Onnyx's POV
"Wait! Who are you?! France!! France!!"
I shouted when the drug has no effects anymore.
"Please, don't hurt her!!! Please!!! I beg you!!!"
I pleaded.
"Shut up, Onnyx! Wala kaming pakialam sa kanya. Ikaw lang ang kailangan ko."
Sagot sa akin ng isang boses babae.
"Let go. Remove it."
Dinig ko pang sabi niya.
Inalis ang takip sa ulo ko. Nakita ko ang paligid. Nasa isang yate kami. Nasa gitna kami ng dagat. Anong ginagawa namin dito? Ang gagawin sa amin dito? I should've listen to France. This is all my fault.
"Who are you?"
I asked.
"Me?"
She smirked.
"I'm Lucille Versace, former leader of M Empire."
She introduced herself.
There's something in her eyes. I could see the anger and other emotions as she answered me who she is.
"Anong kinalaman ko sa'yo? I don't even know you."
Wika ko.
Lumapit siya sa akin at ipinako niya ang tingin niya sa mga mata ko.
"Wala nga. Hindi rin naman kita kilala. Pero may isang taong malapit sa'yo ang may atraso sa akin. Yung taong 'yun ang umagaw ng lahat ng meron ako simula nung bumalik siya dito."
Seryoso niyang sabi.
"And? Don't you know the mafia rule? I was once a mafia member but I resigned. Alam kong alam mong hindi mo ako pwedeng basta bastang galawin."
Sabi ko.
Napatawa siya.
"Sino bang may sabing I have plans against you? I am after that someone. Sabihin na nating magpapahiwatig lang ako gamit ka. Para kasing nag eenjoy na siya sa trono niya."
Aniya.
I released a deep sigh.
"Look, Miss Versace. Can't you just stop this or better to exclude me on your revenge because I have nothing to do with it."
- Ako
"No! Hinding hindi ka pwedeng mawala sa mga plano ko! Sisiguraduhin ko namang ikatutuwa mo kung sino yung taong tinutukoy ko."
Naka ngiting sagot niya.
"What do you mean? Who is that someone?"
I don't know why, but my heart starts to beat fast to the point that I can't control it anymore. When she said that, one person just crossed in my mind. Could it be her? Could it be...FEAR?
"I think she's coming, Lucille! Let's go."
Someone interrupts.
Tila nataranta silang lahat maging ang babaeng nasa harap ko.
"We're leaving Onnyx. I know, you'll be happy when you learned who that someone is. I just wish the plan goes accordingly."
She said then she smiled horribly.
Paalis na siya nang mag iwan siya ng mga salitang nakapagpa kaba ng tuluyan sa buong sistema ko.
"You'll die together if that someone failed to save you."
- Lucille
Pag alis niya saka ako kinaladkad ng lalaking armado at dinala sa itaas ng yate.
"Where's France?! Let her go!!"
I shouted at him.
Hindi siya nag salita.
"Get your filthy hands off of him."
Dinig kong sabi ng isang boses na napaka pamilyar.
Am I hallucinating? My eyes started to fill with tears anytime soon will fall. Hindi ako pwedeng magkamali! It is her!
Nakarinig na lamang ako ng sunod sunod na putok ng baril. Hinanap ko kung saan nanggaling yung boses pero hindi ko siya makita.
"FEAR!"
Sigaw ko.
Sandaling tumigil at tumahimik ang paligid. Wala na akong marinig. Lumakad ako at hinanap ang boses ng taong iyon.
"FEAR!"
Hiyaw kong muli.
Nang tangkain kong bumaba ay siya namang pag sipa sa likuran ko dahilan upang mapa salampak ako. Nakatanggap pa ako ng sunod sunod na suntok sa mukha ko. Matapos ang ilang bugbog, initayo ako nito saka kinaladkad sa railings ng yate.
"Here he is! Catch him if you can!"
