Jayline's POV
MABILIS lumipas ang araw at arw na nga ng uwi ni Mommy. Ipapaalam kona sa kaniya na kami na ni Tristan, hehehehe sana masaya sya.
"Jayline! Andyan na si Tita." Sigaw ni Ella kaya dali dali akong lumabas para salubungin sya. Nakita ko na ang tamis ng ngiti nya kaya agad ko syang niyakap.
"Hi Mom." Bati ko.
"Hello, baby. Asan ang kuya Jayvie mo?" Tanong ni Mom at sakto namang pagtingin ko sa pinto ng kwarto nila eh sya ding labas ni Kuya Jayvie. "Oh, Jayvie!" Tawag ni Mom. Lumapit naman sa kanya si kuya Jayvie at nagyakap din. "Kamusta na kayo dito?" Tanong ni Mom.
"Okay lang kami dito Mom." Sagot ko.
"Donguihaeyo." Nakangiting saabat ni kuya.
(I agree)
"Oh, nice to hear that." Masayang sabi ni Mommy.
"Mom." Tawag ni kuya.
"Oh, why?"
"Me and Ella are getting married." Diretsong sambit ni kuya kaya halos lumuwa ang mata namin ni Mommy.
"What?!" Sabay sa tanong namin ni Mommy. Napakamot naman si kuya sa batok nya.
"Married? Are you fucking serious?" Gulat at hindi makapaniwalang sambit ko. Tinignan naman nila akong dalawa ng masama. "S-Sorry.." Napapahiyang sabi ko. Ayaw na ayaw nila na nagmumura ako.
"Mom." Sambit ni Kuya.
"Are you out of your mind? Bata pa kayong dalawa Jayvie." Si Mom na hindi ko malaman kung galit ba.
"Mom, hindi ko naman sinabing ngayon ko sya papakasalan, syempre pag handa na sya at kapag alam na ni Tita Hale." Tukoy nya sa Mommy ni Ella.
"Hmm, sakin okay lang boto naman ako kay Ella para sayo." Nakangiting sabi ni Mommy at napakunot ang noo ko ng sakin naman tumingin si Mommy na NAKAKALOKO?
"Why Mom?"
"Ikaw? Wala ka bang sasabihin sakin?" Pang-uusisa ni Mommy. Para tuloy ayaw ko ng sabih--
"Kami na Tita." Napatingin ako sa likod ko ng sumulpot si Tristan sa likod ko at agad na lumapit sakin at inakbayan ako.
"K-Kayo na?" Tanong ni Mommy na parang hindi inaasahan.
"Opo." Sagot ko at napatungo. Diko alam pero ramdam ko na hindi gusto ni Mommy ang pangyayaring ito.
"I-Its okay, but.." Napatingin ako kay Mom. "Tristan, alam naba ito ni Beatrix?" Tanong ni Mommy na nakatingin kay Tristan.
"Kayo pa lang po ang nasasabihan namin bukod sa mga kaibigan namin." Sagot ni Tristan.
"Kausapin nyo muna si Beatrix bago nyo ituloy ang relasyon nyo." Seryosong sabi ni Mommy kaya nalungkot ako ng sobra na agad din naman nahalata ni Mommy. "Pero kung ako ang tatanungin, gusto ko kayong dalawa para sa isa't-isa." Nakangiting sambit ni Mommy kaya agad ko syang niyakap.
"Thank you Mom." Sambit ko. Kaya mahal na mahal ko ang Mommy ko.
"Oh sige na. Pwede ba muna ako magpahinga? Hindi kasi ako nakatulog ng maayos." Sabi ni Mommy at dinala na nga namin sya sa kwarto nila kuya Jayvie para duon makatulog ng maayos.
Oras na ng hapunan kaya nagpunta na kami sa kusina para duon kumain. Hindi sumabay samin si Mommy dahil kausap nya pa sila sister ng magising sya. Uuwi din agad si Mommy bukas pero duon sa bahay namin dito si Pilipinas. Gusto nya kasing i-check kung ano ng lagay non.
"Babe, pwede moba ako samahan mamaya kay Sister?" Bulong na tanong ni Tristan kaya tumingin ako sa kanya.
"Oo naman, why?" Tanong ko.
"Gusto kong tawagan si Mom para sabihin din yung tungkol satin." Sagot naman nya kaya ngumiti ako at tumango.
"Sure, pagkakain natin." Sabi ko at kumain na nga kami.
