Tristan's POV
Lumabas kami ng room para makapag-usap si May at Jayline.
Hindi ako mapakali sa sobrang pag-iisip kung ano nga ba ang pinag-uusapan nila.
"Tristan huminahon ka nga!" Inis na bulyaw ni Manuel dahil sa pagpapaikot ikot ko.
"Hindi ko alam kung ano ang pinag-uusapan nila." Sagot ko tsaka ako umupo sa bench sa field.
"Malamang! Wala ka naman dun e." Sarkastikong sabi nya kaya tinignan ko sya ng masama.
'Wala ka talagang kwentang kausap!'
Hindi ko maintindihan ang sarili ko dahil gusto ko ng pumasok sa loob! Tsk!
"Baka kung ano ng tinatanong ni May kay Jayline e! King ina talaga!" Bulalas ko!
"Tsk! Kung huminahon ka kaya muna? Edi sana hindi ka nakakapag-isip ng ganyan?" Mataray na tanong pa ni Manuel pero hindi ko na sya pinansin.
"Kuya Tristan. May gusto kaba kay ate Jayline?" Biglang seryoso at diretsong tanong ni Francis. Kahit ako ay natigilan sa tanong nya at napatingin.
"Oo. Gusto ko sya." Seryoso ding sagot ko at tumango-tango lang sya na iniiwas na ang paningin sakin.
"Sana naman ay hindi mo sya masaktan ngayon Tristan." Biglang buntong hiningang sabi ni Manuel.
"Hindi ko sya sasaktan."
"Sana nga."
Ilang sandali pa ang itinagal namin duon at kating kati na akong pumasok sa loob kaya nakumbinsi ko sila Manuel na pumasok na kami at ang loko--hindi rin nakatiis at pumasok na nga kami.
Pagpasok namin sa room ay naabutan kong umiiyak si Jayline habang nakahawak naman si May sa balikat ni Jayline at hinihimas ito.
"Wag ka ng umiyak." Pagpapatahan pa ni May kay Jayline
Lumapit naman kami na syang tahimik ni Jayline sa pag-iyak subalit rinig padin ang paghikbi nya.
"Tumahan kana dyan. Masyado ka ng namumula sa kakaiyak mo." Singit ko sa usapan kaya naman pati ang hikbi nya ay tumigil nadin.
Huminga sya ng malalim at tsaka tumingin sakin paraan para makita ko nga ang namumugtong mata nya. Kagaya ng sabi ko--namumula nga sya. Ang buong mukha nya ay mapula.
"Okay na ako." Malumanay na saad nya.
"Ate Jayline, drink it." Singit ni Francis na may hawak ng tubig na ibinibigay nya kay Jayline.
"Thank you Francis." Sagot naman ni Jayline na ininom din agad ito.
"Your welcome ate." Si Francis.
"Mag pahinga kana muna." Saad ko patungkol kay Jayline ngunit hindi nya manlang ako tinignan.
"Jayline!!" Sigaw sa pangalan ni Jayline mula sa labas ng room namin kaya agad kaming tumayo at lumabas sa room namin.
Nakita namin ang babaeng nasa harap ng mismong pinto ng room namin at ngiting-ngiting nakatingin 'sakin'?
'Mung qaqo e.'
>>__<<
"What are you doing here?" Kunot ang noong tanong ni Jayline sa babaeng nakatingin sakin kaya naman napatingin din sya kay Jayline.
"Haha oh come on! I'm just tired because i want to see you tapos sasabihing mong 'What are you doing here?'. " maarteng sabi nya na ginaya pa ang pagsasalita ni Jayline.
Maganda sya, Maputi at kasing tangkad lang sya ni Jayline.
'Pero di kita type.'
"I'm sorry." Nakangiting sagot ni Jayline.
"Okay. But.." Hindi ko narinig ang sinabi nya dahil ibinulong nya lang yun kay Jayline.
"Tsk! This is Tristan, ate May and Francis." Inis na pakilala pa samin ni Jayline.
"Oh. Hehe hello I'm Ella Park--Jayline's friend." Nakangiting pakilala nya sa sarili nya.
"Hi." Maikling bati ni May.
Nginitian lang sya nung Ella at ngumiti din naman sa kanya si May.