Pag tapos ng linya niyang iyon, itinulak niya ako at wala akong nagawa kung hindi ang ihanda ang sarili ko sa maaaring kahantungan ko. My hands were tied. What do you expect?
"NO!"
Narinig kong muli ang boses na iyon.
I can't be wrong. Hinding hindi ko makakalimutan ang boses na 'yon. Boses ng babaeng mahal ko... Sobrang tagal na ng panahon bago ko narinig muli ang mala anghel na boses niyang 'yon. She's alive!
Naramdaman ng katawan ko ang malamig na tubig na yumakap sa akin palubog. Hindi ako pwedeng mamatay! She's alive! My love...my boss lady...
I tried to go up pero patuloy akong hinihila pailalim. Sinubukan ko ring tanggalin ang nakatali sa kamay ko, but damn! Too much knots! Nawawalan na ako ng hangin nang maramdaman kong hinihila ako papataas. Narararamdaman ko na rin ang unti unting pagkawala ng malay ko. I can't.
"Help me!"
Damn! Am I dreaming?
"Onnyx? Do you hear me?!"
Tanong niya sa akin.
Nanlalabo ang paningin ko. Hindi ko makita ng maayos ang itsura niya. Kailangan kong makasigurado. Kailangang may panghawakan ako. Naramdaman ko ang pag dampi ng labi niya sa labi ko. That feeling...
"Onnyx! Wake up!"
Hiyaw niya.
"Queen. France is here. Let's go now."
Dinig kong sabi ng isang boses na pamilyar rin.
After those lines, I coughed so hard...
"Onnyx! Are you okay?"
"FEAR..."
"Onnyx wake up. This is France!"
***
"That's impossible, Onnyx."
Komento ni France pag tapos kong ikwento sa kanya ang nangyari.
Napa kunot ako sa sinabi nito.
"What do you mean?"
I asked.
She cleared her throat.
"Because I saw no one except you."
Sagot niya na para bang sigurado siya.
Tumayo ako mula sa pagkakahiga. Nag protesta siya pero nag pumilit ako. Lumapit ako sa basang mga damit na naka kalat sa sahig. Pinulot ko ang mga 'yon saka inilagay sa cr. Pag balik ko, tahimik lang siyang naka titig sa kanyang isang tasang kape.
"Paano mo ipapaliwanag kung sino ang nag ligtas sa akin? Imposibleng ikaw dahil hindi ka naman basa."
Sabi ko.
Napa tingin siya sa akin. Matagal bago siya sumagot.
"That guy!"
Bigla niyang sabi.
"Sino?"
Usisa ko.
"The guy who saved me was the one who saved you! The magician guy."
Sabi niya.
"What? Are you okay?"
Tinignan ko siya na para bang kalokohan ang mga pinag sasabi niya.
Tumayo siya at lumapit sa akin.
"Hindi ako nababaliw! Totoo kasi! Binigyan nga niya ako ng isang itim na rosas."
Pagpupumilit niya.
"Itim na rosas?"
Ulit ko.
Tumango siya. Bigla kong naalala yung gabing nakakita ako ng isang itim na rosas sa tapat ng pinto ng gallery ko. Hindi kaya connected ito?
"I will cancel my exhibit. I think I have to investigate about what happened to us."
I announced.
"Ano?! Hindi! Okay ka naman. Okay lang rin ako. Umuwi na lang tayo. Please."
She's begging.
"France, I have this feeling na si FEAR nga 'yun. I have to find out. Gustong gusto ko na siyang makita."
Paliwanag ko.
"Onnyx, you must listen to me. She's dead already. Why don't you try to move on? Tutulungan kita."
I can see the sincerity in her eyes but...
"France, I'm sorry. My decision is final."
---
3rd Person's POV
*Mystery Maxwell's flashback
Alas tres na ng mga panahong ito pero hindi pa rin natitinag sa pagkakaupo si Mystery Maxwell sa kanyang upuan. Malalim ang kanyang iniisip at ang mga sikretong nagkukumawala ang siya dahilan kung bakit hindi siya pinapatahimik lalo na sa gabi. Hinithit nito ang kanyang paubos na, na sigarilyo saka ipinudpod sa ashtray nito.