Nagulat din sila ate May ng sabihin ni kuya na sila na nga ni Ella pero yung tungkol sa kasal ay hindi pa nila alam at tanging kaming tatlo lang , miski si Ella ay hindi nya alam ang balak na yun ni kuya Jayvie.
Pagkatapos nga naming kumain ay nagpaalam lang kami saglit tsaka kami pumunta sa office. Naabutan namin duon si Mommy na masayang nakikipag kwentuhan kila Sister.
"Oh, bat kayo naparito?" Tanong ni Mommy ng makita kami.
"Kakausapin ko lang po si Mommy, Tita." Sagot ni Tristan. Napansin ko na parang nagbago ang expression ni Mommy ng banggitin ni Tristan ang mama nya.
Tungkol na naman ba to sa nakaraan nila? Tsk.
"Sister pwede ko po bang makausap si Mommy?" Tanong ni Tristan.
"Okay sige, walang problema." Sambit ni teacher sabay abot ng phone. Lumabas kami at dumiretso sa field tsaka nag dial si Tristan.
"Nasa Korea ang mama mo?" Tanong ko.
"I think no." Sambit nya kaya nagtaka ako.
"You think? Hindi kaba sigurado kung asan sya?" Tanong ko pa.
"Tingin ko naman ay nasa Korea sya pero di ko sigurado." !agulong sagot nya.
"Ang gulo mo." Sambit ko at bahagya naman syang natawa. Maya maya pa ay nag riring na ang phone kaya ni-loudspeaker nya ito.
"Hello?" Sagot nung boses babae sa linya.
"Mom?" Si Tristan.
"Hey! Tristan, are you okay?" Tanong ng mama nya.
"Yes, ah Mom where are you?" Tanong ni Tristan.
"Namimiss mona ba ako?" Hindi sinagot ng mama nya ang tanong. Napangiti ng malungkot si Tristan sa tanong ng mama nya.
"Yes, i miss you." Sambit ni Tristan. Hinawakan ko ang kamay nya kaya napatingin sya sakin at hinalikan ako sa noo.
"Pauwi na ako." Sagot nito na ikinabigla ni Tristan.
"M-Mom?"
"Hahahaha! Nakasakay na ako sa kotse papunta dyan, tsk sabi ko naman sayo uuwi kami dyan ng daddy mo diba? Hehehe isu-surprise sana kita kaso namiss mo agad ako kaya sinabi kona." Masayang sabi ng mama nya. Masayahin tala siguro sya.
"Talaga Mom?" Tanong pa nito.
"Yes! Hahaha bat ka nga pala napatawag?" Tanong ng mama nya.
"Wala lang Mom, may ipapakilala lang ako sa inyo." Sambit ni Tristan na nakangiting tumingin sakin kaya napangiti din ako.
"Sino? Nakoo babae ba yan?" Paguusisa pa ng mama nya.
"Hahaha! Tsaka kona sasabihin malalaman nyo naman mamaya eh." Pabitin na sabi ni Tristan.
"Tsk, okay. Malapit nadin kami, bye muna." Sabi nito.
"Okay, bye Mom." Nakangiting sabi ni Tristan at binaba nga ang linya.
"Kinakabahan ako." Sambit ko.
"Why?" Tanong ni Tristan na hinawakan pa ang buhok ko.
"Baka hindi nya ako magustuhan." Kinakabahan ngang sabi ko.
"Ano kaba? Wag ka nga mag-isip ng kung ano ano dyan." Sabi nya. Bigla nalang akong may naalala.
"Tristan." Tawag ko sa kanya. "Hindi ba't mag pinsan sila Mommy at ang Daddy mo?" Tanong ko naman at bigla nyang napaiwas ang paningin nya.
"Tsaka na natin yan pag-usapan kapag nandito na si Dad, hindi din kasi natin alam kung totoo nga ba yung sinasabi ni Tita." Sagot naman nito kaya tumango lang ako.
Pumasok na nga kami sa loob at dumiretso sa office, nabigla pa kami ng makita naming magkaharap na ngayon si Mommy at ang Mommy ni Tristan.
"Mom." Tawag ni Tristan na agad din naman tumingin sa amin.
"Tristan." Ang Daddy nya.
Lumapit kami sa kanila, agad naman nakita nila ang magkahawak na kamay namin ni Tristan. Napatungo nalang ako.
