"Miracle"
"Ano yan?"
Napatingin ako kay Janella na kakapasok lang galing sa labas. Umupo siya sa tabi ko at tiningnan ang hawak ko.
"Rosary? Hindi ko alam na religious ka pala cookie monster?"
Napangiti naman ako.
"Hindi ako religious na tao. Minsan nakakaligtaan ko na pumunta sa church."
"Eh bakit may rosary ka?"
"It's a gift from someone."
Tumango tango naman siya. Kinuha niya yun at tiningnan. Kinuha ko naman ang script ko para magkabisado.
"Cookie monster?"
"Hmm?"
"Anong madalas mong hinihiling kay God?"
"Hmm..ang totoo niyan wala. Palagi lang akong nagpapasalamat sakanya. Sa lahat ng blessings."
Tiningnan niya ko.
"Talaga?"
Tiningnan ko ang rosary na hawak ni Janella.
"But now, I'm praying for a miracle."
"Miracle?"
Tumango ako. Kinuha ko sakanya ang rosary na yun.
"Because I badly need one, just one."
"Bakit?"
"To have a courage to save myself to the pain I'm feeling right now."
"Cookie monster.."
Tumayo ako at itinago ang rosary sa bulsa ko.
"She gave this to me."
"From Julie Anne?"
"Yeah. From Julie Anne."
"May nangyari ba?"
Umiling ako.
"Wala pa pero baka malapit na.."
"Are you ready for that?"
Ngumiti ako sakanya.
"I don't know."
"Alam mo Cookie Monster, naiintindihan ko yung pinagdadaanan mo at kung ako man ang nasa posisyon mo isa lang naman ang gagawin ko. Kakausapin ko siya. Sasabihin ko kung anong nararamdaman ko."
"And then?"
"Alam mo, wag kang matakot sa magiging resulta ng pag uusap na yun. Yun lang ang tanging paraan para malaman mo kung pareho pa ba kayo ng nararamdaman."
"Paano kung hindi na?"
"Well, kung hindi na kayo pareho, tanggapin mo. Ganito kasi yan, kapag talo ka na pero ayaw mo pang sumuko, magpahinga ka muna. Kapag masakit na, pagalingin mo muna. At kapag mahal mo pa, sabihin mo sakanya. Simple lang naman talaga yung mga bagay bagay para maayos ang problema. Iniisip kasi agad natin na masasaktan tayo sa magiging resulta kaya naduduwag tayong harapin yung katotohanan."
Pilit akong ngumiti sakanya at naupo nalang. Nagsimula na kami mag throw lines at habang nagaganap yun iniisip ko lahat ng payo ni Janella kanina. Kaya ko na ba? Handa na ba kong harapin siya? Tumayo ako.
"Oh Elmo, bakit?"
"Uhm, may kailangan lang po akong puntahan. Babalik din po ako. Pwede po ba?"
"Ah, okay sige." Sabi ng isang staff.
Tumakbo na ko palabas pero bago pa ko makalabas tinawag ko si Janella.
"Jea!"
"Oh?"
"I'm ready."
Ngumiti lang sakin si Janella. Nakapunta na ko sa parking at sumakay kaagad sa kotse ko. Nag drive ako papunta sa bahay niya at sakto naman na nakita ko siya na palabas ng bahay nila. Simple lang ang suot niya pero angat ang ganda. Ano bang meron? Hininto ko muna ang kotse ko at pinagmasdan siya. Biglang may kotse na tumapat doon at biruin mo nga naman kung sino ang lumabas.
"Minsan talaga dapat hindi ko sinusunod ang puso ko kung san man ako gusto dalhin nito."
Napayuko nalang ako. Sunod sunod naman ang tunog ng cellphone ko kaya tiningnan ko na kung ano yun. Nakita ko na may screen shot na kuha ang mga fans namin. Napakunot noo ako.
Your boo.
Boo belongs to a group of endearments. Tumingin ano muli sakanila na nag uusap lang sa labas.
"Sila na ba?"
Parang halos lahat ng nababasa mo ganun ang tanong kung sila na ba.
TOK TOK TOK!
Napaurong ako ng may malakas na kumatok sa bintana ko. Nakita ko na si JM lang yun kaya binaba ko kaagad ang bintana ko.
"JM.."
"Kuya Elmo? Anong ginagawa mo dito? Bakit hindi ka pumunta sa bahay?"
"Ah..Eh.."
Tumingin si JM sa may bahay nila at nakita niya niya kung anong nakita ko kanina. Tumingin naman siya sakin.
"Kuya.."
Pilit akong ngumiti sakanya.
"Mm, wala akong pwedeng gawin para gumaan ang loob mo pero pwede na ba yung samahan kita sa park?"
"H..Hindi kaya hanapin ka?"
Umiling naman si Joanna.
"Kung ikaw naman ang kasama ko Kuya panatag ang loob nila Mama."
