pabalik." Kwento nya pa.
"San mo nakita ang kapatid ko?" Tanong ulit ni Jay.
"Dirediretsuhin nyo yang kalsada tapos kumaliwa kayo pasensya pero di na namin kayo masasamahan natatakot din kaming malagay sa peligro." Paliwanag nya kaya naman naiintindihan namin sila.
"Salamat ng marami, kundi dahil sa inyo di namin malalaman." Pasasalamat ko.
Masyado ng nasasayang ang oras namin kaya agad namin sinunod ang sinabi nila. Binaybay namin ang kalsadang madilim non at nagbabakasakaling makita namin sya pero walang Jayline!
Nauubusan na kami ng pag asa pero di namin kayang sumuko! Aalam naming kaya namin ito. Siguro mga bente minutos na kaming naghahanap ng biglang may tumawag sa Cellphone ni Tristan kaya ad nya itong sinagot.
"B-Babe---" Boses ng iaang babae at napaluha kami non ng marinig namin ang boses ni Jayline.
"Hello! jayline asan ka?!" Si Tristan na pinipilit hindi maiyak.
"Oow kamusta kana Tristan?" Pero isang babae ulit ang narinig namin walang iba kundi ang boaes ni Samantha.
"Hayop ka Samantha! Asan si Jayline?!" Sigaw ni Tristan at kitang kita na sa kanya ang galit. "Wag mo sang gagalawin diko alam kung anong magagawa ko sayo." Madiin ang salita nya.
"Wag kang mag-alala papagaanin ko lang naman ang loob ni Jayline." Mapang asar na boses nya.
Kinuha ni Jacob ang cellphone at may ginawa sya rito na ipinagtaka namin. Maya maya lang inabot nya na agad ang cellphone at ang kanya naman ang tinitignan nya.
"Kausapin nyo lang sya ng kausapin." bulong ni Jacob.
Pinaharap nya ako sa kanya at pinakita ang screen ng phone nya, mapa yun na may umiilaw na naman na pula.
"Na track ko yung number nung babae na tumawag kay Tristan, puntahan mo ito habang nakikipag usap si Tristan don sa babae." Sagot ni Jacob at dahil ako ang nag mamaneho, dali dali ko itong pinaandar.
Nakasunod ang mga pulis samin, mga tangina walang kwenta!
MARAMING MARAMING SALAMAT SA PATULOY NA PAGBABASA! PASENSYA SA SOBRA SOBRANG LATE UPDATE NG STORY, SANA'Y MABASA NYO PO ULIT! SALAMAT PO!
DON'T FORGET TO VOTE, COMMENTS AND FOLLOW :)
KAMSAAAAA <3