"I know you're alive FEAR."
Sabi niya sa sarili.
Umayos ito ng upo saka isinandal ang mga siko sa mesa. Kahit gaano pa kalalim siyang mag isip, hindi pa rin nawawala ang pagiging alisto nito.
"Who are you?"
Tanong niya sa taong naka sandal sa pinto ng kanyang opisina.
"Gosh. There's no light in this room plus the fact that you're in a deep thought, yet you still manage to feel my presence?"
Sarkastikong sabi ng taong iyon.
Lumabas siya mula sa madilim na parte ng silid na iyon. Umupo siya sa unahan ng mesa ni Mystery. Magkaharap na ngayon ang dalawa. Mystery switched on the light. Nagulat man ang estranghero, nakontrol niyang hindi 'yun ipahalata.
Nang mag liwanag ang buong silid, nakita ni Mystery ang itsura ng lapastangang pumasok ng walang pahintulot sa kanyang opisina. He recognizes the stranger immediately.
"Lucille Versace. One of the leader of M Empire."
Wika ni Mystery.
"Woah! You know me? Am I that popular?"
Nakakalokong sabi nito.
"Baka nakakalimutan mong isa ako sa mga matataas na miyembro ng World Wide Mafia."
Seryosong sabi ni Mystery.
"How ironic no? Kilala mo ako bilang isa sa mga miyembro ng M Empire pero hindi mo alam na wala na ako sa organisasyong iyon dahil sa isang taong matagal nang nag balik."
Naka ngiting sabi niya.
Napakunot ang may katandaang lalaki at tila napaisip.
"What do you mean?"
Tanging naisagot nito.
"FEAR is back."
Rebelasyon nito.
Mystery twitched.
"What?"
- Mystery
"She's alive."
Ulit ng dalaga.
"How sure are you?"
Mahinang tanong niya.
"Dahil nasa Arkazea siya. Simula nung bumalik siya, I quit because of the changes she did to the whole organization. Hindi ko na naramdaman 'yung pagiging lider ko dahil hindi nasusunod at naririnig ang mga payo ko. Naimagine mo ba kung gaano kasakit at sampal 'yun sa akin?"
Tila nanggigigil na litanya nito.
Napatayo si Mystery mula sa pagkakaupo. Pumunta siya sa harap ng kanyang mesa saka umupo sa tapat ni Lucille.
"Gaano na siya katagal sa M Empire? Bakit...Bakit walang lumalabas na balita?"
Utal na tanong ni Mystery.
"3 years."
She answered.
"3 years? Not 5 years?"
- Mystery
"Yeah. Unfortunately, she suffered from a depression for 2 years. No one knows her whereabouts for those two years. Bigla na lang bumalik at nakialam sa pamamalakad namin sa M Empire."
Kwento ng babae.
Natahimik si Mystery kaya nag salitang muli si Lucille.
"You know what, Mr. Maxwell, I'm not here to catch up with you. May kailangan ako sa'yo."
Diretsang sabi nito.
Napatingin si Mystery sa misteryosong babaeng ito. Maya maya'y tumawa ito ng malakas.
"Sino ka para pagbigyan ko?"
Matapang na sagot ni Mystery.
"You'll help me whether you like it or not. Alam mo kung bakit?"
Lumapit ito kay Mystery saka siya ngumiti ng kakaiba.
"I know your secrets."
Bulong niya.
***
"Ehem! Sir?"
Agaw ni Oceanus sa atensyon niya.
Nagising si Mystery mula sa malalim na pag iisip nito.
"Are you alright, Sir?"
He asked.
Tumango ito saka humarap sa kanyang members.
"Since, Harrington and Grix are now okay, they will handle this next transaction. Is that fine?"
Baling ni Mystery sa ibang usapan.