"Okay sige, sakay na."
Habang papasakay si JM, tumingin ulit ako sakanila. Nakita ko na nagtatawanan silang dalawa. Heto nanaman ako, nararamdaman ko nanaman yung sakit.
"Boo is used to express contempt or disapproval."
Napatingin ako kay Joanna. Nakangiti siya sakin.
"Hayaan mo na yun. Doon pa din tayo kay Man."
Napangiti naman kaagad ako sa sinabi ni Joanna.
"Tara?"
Tumango siya. Pumunta na kami kaagad sa park. Umupo kami sa swing ni Joanna. Tahimik lang ako at inaalala ang nakita ko kanina.
"What you saw earlier Kuya is nothing."
"They have something."
"Sus Kuya, pinanghihinaan ka na ba ng loob?"
"Hindi naman Joanna pero baka malapit na.."
Binigyan niya ko ng isang malungkot na tingin.
"Wag kang susuko, Kuya."
"Wala naman akong aasahan pa sa Ate mo, Joanna."
Tumingin ako sa ibang direksyon at nag swing.
"Kuya.."
"Mm.."
"Would you let her go?"
Sasagot na sana ako ng biglang may bumusina. Nagulat naman kaming dalawa. Bumaba sa sasakyan si Jac.
"Kuya!!!"
Niyakap kaagad niya ko. Nakita ko si Julie at Benj. Binalingan ko ng tingin si Jac.
"Hi baby."
"Kuya, ang daya mo naman kayo lang nagkita ni Ate JM. Punta ka sa bahay."
"Ha? Uhm, diba aalis kayo?"
Umiling si Jac.
"Hindi Kuya nag road trip lang kami. Punta ka na sa bahay, Kuya. Doon ka na mag dinner."
"Pero Jac.."
"Please Kuya Elmo? Please?"
Napahinga ako ng malalim.
"Okay."
Nagtatalon naman si Jac sa tuwa.
"Yehey!"
Hinatak niya ko palapit kay Julie at Benj.
"Ate! Sasama si Kuya Elmo sa bahay ah?"
Tiningnan ako ni Julie na para bang nagtatanong na kung okay lang ba. Tumango naman ako.
"Kay Kuya Elmo na kami sasabay Ate." Sabi ni JM.
Sumakay na kaagad sila sa kotse ko. Sumakay na din ako at hindi na nilingon pa ang dalawang yun. Nauna na kami sa bahay nila. Tuwang tuwa naman si Tito Jonathan at Tita Marivic pero alam ko na may pagka awkward lang. Pagbibigyan ko lang si Jac after nito, aalis na ko. Aalis na ko sa bahay niya at sa buhay niya. Tama, ganun na nga ang dapat kong gawin.
"Awkward no?"
Napatingin ako kay Tito Jonathan. Nasa labas lang kasi ako sa may garden nila. Sila Julie naman nasa loob at naglalaro kasama sila Benj.
"Oo nga po. Sorry po."
"Ako nga ang dapat mag sorry sayo, Elmo. Sorry kung nandito ka ngayon at nakikita mo ito. Alam ko na mahirap at masakit yun."
"Okay lang po Tito, ayoko po kasi na magtampo si Jac sakin."
Ngumiti ako sakanya at tska uminom ng tubig.
"Kuya Elmo!"
Tinawag naman ako ni Joanna.
"Laro tayo dali!"
Pumasok na kami sa loob. Magkatabi si Julie at Benj. Katabi ko naman si Joanna at Jac.
"Spin the bottle lang."
Nagsimula na at tumapat ang bottle kay Jac.
"Ako ang magtatanong kay Jac." Sabi ni JM.
"Go Ate!"
"Jac, kakain ka pa ba ng chocolate para mabawasan ang ngipin mo?"
"Ate!!!! Siyempre hindi na!"
Natawa naman ang lahat maliban sakin at si Julie. Inikot ni Jac ang bottle at natapat kay Benj.
"Kuya Benj, may gusto ka ba sa Ate Julie ko?"
Ngumiti naman si Benjamin.
"Oo."
Magsasalita pa sana si Jac ng pigilan siya ni Joanna.
"Hep! No follow up question, Jac."
"Okay."
Pinaikot ni Benjamin ang bottle at natapat sakin.
"Elmo."
Tumingin ako sakanya. Wala kang maririnig na kahit anong ingay. Ramdam ko na nakatutok sila samin.
"If the one you love is having a hard time because of you, would you let her go?"
Natahimik ako sa tanong niya. Parang kanina lang tinanong din sakin no Joanna kung kaya ko na bang pakawalan ang Ate niya. Anong isasagot ko? Oo ba o hindi?
"No."
At ang ending sumagot ako ng no. Alam ko na naghihintay sila ng isusunod ko.