"Ano ba talagang pakay mo dito?" Biglang tanong ni Jayline. Hindi ko alam kung galit ba sya o ano pero ayun ang nakikita ko.
"Tsk! Pwede ba Jayline? Haha pinapunta ako dito ng magaling mong kuya, jusko! Nakakainis sya biruin mong sya pa ang kumuha ng passport ko para lang makapunta dito?!" Inis na sabi nung Ella.
"Tsk. Ang lalaking yun talaga!" Inis ding sagot ni Jayline na bumuntong hininga pa. "Ahh. Ella pumunta ka muna don." Utos ni Jayline na itinuro pa ang papaunta sa labasan.
"What? Haha are you fvcking serious Jayline." Nakangiting tanong ni Ella.
"Yes. Ppali! Ppali!" Sagot ni Jayline.
( Ppali it means faster in korea.)
"Aissh! Arasseo." Nakangusong sang-ayon ni Ella.
"Ahh. ate May, kausapin ko po muna ang kaibigan ko."
"Sige. Pero teka mag tatagal ba sya dito?" Tanong ni May.
"Hindi ko pa po alam, hindi kasi nagsabi yung kapatid kong magpapapunta sya ng kaibigan ko dito." Sagot ni Jayline kaya tumango-tango lang si May.
"Sige, pumunta kana don at baka hinihintay kana ni Ella."
"Sige po, mauna na muna ako." Paalam ni Jayline na tumango pa at tsaka naglakad pasunod kay Ella.
Tinanaw pa namin sya kaya nung hindi na namin sya makita ay pumasok na kami sa loob.
"Tristan." Tawag sakin ni May.
"Oh?" Tanong ko at nung tumingin ako sa kanya ay nakatingin sya sakin ng nakakaloko.
"Smell fishy! Hahaha!" Pangaasar ni May sakin sa hindi ko alam na paraan!
"What do you mean?!" Inis na tanong ko.
"Haha alam kong napansin mo din yung tinginan nung Ella Park na yon!" Natatawang sabi nya.
'Tsk. Pati ba naman yon ay napapansin mo?!'
"What are you talking about?! Tsk. Direct to the poit, May!" Inis ngang saad ko.
"Easy! Tristan, haha nag eenglish kana e, so haha hindi mo ba napansin yung tinginan ni Ella?" Tanong nya ng nakakaloko.
"Napansin ko din yon, okay?"
"See?! Haha!!" Natatawang nagkibit balikat pang pang-aasar nya.
"Tsk. Diko sya type! Okay?!" Inis namang bulyaw ko sa kanya.
"Wala akong sinabing type mo sya haha, I'm just fucking inquiring okay?"
"Tsk! Shut up." Nasabi ko nalang.
"Pero maganda sya kuya Tristan?" Singit na tanong ni Francis pero nung tumingin ako sa kanya ay nakangisi din sya.
"No!"
"Are you sure??" Nakakalokong tanong nya pa kaya sinamaan ko na sya ng tingin. "Hehe, sabi ko nga hindi sya maganda." Pilit ang ngiting sagot nya sa sarili nyang tanong.
Hindi na ako sumagot dahil hahaba lang na hahaba ang usapan namin lalo na kung ganyan sila magtanong sakin!
Ilang minuto pa ang nakalipas ngunit hindi parin bumabalik sila Jayline.
"Asan na kaya yung Ella?" Biglang tanong ni Francis kaya tinignan ko sya ng masama. Nagkataon naman na nakatingin din sa kanya si May ng nagtataka at si Manuel naman na wala paring pakeilam.
"Ba't mo hinahanap yon?!" Inis na tanong ko.
"Hehehe wala lang." Nakangiting sagot nya.
Nagkatinginan naman kami ni May na para kaming nag-uusap gamit ang isip naming dalawa. Hindu ko alam kung naiisip nya ang naiisip ko pero sana sakyan nya ang trip na gagawin ko.
"Ay teka lang pala May, nakalimutan kong pumunta kila Sister. Joyce pinapatawag nga pala ako." Biglang sabi ko na tumayo pa.
"Bakit daw?" Tanong ni May, Hahaha sabi na't sasakyan nya trip ko e.