"Jayline?" Napatango ako ng tawagin ako ng Daddy ni Tristan na si Tito Dante.
"Kilala nyo po ako?" Tanong ko.
"Yes, ako ba ay kilala mo?" Tanong pa nito.
"Opo." Tumango ako.
"Dad, Mom. She's my girlfriend." Sabat ni Tristan kaya tinignan ko sya at seryoso ang itsura nya.
"What?" Sabay na tanong ng Mama at Papa nya.
"Dad, Mom. Mahal ko sya." Seryoso pading sambit ni Tristan.
"Tristan, anak. Hindi pwede maging kayo." Madiing sambit ni Tito Dante.
"But.. Why Dad?! Porke ba mag pinsan kayo ni Tita Maryline?!" Halata mona ang inis sa mukha ni Tristan.
"No! That's not my poit!"
"Then why?!"
"Dahil... Dahil---"
"Dante!" Tawag ni Mommy kay Tito kaya natigil ang sasabihin nya.
"Mary, malaki na sila! Kailangan na nilang malaman ang totoo!" Sigaw ni Tito Dante.
"What is it?" Sabat na tanong ni Tristan.
"Si Jayline ay---"
"Please Dante! Ayokong masaktan ang anak ko!" Sigaw ni Mom na ikinakunot ng noo ko.
"Mom.... Mas masasaktan ako kung hindi ko malalaman ang totoo." Sambit ko at umiiyak naman na umiling si Mommy.
"No, Jayline." Sambit ni Mommy.
"Jayline." Tawag sakin ni Tito. "Anak kita..." Bumagsak ang luha ko ng marinig yun. Hindi ko matanggap! Ibig sabihin magkapatid kami ni T-Tristan? Hindi! Noooo! Ayoko!
"No!" Sigaw ko. "Hindi moko anak! H-Hindi kami magkapatid!" Tuluyan na nga akong umiyak at napaupo. Si Tristan naman ay hindi makagalaw sa pwesto nya at tanging nakayuko lang.
"Jayline, makinig k---"
"Don't touch me!" Bulyaw ko! "All this time! Mom! Noo!" Umiiyak na sigaw ko. Hinawakan ako ng daddy ni Tristan pero agad ko itong inilayo. "Don't fucking touc---" naputol ang salita ko at agad napahawak sa pisngi ng bigla nya akong sampalin. Malakas na sampal.
"Dante!" Suway ni Mom na agad ding lumapit sakin at itinayo. "Wala kang karapatang pagbuhatan ng kamay ang aank ko!" Banta ni Mommy.
"Wala din syang karapatan na murahin ako!" Tiim bagang sambit nya.
Tumalikod na ako sa kanila at agad na lumabas. Tumako ako palabas ng dorm at sumakay ng taxi. Gusto ko ng umuwi!
Sinabi ko lang kung saan ako pupunta nag drive na nga ang driver. Halos bente minutos na byahe ay nasa bahay na ako.
"Manong pwede bang pakihint na lang kukunin ko lang yung bayad." Sambit ko na umiiyak padin.
"Hindi na iha. Libre kona sayo yan, kanina pa kita nakikitang umiiyak eh." Sabi nung manong driver.
"P-pero manong." Sambit ko.
"Ayos lang sakin iha, sige na makakababa kana." Sabi pa nito. Napatingin ako sa relo na suot ko at agad na hinubad ito at iniabot sa kanya.
"Ito na lang po ang bayad ko manong." Sambit ko na iniaabot ang relo ngunit tinaggihan nya ito.
"Ay nakoo, hindi ko matatanggap yan iha. Ayos lang talaga sakin. Pwede kanang bumaba." Pagmamatigas nito kaya nagpasalamat na lang ako tsaka bumama. Ng makaalis sya ay pumasok na nga ako sa loob.
Kinuha ko yung susi sa flowerpot na nasa bandang taas.
Binuksan kona nga ang pinto at ad ding pumasok. Nilock ko lang yun at dumiretso na sa kwarto ko at duon nahiga at humagulgol ng iyak!
"Bakit ako pa?!" Tanong ko sa sarili ko.
Ilang years na akala ko ay ang papa ko ay si Daddy Jayson, tapos malalaman ko na nagmahal ako ng lalaki na ang tatay ay ang tunay na ama ko? Hanep! Lakas maka MMK .
Lumipas ang oras na nakahiga padin ako. Diko matanggap talaga.
Please Don't forget to vote and comments!! Thank you!