Jayline's POV
Naranasan nyo na bang masaktan? Kasi kung oo, eh congrats dahil naging totoong tao na kayo!
Yung sakit na doble? Naging triple at nagiging mas malala pa don! Parang masusuka ako sa narinig ko kanina. Hindi ko alam kung bakit nasabi ko na break na kami. Ang alam ko lang, tama yung ginawa ko.
Sa tingin ko ay tinadhana talaga ng tadhana na bumalik ako sa pagiging qaqo. Yung buhay ko dati na walang kahit na sino ang pwedeng manakit sakin bukod sa pamilya ko. Malapit na akong mawalan ng pag asa noon. And the worst part.... No one know how close I am to drawning..
Bibigay na ako nung panahon na yun pero nanatili sa tabi ko si Ella. Si Ella na naging malapit ko ng kaibigan at kapatid.
Wala ako sa wisyo na nakapunta sa park. Dito ako tumambay nung time na umuulan at wala pa akong ALAM.
"Hey!" Napalingon ako ng may tumawag sakin.
Ang lalaking maputi. Tsk.
"Are you okay?" Tanong nya sakin matapos umupo sa tabi ko.
"Yes." Tanging sagot ko lang.
"I think... No." Tinignan ko sya, nagkatinginan pa kami bago ko inalis ang paningin ko sa kanya. Wala na akong gana. Ganang mabuhay...
"Hey, Black.. You look pale." Hindi ko alam pero parang naramdaman ko ang pag-alala nya.
"Im okay." Tinignan ko pa sya para ipakita na ayos lang ako.
"Umiyak ka noh?" Tanong pa nya, halata ba? Tsk. Iniyakan ko kasi ang malapit ng mamatay.
Damn.
"Alam mo, tuwing nakikita kita kung hindi ka umiiyak ay tulala ka naman." May halong dismaya na sabi nya. Tsk parang dalawang beses pa lang akong pumunta dito akala mo namang araw-araw.
"May problema lang ako." Pag oopen up ko sa kanya. Never kong ginawa to.
"Mukha naman eh." Sabi nya.
"Nagka girlfriend kana ba?" Tanong ko kaya naman agad syang tumingin sakin.
"Yes, but hindi ako sineryoso kaya feeling ko landian lang." Sagot nya. Para namang hindi sya nasasaktan.
"Buti kapa.." Sagot ko na ikinakunot ng noo nya.
"Buti pa ako? Tsk. Anong mabuti don?" Natatawanng tanong pa nya.
"Buti ka pa na feel mo na hindi sya seryoso... A-Ako kasi f-feel ko naman na m-mahal nya a-ako pero... Pero w-wala eh. Sadyang nagloko padin." Pilit ang ngiting sabi ko.
"Alam mo, kung may hindi kayo pagkakaintindihan pag-usapan nyo ng masinsinan. Nagbigay naba sya ng rason kung bakit nya nagawa yun?" Tanong nya at umiling ako. "See? Then kausapin mo sya at tanungin mo kung ano bang problema sa relasyon nyo. Then kung hindi padin maayos edi tapos, break up with him. Kesa naman magtagal kayo sa relasyong wala ng patutunguhan, yung tipong tumatagal lang ang relasyon nyo dahil sa araw na pinapalipas nyong hindi kayo nagkikita o nag-uusap.." Mahabang paliwanag nya. Sabagay may point sya.
"Thanks.." Nasagot ko na lang. Ngumiti naman sya.
"Nga pala, okay lang ba kung yayain kita sa bahay? Birthday ng kapatid ko baka gusto mong sumama?" Nagdadalawang isip ako kung papayag ba ako o hindi.
"Saan ba ang bahay nyo?" Tanong ko at tinuro naman nya ang tapat ng parke. "Seriously?" Natatawang tanong ko.
"Yes. Hahahaha kaya nga sa twing andito ka ay nakikita kita." Paliwanag nya. Tsk kaya pala, akala ko naman coincidence lang lahat ng to.
Dahil sa tapat lang naman ang bahay nya ay pumayag na ako. Pinapasok nya ako sa bahay nila. Malaki din ang bahay nila at ang ganda!