"Hindi ko siya papakawalan kahit pa hilingin niya sakin na pakawalan ko siya. Hindi ko siya papakawalan kahit pa sabihin niyang hindi na niya ko mahal at may gusto na siyang iba. At hindi ko siya papakawalan dahil hindi pa tapos ang laban."
Napatingin ako kay Julie na nakatitig lang sakin. Napayuko naman ako.
"Uhm, i need some air. Wait lang."
Lumabas na ko sa gate nila at nag stay sa may gilid ng kotse ko. Huminga muna ko ng malalim. Lumanghap ng hangin. Tumingin ako sa kalangitan at pakiramdam ko nakikisabay din ito sa nararamdaman ko. Makulimlim at parang uulan. Ilang sandali pa bumuhos na nga ang ulan. Nababasa ako pero wala akong pakialam. At doon ko nalaman na kasabay ng pagbuhos ng ulan ay kasabay ng pagpatak ng aking luha. Kinuha ko yung rosary na nasa bulsa ko. Rosary na bigay ni Julie.
"Please save me..please po..masakit na..please save me.."
Iyak ako ng iyak habang nakikiusap sa rosary na hawak ko na iligtas ako sa sakit na nararamdaman ko.
"Julie.."
Ilang beses kong sinasabi ang pangalan ni Julie hanggang sa wala na kong maramdaman na patak ng ulan sa katawan ko. Napatingin ako sa harapan ko at nakita ko si Julie na pinapayungan ako.
"Magkakasakit ka.."
Hindi ako makapag salita.
"Pumasok ka na.."
Tatalikod na sana siya sakin ng bigla ko siyang hinila at sinandal sa kotse ko. Nalaglag ang payong na dala niya kaya pareho na kami ngayon na nababasa ng ulan. Nakatingin lang kami sa isa't isa.
"I'm sorry.."
Bulong niya. Hindi ko na napigilan ang sarili ko at hinalikan ko siya sa labi. Madiin. Hindi ko alam kung gawa sa anong pakiramdam ang halik na yun basta ang alam ko gusto ko siyang halikan.
"Tell me..please tell me anong gagawin ko..i want you back, Julie..ako nalang and not him. Choose me."
Pinatong ko ang noo ko sa noo niya.
"Moe.."
Pinahawak ko sakanya ang rosary na bigay niya sakin. Pareho kaming nakahawak doon.
"Tell me what to do..what to feel..answer my question, kayo na ba? Ano na bang meron sainyo? Is he your boo? Please Julie, mababaliw na ko kakaisip."
"Moe.."
Pinikit ko ang mata ko.
"Please.."
"The pain is all worth it. I still choose to bare that pain with you. I still want to feel that pain, the pain brought by the love we have for each other because that pain made us stronger."
"Julie.."
Minulat ko ang mata ko at nakita ko siya na titig na titig sakin habang umiiyak.
"Maaaring si Benj ang nakikita ng mata ko na gusto ko pero hindi bulag ang puso ko na hindi makitang nasasaktan ko ang taong hanggang ngayon mahal ko pa rin."
Hinawakan niya ang pisngi ko.
"Hindi ko alam kung saan patungo ang friendship namin ni Benj pero alam ko kung saan patungo ang mga desisyon ko. Lahat ng desisyon ko nakakasakit man o hindi lahat yun para sayo. Dahil hahanapin ko ulit ang daan pabalik sayo."
"Julie.."
"So hintayin mo ko, Moe."
"Pero Julie.."
Hinalikan niya ko.
"Sapat na lahat ng sinabi ko para ipaalam ko sayo na ikaw pa din. Yun muna ang panghawakan mo."
"Does it mean may pag asa pa din ako?"
Ngumiti siya sakin. Inangat niya ang kamay naming dalawa na hawak ang rosary.
"Lose hope but don't lose faith."
"Julie.."
At tska ko siya niyakap ng mahigpit.
"Uhm, Juliepuff."
Napahiwalay kami ni Julie. Wala na ding ulan. Ngumiti samin si Benj.
"Una na muna ko.."
"Sige Benj. Salamat sa pagdalawa."
"Wala yun."
Tumingin siya sakin.
"Elmo."
"Benj."
"Hindi ko alam kung anong pwedeng mangyari pero bahala na. Wag kang sumuko kay Julie. Tulad ng sabi ng ibang fans niyo, hindi pa tapos ang laban. Tama naman sila so.."
Nilahad niya ang kamay niya sakin.
"May the best man wins?"
Umiling ako. Tumingin ako kay Julie.
"With a strong faith and Julie by my side, I decided not to be the best man for her but I wanna be the last man standing beside her. Until forever.."
Ngumiti si Benj samin.
"Lalaban pa din ako."
Nginitian ko din siya. Umalis na siya. Tumingin naman ako kay Julie at hinawakan ang kamay niya. Basang basa na kami.
"I'm your first and I will be the last."
"Prove it."
The End.