"Tumawag daw kasi si Abby kanina pinapasabing uuwi na sya." Sabi ko na papalabas na sa pinto ng biglang tumayo si Francis at nagmamadaling sumunod sakin na humawak pa sa braso ko. "Bakit?" Tanong ko kay Francis.
"Sasama ako, baka biglang tumawag si Abby sasabihin ko namimiss ko na sya." Nakangiting saad nya na parang tumatakbo nanaman ang imahinasyon.
"Tsk. Wag na! Sasabihin ko nalang kay Abby na may bago ka ng 'gusto'!" Maduin na sabi ko na ikinagitla nya.
"A-Anong bagong g-gusto? W-Wla naman ah?" Kunot ang noong sabi nya na nakanguso pa! Hahaha gusto ko ng matawa sa reaksyon nya.
"Diba imbis na isipin mo si Abby eh 'mas' iniisip mo yun' si Ella?" Nakangising tanong ko.
"Tsk. Kuya Tristan!! Hindi ko iniisip yung Ella na yun, inaasar lang kita kaya binabanggit ko yung babaeng yun na mukhang may gusto sayo!" Inis na sigaw nya at sa pagkakataong ito ay ako naman ang nagulat sa sinabi nya.
Bakit naman ako ang nasali dyan?! Tsk, kahit anong pag papa-cute ang gawin non ay hindi ko sya magugustuhan.
"Bakit naman ako ang aasarin mo don?" Inis na tanong ko.
"Eh ang lansa ng tingin sayo eh!" Sabi nya na ngumuso pa.
"Tsk! Mga nakikita ng mata mo ah? Haha alis nga dyan!" Pagtataboy ko pa sa kanya, bumalik ako sa kama ko na ipinagtaka naman ni Francis. "Bakit?" Tanong ko dahil nakatingin padin sya sakin.
"A-Akala ko ba?" Tanong nya pa na tumuro pa sakin. "Aissh! Lakas mo talagang mang trip kuya Tristan!" Inis na bulyaw nya at padabog na bumalik sa kama nya at ang sana ng tingin sakin!
"Hahahahaha!!!" Malakas na tawa ni May kaya natawa din ako don, pati si Manuel ay hindi naiwasan ang matawa sa itsura-ng yun ni Francis.
"Ahhhh! Your so mean! I hate you all!" Sigaw nya samin sabay tayo at labas ng pinto!
Hindi na kami nakasagot dahil patakbo syang lumabas ng pinto papunta sa kung saan.
"Hahaha. In love ang kuya mo Francis!" Biglang sabi ni May na natatawa pa.
"Haha ganon talaga, lalo na yung gusto nya eh nasa korea! Hahaha" sagot ko.
Tumawa nalang si May at hindi na muling sumagot. Nakita ko naman sya na may kinuhang libro (nanaman) sa cabinet nya.
"Bago yan, May?" Tanong ko ng makita kong ibang libro ang hawak nya.
"Ah. Oo haha binigay ni Sister kahapon, ngayon ko lang mababasa." Hindi nakatingin saking saad nya.
Hilig ni May ang pocketbook kaya siguro ang drama nya minsan kasi puro love story yung binabasa nya.
"Uhm.. May, may gusto sana akong itanong." Saad ko.
"Ano yon?" Tanong nya na tumingin pa sakin.
"Bakit ang drama nyong mga babae?" Wala sa sariling tanong ko. Hindi ko alam kung bakit ayan ang naitanong ko sa dami ng pwedeng itanong.
"Tsk. Anong pumasok sa isip mo't ayan ang naitanong mo?!" Kunot ang noong tanong nya.
"Basta sagotin mo nalang, gusto ko lang malaman ang dahilan nyo." Saad ko.
"Tsk! Kami kasing mga babae ay emosyonal, madali kaming masaktan kahit ang liit lang ng bagay na nagawa nyong kamalian, madali rin kaming umiyak lalo na kapag nasasaktan nyo kaming mga babae. Ayaw namin sa lahat ay yung nababastos kami. Syempre kahit naman sinong babae ay emosyonal. Mapa-tomboy man yan o straight na babae at sa madaling salita 'sensitive' kami." Paliwanag nya.
Tsk! Dami pang pasikot-sikot eh sensitive lang naman kakalabasan! pero at least may nalaman ako.