"Yes sir."
Nicole Erin and Jace Grix both answered in chorus.
"What about us? What will be our next task?"
Tanong ni Galaxy.
"Magpahinga muna kayo. I can manage. Siguro, mag bakasyon muna kayo ng dalawang linggo. Hindi ba't ikakasal ka na Skylar?"
Anunsyo nito.
Umayos naman ng upo si Skylar saka tumango. Ni hindi rin nito napigilan ang mapangiti habang naka tingin sa kanyang suot suot na sing sing.
"I guess all the people here are invited. Just prepare then, for Skylar's wedding. You may now find the best and expensive gifts you could give. Ang lalaki ng mga kinikita niyo kada araw!"
Biro ng kanilang lider.
Nagtawanan ang lahat maliban sa tila naiinip na si Aris Dritton.
"Enjoy life first. Bago kayo sumabak muli sa giyera, siguraduhin niyong nagsaya na kayo. Baka hindi niyo ulit maranasan ang mga masasayang bagay."
Sumeryoso ang lahat.
Inagaw ni Oceanus ang atensyon ng lahat.
"You can go now. Mag iingat kayo."
Sabi nila saka nagsitayuan lahat at lumabas.
Nang dalawa na lamang sina Oceanus at Mystery sa silid na iyon, inusisa ng kaibigan ang tila malalim na nag iisip na si Mystery.
"May problema ba, Mystery?"
Tanong niya.
"Oceanus. We need to get ready anytime. Si FEAR, magbabalik siya."
Sabi ng lider.
Nawala sandali sa kanyang sarili si Oceanus ng marinig ang sinabi ng kaibigan, ngunit agad ring bumalik sa wisyo ng napagtantong wala siyang magagawa upang pigilan ito.
"Anong balak mong gawin?"
Sa halip ay itinanong niya iyon.
Umiling iling si Mystery na para bang wala pa siyang konkretong plano kung ano ba ang dapat gawin kung sakaling mangyari nga ang magaganap na pagbabalik ni FEAR.
"Hindi ko alam. Sa tingin mo, anong dapat gawin ko?"
Ibinalik niya ang tanong.
"Dapat bang ihanda ko ang sarili ko sa ano mang gagawin sa akin ng taong iyon?"
Dagdag pa niya.
"Sa tingin ko, dapat mo nang iwan ang grupong ito. Bumalik na lamang tayo sa World Wide Mafia. Doon, may batas na bawal patayin ang kahit na sino, kahit gaano pa kalaki ang kasalanan mo. Miyembro pa rin tayo, Mystery."
Suhestyon ni Oceanus.
"Wala na akong kawala. Siguro, wala na akong dapat gawin kung hindi ang ikumpisal lahat ng kasalanan ko sa pamilya ni FEAR."
Mahinang sabi nito.
"Ano? Sasabihin mong naging kasabwat ka ni Blood sa pagpatay kay Xander Robertson? Alam nating pareho na tinakot ka ni Blood dahil sa inggitan sa M Empire at sa asawa ni Xander. Hindi mo pwedeng gawin yan."
Tutol ni Oceanus sa balak gawin ng kaibigan.
"Kahit na. Kung ginawa ko lang ang tama at naging tapat ako sa sinumpaan ko...baka buhay pa rin hanggang ngayon ang tunay na lider ng M Empire."
- Mystery
"Nag sisisi akong napagkaisahan ang mga Robertsons. Wala na akong nagawa. Pinatay pa rin ng grupo ni Blood ang pamilya ko. Napakalaki ng kasalanan ko."
- Mystery
"May isang batas ang WWM. Isa ka sa mga may sala kung bakit napatay ang lider ng M Empire at kanilang miyembro. Kapag nalaman na ng lahat ang ginawa mo, hinding hindi sila magpapatawad."
- Oceanus
"Minsan ba, tinangka mong patayin si FEAR upang matabunan at mabaon na ng tuluyan ang ginawa mo?"