Duon ko nakita ang madaming litratong nakakalat. Mahilig ata sila sa pictures? Hehehehe
Duon ko napagmasdan ng malapitan ang mga pictures. Karamihan ay si White ang nandito. Pogi sya actually, matangos ang ilong at ang kilay na makapal ay parang perpektong iginuhit. Ang pilikmata nyang mahaba at ang labi nyang kasing kulay ng mansana. Tangna kung ano ano naiisip ko! Hahahahaha.
"Gusto mo iuwi?" Nabalik sa wisyo ang isip ko ng magsalita si White.
"H-Ha?" Tanong ko kaya naman tumawa sya ng bahagya.
"Kanina ka pa kasi nakatitig, baka kako gusto mo ng iuwi sa inyo at dun na lang pagmasdan ang litrato ko---"
"A-Ahh. H-Hindi na." Napapahiyang sagot ko.
"Oh, White? Hindi mo sinabing may kasama ka pala." Lumabas ang isang babaeng may edad nadin at lumapit samin.
"Ah, Ma. Si Blac---"
"Jayline.. My name is Jayline." Hindi ko alam na sineryoso nya yung pangalang black! Taena natatawa ako eh.
"Eh? Akala ko pangalan mo black?" Natatawa na ding sabi nya. "By the way, Ma. Si Jayline, my friend?" Patanong na tumingin sya sakin at wala akong choice kundi ang tumango.
"Oh. Hi Jayline. Welcome to my pretty house." Parang batang sambit nya.
"Thank you po." Sabi ko at tumungo.
"Brooooooooo!" Napatingin kami sa hagdan ng may isang batang babae ang papatakbong bumaba at lumapit kay White tsaka ito niyakap.
"Hey! Happy birthday! Little cutie." Sambit nito. Sya na ata yung kapatid nyang sinasabi.
"Bro, akala ko ba may ipapakilala ka sa aking black ang pangalan?" Medyo nasamid ako ng marinig ang sinabi ng bata.
''A-Ahh. Hahahaha, Sya." Sambit ni White at tinuro ako.
"Sya? Ohmygosh! Hehehehe hello ate Black? Hahahaha ang cute bagay kayo ni bro Black and White." Tumatawang sabi pa nya. Napansin ko naman ang pag-iwas ng tingin ni White at parang nahihiyang tumingin sakin.
"Hehehe hi." Sabi ko na nakipag kamay pa sa bata. "Happy birthday." Bati ko sa kanya na ngumiti ng malawak.
"Ohmy! Thank you." Sambit nito.
"A-Ah, lets e-eat?" Patanong pang sambit ni White.
"Mauna na kayo, mamaya pa dadating yung kaibigan ni Summer." Sambit ng mama nya.
SUMMER?
"Okay, tara kain na tayo." Yaya sakin ni White at tumungo na nga kami sa dinnining area. Ang daming handang pagkain.
Pinaghanda naman ako ni White ng makakain habang ako ay nahihintay lang na nakaupo.
"Kain na." Sabi nya ng matapos. Sumabay nadin sya sa akin. Kaunting kwentuhan hanggang sa matapos kami.
"Thank you." Sambit ko matapos magpunas ng bibig.
"Unneun eolguri areumdawoyo.." Sambit nya kaya natigilan ako.
(Your smile is beautiful)
"Kamsahamnida." Pasasalamat ko at nanlaki ang mata nya.
"N-N-Naintindihan m-mo?" Nauutal na tanong nya at tumango ako.
"Half Korean ako." Sagot ko at namutla sya! Tangna ano bang sinasabi kong mali at nag pe-pale ang kulay nya?
"I-Im sorry, diko alam." Sambit nya.
"It's okay. Wala sakin yun." Sabi ko at ngumiti.
"M-May gusto k-ka paba?" Pag-iiba nya ng usapan.
"Wala na, thank you sa pakain." Sabi ko at ngumiti. "Nga pala, si Summer? Yun ba yung kapatid mo?" Tanong ko at natawa naman sya.
"Yes, hahaha alam ko na nawiwirduhan ka sa mga pangalan namin." Natatawang sambit nya.
"A-Ahh. Hahaha hindi naman." Sagot ko.
"Pero ang totoo kong pangalan ay Kelly White Griffin." Nakangiting sambit sa pangalan. Wooooooooow! Kung anong ganda ng ni Tristan eh mas maganda yung sa kanya.
Please don't forget to vote and comments! Thankyah! Muah!