Ilang oras na ang nakalipas pero wala padin si Jayline! Nasan na kaya yun? Kababaeng tao napaka-gala!
Hindi pa din nabalik si Francis, sana lang talaga ay magkakasama sila.
Mayamaya pa ng pagiisip ko ay laking gulat nalang namin ng biglang bumukas ang pinto at pumasok ang hingal na hingal na si Francis.
"A-Ate May! S-Si Jayline sinasabunutan ni S-Samant--" hindi kona pinatapos si Francis at nagmamadali na akong pumatakbo palabas. Nakita ko naman agad ang mga taong nagpupuntahan sa field kaya tumakbo nadin ako.
"Anong nangyayari dito!" Sigaw ko paraan para mapatingin sakin ang lahat ng taong nandito.
Pati nadin si Jayline na magulo na ang buhok ay napatingin sakin.
"Oh. Tristan!" Malanding sabi ni Samantha sa pangalan ko pero ni hindi ko sya pinagaksayahan ng panahon para tignan man lang.
Agad akong lumapit kala Jayline at tinignan ang namumula nyang mukha dahil narin sa bakat ng kamay na may sumampal sa kanya.
"Sinong sumampal sayo." Tiim bagang saad ko.
"Etong babaeng to! Fuckyou bitch!" Sabat ni Ella na itinuro pa si Samantha at pinakyuhan din nya.
"Who you? I'm not bitch!" Sigaw naman ni Samantha kay Ella.
"Yes you are a fvck--" Napigil ang pagsasalitang yun ni Ella ng wala sa sariling SINAMPAL ko ng malakas si Samantha.
"H-How dare you?!" Nanginginig sa galit na tanong sakin ni Samantha.
"At sino ka din para gumawa ng iskandalo dito?!" Tiim bagang tanong ko sa kanya dahil hindi na ako nakakapag-timpi.
"Ha! Bakit ba ayan ang kinakampihan mo?" Hindi makapaniwalang tanong nya.
"Why not?! She is my girlfriend! And you? I don't fucking care." Madiing saad ko. Kita ko sa mukha nya ang pagkagitla pero wala akong pakeilam don.
"G-Girlfriend?!" Tanong nya ng makaraos sa tulala dahil nga sa pagkakasampal ko sa kanya.
Hindi kona sya sinagot at humarap na lamang kay Jayline. Hinila ko na sya papunta sa room namin kasama nadin don si Ella.
"Ano bang nangyari?!" Tanong ko ng makapasok kami, hindi sya sumagot kaya. tumingin nalang ako kay Ella na tinitignan ang mukha ni Jayline.
"Are you okay?" Malumanay na tanong pa ni Ella kay Jayline.
"Yes." Sagot naman nya.
Tumango-tango lang si Ella tsaka tumingin sakin ng masama!
"What?!" Tanong ko ng hindi nya alisin ang masamang tingin.
"Fuck you! Wala kang kwentang boyfriend sa kaibigan ko!" Sigaw nya sakin at ramdam ko naman ang biglang pagkunot ng noo ko.
"Anong sinabi mo?!" Pigil ang galit na tanong ko.
"Narinig mo ang sinabi ko. Dahil sa ginawa mo--lalo mo lang pinag-init ang sungay ng babaeng yun samin!" Mahinahon na sabi nya ngunit ramdam mo ang inis sa pananalita nya patungkol kay Samantha.
"Hindi ba tam--"
"Tama na!" Sigaw bigla ni Jayline kaya hindi kona naituloy ang sasabihin ko. "Tumahimik na kayo." Malumanay na sabi na nya.
"Umuwi na tayo Jayline." Biglang sabi na naman ni Ella.
"What?!" Inis na tanong ko.
"T-Teka, bakit Ella?" Singit nadin ni May.
"Duh! Galit sa kanya ang mga babae dito dahil ang alam nila ay nilalandi ka ni Jayline!" Sigaw ni Ella sakin.
"Ella shut up!" Awat sa kanya ni Jayline.
"No! Kailangan nilang malaman dahil pag naiwan kita dito eh baka malaman ko nalang nakaburol kana pala!"
"Ella, please!" Nawawalan na ng pasensyang saad ni Jayline.