Tanong ni Oceanus na nakakuha ng buong atensyon ng lider.
"Oo."
Sagot nito.
Nanlaki ang mga mata ni Oceanus sa isinagot sa kanya.
"At nagtagumpay akong patayin siya nung araw na 'yun."
"Mystery..."
"Ginawa 'yun ng taong may rason para patayin siya. Ang ginawa ko lang ay sinuportahan ko siya."
---
Nicole Erin's POV
The leader's actions were suspicious lately. He has been out of his mind literally all the time and it seemed like, something's bothering him. Oh, yes. We're back anyway, I heard I almost got killed while I was unconscious. Thanks to Skylie and Red. Also to...Grix.
I glance at him at natahimik lang siya. Wala ring emosyon ang kanyang mukha. Gumawa ako ng way para maka gawa ng conversation. Matagal man akong natulog pero hindi ko nakakalimutan yung ginawa ko bago kami napahamak.
Ang hindi ko lang maalala kung naamin ko ba ang totoo o hindi.
"Ah, Jace. Gusto mo bang kumain?"
Umpisa ko.
Lumingon siya sa akin.
"Sige."
Maikling sagot niya.
Siguro this is the right time para umamin. Gusto kong mag simula, mula sa pinaka umpisa. Alam ko kasing nalilito siya sa mga pinagsasabi ko nung gabing 'yun. Ayoko rin ng malabong usapan.
"Uhm..."
"Teka. I think I forgot my phone on the conference room. Babalikan ko lang."
Sabi niya.
"Samahan na kita."
Sabi ko.
Lumakad kami pabalik sa conference room. Hindi pa naman kami nakakalabas ng headquarters. Bubuksan na niya ang pinto nang makarinig kami ng pag uusap sa loob. I think that's Sir Maxwell and Oceanus.
"At nagtagumpay akong patayin siya nung araw na 'yun."
That was Sir Maxwell's voice.
"Mystery..."
- Oceanus
"Ginawa 'yun ng taong may rason para patayin siya. Ang ginawa ko lang ay sinuportahan ko siya."
- Mystery
Agad binitawan ni Jace ang hawakan ng pinto. Hinawakan nia ako saka kami mabilis na lumisan sa headquarters. Nang makasakay kami ay para bang may humahabol sa amin sa sobrang bilis magpatakbo ni Jace.
"Jace calm down. Baka maaksidente tayo!"
I protest.
He immediately slow down the speed nang mapag tanto niyang naging impulsive na naman siya. Inihinto niya ang kotse sa may gilid ng kalsada. Mukhang nakalayo naman na kami.
Humawak siya sa kanyang sentido saka hinilot hilot iyon. He's stressed.
"What the hell was that?"
He cursed.
"Do you think, Sir Maxwell is manipulating us?
I asked instead.
"I don't know. But now I know why he was very persistent in looking for FEAR maybe because he wanted to make sure that she's really dead. That's kinda sucked. I felt like we're being fooled."
He responded.
"Me too."
Tanging nasabi ko.
Tumingin siya sa akin at ganun din ako.
"What we heard...let's keep it a secret for now. I guess nobody doesn't need to get involved. Okay?",
Sabi niya.
Tumango tango ako bilang pag sang ayon. Kapag nalaman ng lahat 'pag nagkataon, siguradong gugulo ang grupo. Ang dating mga miyembro ng mafia FEAR ay maaaring usigin ang grupong ito. Hindi ko gugustuhing kami kami ang siyang nagpapatayan.
"Tama nga ang kutob ko. He has been acting so weird these past few days. Don't you think someone intruded? I mean, bakit niya aaminin ang ganung bagay kung walang umusbong na dahilan at impormasyon, hindi ba?"
Sabi ko.
"Possibly. We can check the CCTVs to make sure."
Suhestyon niya.
"Basta, we need to act normally. We can't afford to get caught. Mystery may be kind in a way but I guess if he has to kill, he will. We have an information that is really confidential."