"Oh come on! Nakakapataka lang kasi dahil hindi mo nilabanan ang babaeng yun?!"
"Bakit nga ba hindi ka lumaban don?" Tanong ko.
Tumingin naman sya sakin, hindi ko alam bigla ang nararamdaman kong ito. Parang ang talas ng paningin nya at para akong sinasaksak sa pamamagitan non.
"Hindi ko yun nilabanan dahil alam kong pag ako ang sumampal don--pati tinga nya matatanggal." Hindi ko naintindihan ang sinabi nya dahil sa lalim ng pananalita nya.
"Sana ginawa mo." Singit na bulong ni Ella pero rinig padin namin tsaka sya pasiring na umiwas ng tingin.
Hindi na sumagot si Jayline at napapabuntong-hininga na lang. Ramdam ko ang inis nya pero ramdam ko din ang pagod sa katawan nya.
Naiinis ako dahil akala pala nila ay nilalandi ako ni Jayline! Mga walang utak! Ganon naba ako ka-gwapo para pag-awayan nila?!
"Jayline. Sasabihan ko naba ang kuya mo na uuwi kana?" Pang-asar ang tonong sabi pa ni Ella pero tinarayan lang sya ni Jayline.
"Isa pang banggit mo sa kuya ko, iisipin kona talagang may gusto ka sa kanya." Pagbabanta ang tonong sabi ni Jayline ngunit may bakas parin ng inis.
"Ha! Hindi ko sya type! Wala sa bukabolaryo ko ang mag jowa ng kapatid ng kaibigan ko!" Sigaw nya na inismiran pa si Jayline.
"Okay." Walang ganang sagot nalang nito. "Hanggang kelan kaba rito?" Mataray na dagdag tanong nya.
"Hanggang sa monday." Nakangusong saad nya.
"Monday? So maaabutan mo pala ang Foundation Day dito." Tatango-tangong sagot naman ni Jayline.
"Talaga? Kelan ba iyon?" Excited na tanong pa ni Ella.
"Sa Saturday na."
"Saturday? Hahaha dalawang araw nalang pala. Nae-excite naman ako dyan?" Nakangiting dagdag nya.
Hindi na sumagot si Jaline kaya tumahimik nadin ang buong kwarto. Nakakabagot talaga dito at hindi maiiwasan mabaliw sa sobrang kaiisip.
DUMAAN ang dalawang araw at araw na ng Foundation Day namin, masaya ang bawat taong nakakasalubong ko.
Maayos nadin ang pananatili ni Ella dito dahil hindi narin kasi sila inaaway ni Samantha at ang ibang kababaihan dito.
Inaantok ako ngayon dahil hindi ako masyadong nakatulog kanina, bagama't alas kwatro palang ng madaling araw ay ang dami ng gising na tao dahil nga sa pagsisimba namin sa chapel ngayon, maliit lang na chapel ang mayroon ang dorm na ito dahil tuwing first friday lang kami nag pupunta dito o kaya naman kapag Sunday ngunit wala namang pilitan na nangyayari, kung sino lang ang gustong magsimba ay sya lang.
Hindi ko maiwasan ang ma-pahikab dahil nga sa hindi kumpleto na tulog ko.
Ang dating kama ni Abby ay syang tinutulugan naman ni Ella, kaso kung anong ingay noon ni Abby ay sya ding mas ingay ni Ella. Nakakarindi din sya pero minsan ay nakakatuwa.
"Hey Jayline, eodie ga?" Pabulong na saad ni Ella kaya napatingin ako sa kanya.
"Restroom." Maikling saad nya.
Naglakad nga si Jayline papunta sa cr, nakakaimbyerna silang mag-usap ni Ella, minsan hindi ko maintindihan dahil parehas silang nagko-korean. Si Francis naman ay panay ang pakikinig dahil nakakaintindi sya ng lahat ng hangul, ako naman ay hindi gaano o mga basic lang ang alam ko dahil sa tagal ko ng nasa Philippines ay nakalimutan kona ang iba pa.
Si May naman ay napaghahalataan ko ng nagseselos sya kay Jayline sa twing magpapasama si Manuel, kapag ganon ay ang init ng ulo nya, lagi syang nakasigaw!
Si Jayline naman ay maliit padin, hehe lalo syang nagiging cute sa paningin ko. Nakakaasar lang dahil natututo na syang mang-asar sakin ngayon, lalo na sa umaga kung kelan may sipon ako.
Hindi ko naman kasi alam kung bakit paggising ko eh may sipon ako! Pero minsan naman wala lalo na kapag mainit ang panahon.
Hindi kona napakinggan pa ang sinasabi nila sister dahil sa pagmumuni-muni ko.
Bumalik din naman si Jayline, pagkatapos ng mga ilan pang paalala nila Sister ay tinapos din nila kaagad ang simba.
Dalawang oras at mahigit din ang nagamit namin ngayong araw at nakakatuwa lang isipin na nararamdaman kong masaya naman ang mangyayari mamaya.
'Sana..'
Nagsisilabasan na kami papunta sa kanya-kanyang kwarto ng biglang may matumba sa harapan ng pinto kaya agad na naglapitan ang mga tao.
Pati sila Sister ay nagulat kaya naman ay nagmamadali din silang nagsilapitan at tinignan kung sino yung natumba.
"Anna! Anna!" Sigaw nung isang babae na papalapit sa natumba kaya nakita nga din naman kung sino yun.
"Anong nangyari?" Natatarantang tanong ni Sister.
"Bigla nalang po syang nahimatay." Paliwanag nung isang kasama nila.
"Dalhin nyo na sya sa clinic!" Sigaw na utos pa ni Sister, kaya dali-dali syang binuhat ng ibang lalaki na malapit sa kanya.
"Hey where are you going?" Biglang tanong ni Ella kaya napatingin ako sa kanya kung sino ba ang tinatanong nya, nakita kong si Jayline ang kausap nya at papaalis nga ito.
"May kukunin lang ako." Sagot ni Jayline, kaya hinawakan ko ang braso nya kaya napatingin sya sakin na naghihintay ng sagot.
"San kaba pupunta?" Nagtatakang tanong ko, hindi ko alam kung bakit naluluha sya kaya bigla akong nag-alala.
"Jom dowajuseyo.." Mangiyak-ngiyak nyang saad kaya lalong kumabog ang puso ko para sa kanya.
( please help me..)
"Why?" Tanong ko matapos maintindihan ang sinabi nya.
"Y-Yung p-panyo ko.. H-Hindi ko alam k-kung saan ko n-naiwan?" Umiiyak ngang saad nya, pati sila May ay napalapit samin dahil nakita nilang naiyak si Jayline. Hindi ko maintindihan kung bakit sya niiyak para sa simpleng panyo.
"Panyo?" Pagsisiguro ko pa.
"Yes.. M-May sentimental value kasi yun sakin." Nakatingin sa mga mata kong saad nya.
"Okay! Okay! Hahanapin natin." Saad ko at nakakitaan ko naman sya ng gumaan yung itsura nya dahil sa narinig nya.
"K-Kamsahamnida." Saad nya kaya pinahid kona yung luha nya sa mukha.
"Uhmm. Ate Jayline may nakita akong panyo duon sa upuan natin kanina, color white ba yun?" Tanong pa ni Francis kaya aligagang napatingin si Jayline sa kaninang inupuan namin.
"Eodiseo?" Tanong ni Jayline na dali-daling pumunta sa upuan.
(Where?)
"Dyan ko lang nakita yun kanina e." Naka kunot ang noong tugon nya ng makitang wala dito ang panyong hinahanap.
Hinanap pa namin iyon sa buong hilera ng upuan, kahit sa mga naalalang nilakadan ni Jayline ay pinuntahan din namin nagbabakasakaling makita namin ang panyo nya.
Napansin kong wala si Manuel kaya agad akong tumingin kay May kung kasunod nya lang ba ito ngunit wala talaga sya, kaya lumapit ako kay Francis na hindi naman nalalayo ang paningin sakin.
"Where's Manuel?" Tanong ko at sya naman ang naglibot ng paningin sabay tingin sakin.
"I don't know." Nagkibit balikat pang sagot nya.
Wala pang limang minuto ay nakita kong papasok sa chapel si Manuel. Naglakad sya papunta sa gawi namin at takang tumingin.