Dagdag pa niya.
I nodded.
---
FEAR's POV
"Hi, FEAR! Lucille here."
Masayang bati niya sa kabilang linya ng telepono.
My blood went immediately on my head. I don't know why but whenever I hear her voice or see her, I feel so irritated and stressed. Goodness gracious.
"Yes, Lucille?"
I answered.
I heard she chuckled. What a b*tch.
"I just missed you, FEAR. My dear cousin."
Tila lasing siya nang sabihin niya iyon.
"You're drunk, Lucille. Get a life."
Tugon ko.
"Get a life? I have had a perfect life there! Sa M Empire! Before you came. You are so insensitive to the point na parang invisible ang pakiramdam ko. Mag pinsan tayo diba? Pero binalewala mo ako! Is it because my mother is just an adopted child of your father's parents, kaya wala akong karapatang maging parte sa grupo ng mga Robertsons? Is it?"
Mahaba at walang kwentang litanya niya.
Binitiwan ko ang pen na hawak ko. Lets give this b*tch a bit time. Napaka kulang sa pansin!
"No. I never thought of that. Ikaw lang ang nag iisip ng mga exaggerated na bagay. We were close right? But who chose to leave the M Empire and get mad at me for no reason? Hindi ba't ikaw?"
I replied.
That's true. I was still lucky to have a memorable childhood because of her. My first best friend. But we parted ways when shit happened and I never heard anything 'bout her for years. I just met her again when I get back here. She changed a lot. She's even more beautiful but the old little girl who was 10 years old back then was no longer sweet and kind. She became a demon.
"Who the hell would wanted to stay in a place where no one sees her worth? Bakit pa akong naging lider kung hindi mo lang rin papakinggan ang mga iminumungkahi ko? You're such a b*tch, FEAR. How did you do this to me?! We're like sisters back then!"
She shouted on the other line.
"I'll hung up now, Lucille. I don't have much time. The Queen of M Empire is really busy."
I said then I was about to hang up when she said things that make my heart skip its beat.
"Onnyx is here in Arkazea. Would you mind if he may have a little bit of your time? I think, one of my men will push him in the water of Secret Paradise anytime just for fun. Thanks to you ex lover, he satisfied my boredom."
Napatayo ako sa sinabi niya.
"Wait! Are you..."
"I am not joking around. Pakinggan mo."
"Wait! Who are you?! France!! France!!"
I heard his voice.
For the longest time, I finally heard his voice. I almost cried but I gues s it isn't the best time. She cut the line and that's the time to run and save him from those b*tches.
"Queen. Where are you going? Mayroon kayong midnight meeting---"
"Come with me, Robin. I need your help."
***
"What's happening? Nung isang araw ka pa nag kukulong dito."
Dinig ko ang pag pasok ni Unique.
Gosh. Another stress.
"Nothing."
Tipid kong sagot.
Umupo siya sa kama, sa tabi ko.
"You know, I don't like secrets at ayoko rin ang nanghuhula. Are you hiding something from me?"
Sabi niya.
Umiling ako.
"I just don't feel myself these days. I just want to stay here. We don't know, maybe tomorrow I'm ready to get back to work."
Sabi ko.
Umakbay siya sa akin saka niya inilapit ang kanyang ulo sa pagitan ng mukha at balikat ko. This guy's worrying too much. Too paranoid.
"Why so? Is there something bothering you?"
He asked.
"Wala."
I replied. I hold his hand.
"Okay. Uhm, are you free tomorrow night?"
Pagbabago niya ng usapan.
Napa ngiti ako at alam kong naramdaman niya iyon.
"Are you asking me on a date? Hahaha!"
Natatawang tanong ko.
Umayos siya ng upo saka niya hinalikan ang kamay ko.
"Kung hindi ka lang naman busy. Pero dapat matuloy ang date na 'to dahil may importante akong sasabihin sa'yo."
He smiled.
I nod.
"Yes?"
"Yes."