"Anong ginagawa nyo? Hinanap ko kayo sa kwarto akala ko ay nanduon na kayo pero wala pa kaya triny kong bumalik dito." Paliwanag ni Manuel.
"May hinahanap kasi kaming panyo ni ate Jayline." Sagot ni Francis.
"Panyo? Yung white?" Tanong ni Manuel at dali dali naman kaming tumango.
"N-Nakita moba?" Humahanap ng pag-asang tanong ni Jayline.
"This?" Tanong nya na may kinuha pa sa bulsa at ipinakita ang puting panyo.
"Ne! Ne! Ohmygod! Thank you Manuel! Thankyou!" Biglang masayang saad ni Jayline na yumakap pa kay Manuel.
"A-ahh hahaha welcome." Naiilang na sagot ni Manuel.
"Saan mo ito nakita?" Masayang tanong ni Jayline.
"Ang totoo nyan ay hindi ako nakakita dyan, may lumapit saking babae kanina at ibinigay yan ang sabi nahulog mo daw kanina nung nag cr ka." Paliwanag ni Manule.
"Mianhae.. Napagod pa kayo ng dahil sa akin, sorry talaga" Paghihingi nya pa ng tawad.
(Sorry.. Napagod pa kayo ng dahilsa akin, sorry talaga. )
"Okay lang, inagatan mo nalang yan sa susunod." Sagot ni May kaya nagyakap-yakap pa kami.
Bumalik na kami sa kwarto namin upang makapag-ayos ng gagamitin para mamaya. Ang sabi kasi ni Sister ay kailangan lahat ng myembro ng bawat kwarto ay may ipepresent a mamaya. Dalawang minuto lang naman ang itatagal na pagtatanghal kaya sumang-ayon ang lahat.
"Handa naba kayo para mamaya?" Nakangiting tanong ni May.
"Oo naman!" Sagot namin.
Kinakabahan ako kahit na hindi ito ang unang beses na magpeperform kami sa intablado.
"Your smile is beautiful." Biglang bulong ko kay Jayline kaya sumama ang tingin nya sakin.
"Jalsaenggisyeonneyo" bulong nya ngunit hindi sakin! Binulong nya lang yun sa hangin at pasiring na iniwas ang paningin.
( Your handsome.)
"What?" Tanong ko at natawa lang sya.
"Never mind." Natatawang sagot nya.
"Tsk! Pakurya-korreano pa kasi! Nakakainis!" Inis ngang bulyaw ko.
"E diba koreano ka naman?" Natatawa pading tanong nya.
"Oo pero ilang taon na ako sa pilipinas Jayline!"
"Tsk. Okay.."
"Hahaha gusto mo kuya explain ko sayo yung sinabi nya?" Nakangising tanong sakin ni Francis kaya nilakihan naman sya ng mata ni Jayline.
"Sige! Sige" nagmamadaling pagpayag ko.
"Hahaha!! Ayaw ata ni ate Jayline eh." Tumatawang sagot nya kaya sinamaan ko sya ng tingin
"Sabihin mona!"
"Si ate Jayline na!"
"Isanghan!" Inis na sagot ko.
( Fanny! )
"Sasabihin koba ate Jayline?" Tanong pa ni Francis kaya lalo akong naiinis.
"Ani." Umiiling na sagot ni Jayline.
( No. )
Naiinis na talaga ako at alam nila yon! Gaya nga ng sabi ko ay may nalalaman parin naman ako na korean language ang kaso ay kakaunti na lamang.
"She said, your handsome." Biglang singit ni Manuel at si Jayline naman ang natigilan. Miski ako ay nabigla sa sinabi ni Manuel.
•••••🐰❤🐤•••••
Maraming-maraming salamat po! Diko lubos na maisip na may magbabasa ng story ko. Hahaha thankyou po talaga!
Pasensya na po sa sobrang tagal ng pag update😢sorry din po sa SOBRANG dami ng maling spelling. Sorry po talaga.
Pagpasensyahan nyo na po ako dahil phone lang po ang gamit ko sa pagta-type tsaka sobrang log po nya, huhuhu sorry po talaga ang thank you po again and again. And---
PLEASE DON'T FORGET TO VOTE, COMMENTS AND FOLLOW.. THANK YOU..❤❤❤❤